The Development of local guide curriculum for school to increase capacity of Banglaung market Tourism, Banglane district, Nakhon Pathom province

Main Article Content

พงษ์สันต์ิ ตันหยง
จันทิมา แสงเลิศอุทัย
วิศิษฐ์ ฤทธิบุญไชย

Abstract

The research on the development of local guide curriculum for school to increase capacity of Banglaung market tourism, Banglane district, Nakhon Pathom province aimed to 1. create and seek for efficiency of the curriculum for increasing capacity of Banglauang Market tourism, 2. try-out the curriculum for increasing capacity of Banglaung Market tourism and 3. evaluate the curriculum for increasing capacity of Bangluang Market tourism. The researchers tested effectiveness of the tool by calculating content validity and evaluating accordance from 5 experts. Moreover, finding difficulty index, discrimination and reliability (KR-21) were also used. The test of understanding of the curriculum was applied with 30 non-sample people, while sample ones were namely the high and secondary school level students of Bangluang Wittaya school, Wat Bangluang School and Chenhua School were totally 25 people. By mean of purposive sampling, those whom were selected to participate in the curriculum had to be evaluated by 127 tourists who used their service.

Article Details

How to Cite
ตันหยง พ., แสงเลิศอุทัย จ., & ฤทธิบุญไชย ว. (2018). The Development of local guide curriculum for school to increase capacity of Banglaung market Tourism, Banglane district, Nakhon Pathom province. Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University, 6(2), 68–90. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jmscrru/article/view/127329
Section
Research Articles
Author Biographies

พงษ์สันต์ิ ตันหยง

* บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต (การบริหารธุรกิจ) มหาวิทยาลัยรามคำแหง (2543) ปัจจุบันเป็นอาจารย์ป ระจำ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม 

จันทิมา แสงเลิศอุทัย

**การศึกษาดุษฎีบัณฑิต (การวิจัยและพัฒนาหลักสูตร) มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ (2550) ปัจจุบันเป็นอาจารย์ประจำคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม

วิศิษฐ์ ฤทธิบุญไชย

*** ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต (การจัดการ) มหาวิทยาลัยสยาม (2553) ปัจจุบันเป็นอาจารย์ประจำคณะวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี

References

กรมการท่องเที่ยว. สถิตินักท่องเที่ยวในจังหวัดนครปฐม (2553). แหล่งที่มา http://www. tourism.go.th/2010/th/statistic/tourism.php?cid=30) กาญจนา คุณารักษ์. (2540). หลักสูตรและการพัฒนา. นครปฐม: โครงการส่งเสริมการผลิต ตำราและเอกสารการสอน มหาวิทยาลัยศิลปากร. เกษทิพย์ ศิริชัยศิลป์ . (2549). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมมัคคุเทศก์น้อย เรื่อง วัดพระศรี รัตนมหาธาตวรมหาวิหาร สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปี ที่ 5. การศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง. กศ.ม. มหาวิทยาลัยนเรศวร. พิษณุโลก. จงกลนี ชุติมาเทวินทร์. (2542). การฝึกอบรมเชิงพัฒนา. กรุ งเทพฯ: สถาบัน พัฒนาการสาธารณสุขอาเซียนมหาวิทยาลัยมหิดล. จรัญญา แก้วจันทึก, ปราริชาติ เสนามนตรี และปิยะนุช พุดหอม. (2550). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรม การผลิตผ้าปักลายชาวเขาเชิงสร้างสรรค์ สำหรับนักเรียนช่วงชั้นที่ 2 การศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง. กศ.ม. มหาวิทยาลัยนเรศวร. พิษณุโลก. จิราพร ไกรพล,ศิพาณัฎฐ์ ใจสัตย์,สยาม เรืองสุกไสย์, สุพาณี ทวิชากรสีทอง และ สัญพิตย์ ชอนบุรี . (2549). การพัฒนาฝึกอบรมมัคคุเทศก์ท้องถิ่นอาณาจักรหริภุญไชย. การศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง. กศ.ม. มหาวิทยาลัยนเรศวร. พิษณุโลก. ใจทิพย์ เชื้อรัตนพงษ์. (2539). การพัฒนาหลักสูตร : หลักการและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: อลินเพรส. ฉวีวรรณ แย้มเสมอ, รัตนา สุขาวห และสุรีพร สุดยอด. (2551). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรม มัคคุเทศก์อาสา. “ถ้ำแก้วโกมล” การศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง. กศ.ม. มหาวิทยาลัย นเรศวร. พิษณุโลก. ชยาภรณ์ ชื่นรุ่งโรจน์. (2535). มัคคุเทศก์จุลสารการท่องเที่ยว 11,2 (เม.ย.-มิ.ย.2535) 24-33. ปทิตตา กลางกาญจน์. (2550). การพัฒนาหลักสูตร เรื่องมัคคุเทศก์ท้องถิ่น เขตตลิ่งชัน กรุงเทพมหานครสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปี ที่ 5 วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา. พงศ์ หรดาล. (2539) การวางแผนการฝึกอบรมและการพัฒนาบุคลากร. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: คณะอุตสาหกรรมศึกษา สถาบันราชภัฏพระนคร. พระราชบัญญัติธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ พ.ศ. 2551 แหล่งที่มา http://www. lawamendment.go.th/ow.asp?ID=3014. 2554.
ระย้า คงขาว, สลิลนา ศรีสุขศิริพันธ์ และสุรีรัตน์ เณรแก้ว. (2549). การพัฒนาหลักสูตร ฝึกอบรมยุวมัคคุุเทศก์จากข้อมูลชูุมชนด้วยเทคนิคการสนทนากลุ่มย่อยเรื่องมนต์ เสน่ห์แห่งสุโขทัย สำหรับนักเรียนช่วงชั้นที่ 3 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุโขทัย เขต 1. การศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง. กศ.ม. มหาวิทยาลัยนเรศวร. พิษณุโลก. รุจิร์ ภู่สาระ. (2545). การพัฒนาหลักสูตร: ตามแนวปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ: บุ๊ค พ๊อย. ลัดดา พินทา. สรุปเครื่องทางการบริหารจัดการ แหล่งที่มาhttp://www.gotoknow.org/ask/ lemon_2910/11992?page=1. 2552. วิชัย ดิสสระ. (2535). การพัฒนาหลักสูตรและการสอน. กรุงเทพฯ : ชมรมเด็ก. สมคิด บางโม. (2544). เทคนิคการฝึกอบรมและการประชุม. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : หมอชาวบ้าน. สันต์ ธรรมบำรุง. (2527). หลักสูตรและการบริหารหลักสูตร. กรุงเทพ: โรงพิมพ์ศาสนา. สุนีย์ ภู่พันธ์. (2546). แนวคิดพื้นฐานการสร้างและการพัฒนาหลักสูตร. เชียงใหม่ : โรงพิมพ์แสง. อุไรวรรณ วินะพันธ์. (2549). การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมในการพัฒนาหลักสูตร สถานศึกษาเรื่องการจัดการท่องเที่ยวแบบยั่งยืนในท้องถิ่นชุมชนบ้านดาวดึงส์ อำเภอไทรโยค จังหวัดกาญจนบรี : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย. Ornstein, A.C. and Hunkins, F.P. (1993). Curriculum planning; Curriculum evaluation; 2nd edition Washington, DC. United States. Rothwell, William J. (1996). Beyond Training and Development: State of Art Strategies For Enhancing Human Performance. New York: American Management association.