Conflict Management among Local Community Leaders: A Case Study in Ta Kien Thong Sub-district Khitchakoot District Chanthaburi

Main Article Content

Chwong Ubali

Abstract

The purposes of this research entitled “Conflict Management among Local Community Leaders: a Case Study in Ta Kien Thong Sub-district Khitchakoot District Chanthaburi Province” were 1) to study factors causing the conflict between civic leaders and local area leaders in Ta Kien Thong Sub- district Khitchakoot District Chanthaburi Province and 2) to search for solutions of the conflict management between the civic leaders and local area leaders in Ta Kien Thong Sub-district Khitchakoot District Chanthaburi Province. The qualitative research methodology is used with the case study approach. The data are collected from key informants consisting of the civic leaders, local area leaders, informal community leaders, and common people in the area of Ta Kien Thong Sub-district Khitchakoot District Chanthaburi Province. The content analysis are used in data analysis process by interpreting from interviews, participatory observation, and then linking all of the collected data with related concepts and theory.
The research findings are as follows:
1. The factors and conditions which caused the civic leaders and local area leaders to have the conflict are found as that organization structure is the main factor causing the conflict. The problem is the job responsibility of the civic leaders and local area leaders are different, but they both work in the same area and they are responsible for taking care of the same group of people. Practically, their job description and responsibility are not obviously assigned. In addition, some leaders have no understanding of their job responsibility resulting in excessively working and job incidence. The values of the leaders are also the common factor leading to the conflict as well as the factor of interest which is caused by different attitudes, beliefs, and usurpation of interest.
2. The methods to manage the conflict between the civic leaders and local area leaders in Ta Kien Thong Sub-district Khitchakoot District Chanthaburi Province are divided into 3 solutions.
2.1. The solution which is in conformity with current situations is to have a negotiation. This is because the community in Ta Kien Thong Sub-district is socially based on the kinship. Thus, the negotiation with the kinship network still works as the solution to the conflict around this area.
2.2. The long-term legal measures and pressures from the group should be made as one of the solutions because the problem in Ta Kien Thong Sub-district is still a non-violent conflict. However, the situation might be even worse in the long run. The legal measures should be used to solve the problem. In the same way, people participation must be done by informing people the factual information for their own decision making.
2.3. Avoiding the conflict should be acted as the urgent measures in order to stop the spread of conflict and temporarily reduce the conflict. However, all of the conflicts cannot be eliminated and still can be occurred at anytime. Thus, it should be used as only the urgent measures when facing the conflict.

Article Details

How to Cite
Ubali , C. . . (2015). Conflict Management among Local Community Leaders: A Case Study in Ta Kien Thong Sub-district Khitchakoot District Chanthaburi . Journal of Politics and Governance, 5(1), 181–195. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jopag/article/view/278718
Section
Research Articles and Academic Articles

References

โกวิทย์ พวงงาม. (2550). การปกครองท้องถิ่นว่าด้วยทฤษฎี แนวคิด และหลักการ.กรุงเทพมหานคร :บริษัท เอ๊กซ์เปอร์เน็ท.

คะนอง พิลุน. (ม.ป.ป.). การปกครองท้องถิ่นไทย. เอกสารประกอบการสอน.

จอร์น แมคคอนแนล. (2549). ศาสตร์และศิลป์แห่งการระงับความขัดแย้ง. แปลโดย วิลัยรัตน์ โสฬส จินดา ,สุภาพร พงศ์พฤกษ์ และอวยพร เขื่อนแก้ว.กรุงเทพ :มูลนิธิเด็ก.

จิตถวิล จันทราบุญ. (2548). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำ บรรยากาศองค์การ ความขัดแย้งและการจัดการกับความขัดแย้งของหัวหน้าผู้ป่วยตามการรับรู้ของพยาบาลวิชาชีพโรงพยาบาลชุมชน เขต 3. วิทยานิพนธ์ ปริญญาพยาบาลศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการพยาบาล มหาวิทยาลัยนเรศวร.

ฉันทนา บรรพศิริโชติ. (2541). ความขัดแย้งในสังคมไทย : ช่องว่างของการรับรู้และความเข้าใจ.กรุงเทพฯ:สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชโลธร ผาโคตร. (2522). การพัฒนาการปกครองท้องถิ่นไทยในระยะ พ.ศ. 2517 – 2519.วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต แผนกวิชาการปกครอง บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชัยยนต์ ประดิษฐศิลป์. (2555). วิธีวิทยาการวิจัยทางสังคม. โครงการผลิตตำราและเอกสารประกอบการสอนสาขาวิชารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฎรำไพพรรณี.

ชูวงศ์ ฉายะบุตร. (2539). การปกครองท้องถิ่นไทย.กรุงเทพฯ.พิฆเนศพริ้นติ้ง เซ็นเตอร์.

ดำรง วัฒนา และคณะ. (2544). รายงานการศึกษาเรื่อง การบริหารจัดการท้องถิ่น.สนับสนุนโดยสำนักงานสนับสนุนการวิจัย (สกว.)

เทศบาลตำบลตะเคียนทอง. (2557). แผนยุทธศาสตร์การพัฒนา 2557-2561.

นพนนต์ หวานชื่น และคณะ.(2556). การจัดการความขัดแย้งในการปฏิบัติงานของผู้นำท้องที่กับผู้นำท้องถิ่น เขตพื้นที่ตำบลฉวาง อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช.

วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ ปีที่ 3 ฉบับที่ 1 มกราคม – มิถุนายน 2556.

ปฐม มณีโรจน์. (2540). การบริหารราชการแผ่นดิน. เอกสารประกอบการสอนรายวิชาการเมืองการปกครองระดับตำบล หมู่บ้าน.หน่วยที่ 2 มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.นนทบุรี.

ปธาน สุวรรณมงคล และคณะ. (2537). การกำหนดอำนาจหน้าที่และความสัมพันธ์ระหว่างส่วนกลาง ส่วนภูมิภาค และส่วนท้องถิ่น. สถาบันดำรงราชานุภาพ สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย.

ปราโมทย์ รวิยะวงศ์.(2554). ปัญหาความขัดแย้งระหว่างผู้นำท้องถิ่นกับผู้นำท้องที่ : กรณีศึกษาอำเภอยางสุสีราช จังหวัดมหาสารคาม. เอกสารประกอบการนำเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา มสธ.ครั้งที่ 1 .วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต แขนงวิชาการเมืองการปกครอง สาขาวิชารัฐศาสตร์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ปริญ นิทัศน์เอก. (2553). พัฒนาการของการปกครองท้องที่ไทยในพระราชบัญญัติลักษณะปกครองท้องที่ (พ.ศ. 2440-2552). ภาคนิพนธ์หลักสูตรรัฐศาสตรบัณฑิต สาขาการปกครอง คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ไพบูลย์ พรชีวโชติ. (2553). ผลกระทบของความขัดแย้งระหว่างคณะผู้บริหารองค์กรบริหารส่วนตำบลกับพนักงานส่วนตำบล.(รายงานการวิจัย).นครราชสีมา.มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

มาโนช สุขเหลือ. (2545). การบริหารความขัดแย้ง. (รายงานการวิจัย). ชลบุรี.มหาวิทยาลัยบูรพา.

รสสุคนธ์ รัตนเสริมพงศ์. (2548). แนวคิดและหลักการบริหารท้องถิ่น เอกสารการสอนชุดวิชา

การบริหารท้องถิ่น. หน่วยที่ 1.นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

วันชัย วัฒนศัพท์. (2547). ความขัดแย้งหลักการและเครื่องมือแก้ปัญหา. ขอนแก่น :โรงพิมพ์ศิริภัณฑ์ออฟเซ็ท.

วุฒิสาร ตันไชย. (2552). ยุทธศาสตร์การปกครองท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.

ศักดิ์ชาย บุญโนนแต้. (2554). การประสานงานเพื่อการพัฒนาระหว่างผู้นำท้องที่กับองค์กร

ศิริวรรณ วีระกุล. (2550). การศึกษาความขัดแย้งระหว่างผู้นำท้องที่และผู้นำท้องถิ่น กรณีศึกษาตำบลปากโทก อำเภอเมืองพิษณุโลก จังหวัดพิษณูโลก. รายงานการศึกษาอิสระ. รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการปกครองท้องถิ่น วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ศูนย์ข้อมูลอำเภอ.(2557). www.Amphoe.com.เข้าถึงเมื่อ 13 มกราคม 2557.

สมคิด เลิศไพทูรย์.(2550). กฎหมายการปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.

สำนักนายกรัฐมนตรี.(2556). สรุปรายงานผลการดำเนินงานเวที“พูดจาหาทางออกประเทศไทย”.

สิริรัตน์ สีสมบัติ. (2552). แหล่งการเรียนรู้ชุมชนกับการฟื้นฟูอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์ของชาวชอง.วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (วัฒนธรรมศึกษา). มหาวิทยาลัยมหิดล.

สุเทพ สันทรเภสัช. (2540). ทฤษฎีสังคมวิทยาร่วมสมัยพื้นฐานแนวคิดทฤษฎีทางสังคมและวัฒนธรรม. พิมพ์ที่บริษัทสำนักพิมพ์ โกลบอลวิชั่น จำกัด อำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่.

เสน่ห์ จุ้ยโต. (2533). แนวคิดเกี่ยวกับการบริหารราชการส่วนภูมิภาค. เอกสารการสอนชุดวิชา การบริหารราชการส่วนภูมิภาค.หน่วยที่ 1.มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช นนทบุรี.

เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์. (2534). ความขัดแย้งการบริหารเพื่อความสร้างสรรค์.กรุงเทพฯ

หลักสูตรรัฐศาสตร์. (2555). คู่มือนักศึกษาหลักสูตรรัฐศาสตร์.

อรทัย ก๊กผล. (ม.ป.ป.). การศึกษาวิจัยความขัดแย้งระหว่างผลประโยชน์ส่วนตัวและผลประโยชน์ส่วนรวม กรณีศึกษา องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น.

อุทัย หิรัญโต. (2523). การปกครองท้องถิ่น. กรุงเทพฯ.โอเดียนสโตร์.