การพัฒนาอวัจนภาษาในการสื่อสารผ่านกระบวนการสื่อสารการแสดง

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่อง การพัฒนาอวัจนภาษาในการสื่อสารผ่านกระบวนการสื่อสารการแสดง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการจัดกระบวนการเรียนรู้ด้านการสื่อสารการแสดงที่เหมาะสมสำหรับการพัฒนา
อวัจนภาษาในการสื่อสารโดยมีกลุ่มผู้เรียนศิลปะการเต้นที่มีช่วงอายุระหว่าง 10-22 ปี จำนวน 25 คน เป็นกลุ่มตัวอย่างในการศึกษา มีระเบียบวิธีวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม โดยมี 5 ขั้นตอน ดังนี้ 1.ขั้นตอนการสำรวจสภาพปัญหาและอุปสรรคในการสื่อสาร 2.ขั้นตอนการออกแบบกระบวนการเรียนรู้ที่สัมพันธ์กับปัญหา 3.ขั้นตอนการทดลองกระบวนการสื่อสารการแสดง 4.ขั้นตอนการเก็บข้อมูล และ5.ขั้นตอนการวิเคราะห์และประมวลผล

          ผลการวิจัยพบว่า ปัญหาในการสื่อสารผ่านอวัจนภาษาของผู้เรียนศิลปะการเต้น คือ การยึดติดกับเทคนิคการเต้นมากเกินไปจนไม่สามารถแสดงท่าทางที่เป็นธรรมชาติและถ่ายทอดความคิด ความรู้สึกภายในผ่านการเคลื่อนไหวร่างกายได้ การออกแบบกระบวนการสื่อสารการแสดงเพื่อพัฒนาอวัจนภาษาในการสื่อสารของผู้เรียนศิลปะการเต้นจึงต้องประกอบด้วยหลักการการเคลื่อนไหวของลาบาน (Laban Movement Technique) และหลักการการเคลื่อนไหวแบบฟิสิคัลเธียเตอร์ (Physical Theater) โดยนำเทคนิคการเล่าเรื่องผ่านภาพนิ่งตามหลักการ Image Theater มาช่วยในการนำเสนอเรื่องราวและสร้างโครงร่างของจินตนาการในความคิดของผู้เรียนศิลปะการเต้นเพื่อให้เกิดความเข้าใจในการถ่ายทอดความคิด ความรู้สึกผ่านร่างกายในอารมณ์ต่างๆและสามารถสื่อสารความหมายถึงผู้ชมได้