The Relationship Between Good Human Relations and Job Efficiency on Manufacturing Business Accountants in the Roi Et Province.

Main Article Content

บุญช่วง ศรีธรราษฎร์

Abstract

                   This research aimed to test the relationship between good human relations with job efficiency on Manufacturing Business Accountants in the Roi Et Province. Using questionnaire as an instrument for collecting data from 85  manufacturing business accountants in the Roi Et Province. Statistic methods used for  analyzing the collected data were mean, standard deviation, multiple correlation analysis, and multiple regression analysis.


                   The results of the study revealed that the manufacturing business accountants with having good human relations as a whole and in each of these aspects at a high level self – development, responsibility, and communications. The manufacturing business accountants with having job efficiency as a whole and in each of these aspects at a high level ; time, quality and quantity.


                   According to analyses of relationships and effects, the following were found : 1) the good human relations in aspects of self – development had positive relationships with  and effects on job efficiency as  a whole of time and quality.     2) the good human relations in responsibility had positive relationships with    and effects on job efficiency as a whole.


 

Article Details

How to Cite
ศรีธรราษฎร์ บ. (2018). The Relationship Between Good Human Relations and Job Efficiency on Manufacturing Business Accountants in the Roi Et Province. Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University, 11(2), 29–48. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jmscrru/article/view/122130
Section
Research Articles
Author Biography

บุญช่วง ศรีธรราษฎร์

* บัญชีมหาบัณฑิต (บช.ม.) สาขาบัญชี คณะการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม (2554), ปัจจุบันเป็น อาจารย์ประจำสาขาวิชาการบัญชี คณะบริหารธุรกิจและการบัญชี มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด

References

ชมพูนุท แท่นคำ. (2555). ผลกระทบของมนุษยสัมพันธ์ที่ดีที่มีต่อประสิทธิภาพการทำงานของนักบัญชีธุรกิจอุตสาหกรรมยาง ในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ บช.ม. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ธงชัย สันติวงษ์. (2546). การบริหารงานบุคคล. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช.

บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ : สุรีริยาสาส์น.

บุรินโท ชามะรัตน์. (2548). ประสิทธิภาพของการนำนโยบายจัดระเบียบสังคมไปปฏิบัติในเขตเทศบาลเมืองร้อยเอ็ด.
การศึกษาค้าคว้าอิสระ รป.ม. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ประชุม รอดประเสริฐ. (2545) การบริหารโครงการ. ชลบุรี : ภาควิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.

ประเวศน์ มหารัตน์สกุล. (2550). การจัดการทรัพยากรมนุษย์ : มุ่งสู่อนาคต. กรุงเทพฯ : พิมพ์ตะวัน.

วราภรณ์ ตระกูลสฤษดิ์. (2549). การทำงานเป็นทีม. กรุงเทพฯ : ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ.

วันชัย มีชาติ. (2548). พฤติกรรมการบริหารองค์การสาธารณะ. กรุงเทพฯ : แอคทีฟพริ้นท์.

วิชัย แหวนเพชร. (2548). มนุษยสัมพันธ์ในการบริหารอุตสาหกรรม. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : ศูนย์หนังสือแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิภาพร มาพบสุข. (2543). มนุษสัมพันธ์. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น.

วิมลมาศ ไร่ไสว. (2551). ความสัมพันธ์ระหว่างประสิทธิภาพการจัดการเวลากับประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของข้าราชการกรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน. วิทยานิพนธ์ กจ.ม. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สมใจ ลักษณะ. (2543). การพัฒนาประสิทธิภาพในการทำงาน. กรุงเทพฯ : คณะวิทยาการจัดการ สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา.

สร้อยตระกูล อรรถมานะ. (2545). พฤติกรรมองค์การ : ทฤษฎีและการประยุกต์. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ :
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

Aker, D.A. Kumer and G.S. Day. (2001). Marketing Research. 7thed. New York : John Wiley & Sons.

Black, K. (2006). Business Statistics For Contemporary Decision Making. 4th ed. USA : John Wiley & Sons.


Gellerman Saul W. (1996). The Management of Human Relations. New York, Holt. Rubegart and Winston.