Factors Affecting Organizational Engagement of Automotive Industry Employees in Samut Prakarn Province.
Main Article Content
Abstract
This quantitative research focused on factors which affect the organizational engagement of Automotive Industry employees in Samut Prakan province. The sample group used for the study consisted of 400 employees of Automotive Industry in Samut Prakan province. Data were collected via questionnaire and Statistical methods used in the analysis were percentage, mean ( ), standard deviation (S.D.) and Backward Elimination multiple regression analysis at 0.05 significant levels. The study found the career path, Job security, participation in administration and policies, rules and procedures in the workplace were the main factors that affected organization engagement. These results can apply for employee development toward achieving greater organizational engagement.
Downloads
Article Details
References
จันจีรา โสะประจิน. (2553). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการทำงานของพนักงานผลิตชิ้นส่วนยานยนต์: กรณีศึกษา บริษัท ยานภัณฑ์ จำกัด[มหาชน]. วิทยานิพนธ์ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยรามคำแหง, กรุงเทพมหานคร.
ชาญวุฒิ บุญชม. (2553). ความผูกพันต่อองค์การ: ศึกษาเฉพาะกรณีบุคลากรโรงเรียนอิสลามสันติชน. วิทยานิพนธ์คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.
ชนิดา เล็บครุฑ. (2554). ผลกระทบของคุณภาพชีวิตในการทำงานที่มีต่อความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรสายสนับสนุน สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. งานวิจัย คณะสถิติประยุกต์ สถาบันบัณฑิตพัฒน บริหารศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.
ฐิติมา หลักทอง. (2557). ความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานบริษัท ผลิตชิ้นส่วนอุตสาหกรรมยานยนต์แห่งหนึ่งในนิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร จังหวัดชลบุรี. งานนิพนธ์ สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน. วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.
พิทยา โภคา. (2553). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความผูกพันต่อองค์การของพนักงานโรงงานอุตสาหกรรมผลิตภัณฑ์พลาสติก จังหวัดสมุทรปราการ. วิทยานิพนธ์ สาขาวิชาการบริหารทรัพยากรมนุษย์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม วิทยาเขตชลบุรี, ชลบุรี.
พรทิพย์ ไชยฤกษ์. (2555). ความผูกพันต่อองคก์รและพฤติกรรมเชิงสร้างสรรคข์องบุคลากร สถาบันวิจัยแสงซินโครตรอน (องค์การมหาชน). วิทยานิพนธ์ สาขาวิชาการเทคโนโลยีการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี, นครราชสีมา.
วรรณา ยงพิศาลภพ. (2560). แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรมปี 2560-2562: อุตสาหกรรมชิ้นส่วนยานยนต์. วิจัยกรุงศรี, 1-6.
วราภรณ์ นาควิลัย. (2553). การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจลาออกของพนักงานบริษัท GGG (ประเทศไทย) จำกัด. การค้นคว้าด้วยตนเอง สาขาวิชาการจัดการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, กรุงเทพมหานคร.
สุนันทา มิ่งเจริญพร. (2556). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์กับผลการดำเนินงานขององค์การของธนาคารออมสิน สำนักงานใหญ่. วารสารวิทยบริการ, กรุงเทพมหานคร.
ศุภชัย รุ่งเจริญสุขศรี. (2558). ความผูกพันในองค์กร การพัฒนาความก้าวหน้าในสายอาชีพ และความพึงพอใจใน สวัสดิการพนักงาน ส่งผลต่อความจงรักภักดีของพนักงานระดับปฏิบัติการของบริษัทเอกชนในเขตกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, กรุงเทพมหานคร.
อาทิตย์ คำวิจารณ์ และวไลภรณ์ วรรณสังข์. (2557). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันในองค์กรของพนักงานในโรงงานอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์. คณะบริหารธุรกิจและการศึกษาทั่วไป มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้า พระนครเหนือ, กรุงเทพมหานคร.
Best, J. W. (1977). Research in Education. (3 rd ed). New Jersey: Prentice hall Inc.
Herzberg, F. (1959). The Motivation to Work. (with Mausner, B. and Snyderman, B.), Wiley, New York.
Mowday, R.T., L.W. Porter, and R.M. Steers. (1982). Employee–Organization Linkages: The psychology of
Commitment, Absenteeism and Turnover. New York: Academic Press.
Steers, R.M. 1977. Antecedents and Outcomes of Organizational Commitment. Administrative Science
Quarterly. 22(March 1977): 46-56.
Yamane, Taro.1973. Statistics: An Introductory Analysis. Third edition. New York: Harper and Row Publication.