ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง และประสิทธิผลของการพัฒนาคลัสเตอร์อย่างยั่งยืน กับความผูกพันของสมาชิกคลัสเตอร์ผลิตภัณฑ์จากไหม จังหวัดอุบลราชธานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง “ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง และประสิทธิผลของการพัฒนาคลัสเตอร์อย่างยั่งยืน กับความผูกพันของสมาชิกคลัสเตอร์ผลิตภัณฑ์จากไหม จังหวัดอุบลราชธานี” เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) และการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) ที่มุ่งศึกษาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง ประสิทธิผลของการพัฒนาคลัสเตอร์อย่างยั่งยืน และความผูกพันของสมาชิกคลัสเตอร์ผลิตภัณฑ์จากไหม จังหวัดอุบลราชธานี และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง และประสิทธิผลของการพัฒนาคลัสเตอร์อย่างยั่งยืน กับความผูกพันของสมาชิกคลัสเตอร์ผลิตภัณฑ์จากไหม จังหวัดอุบลราชธานี
การวิจัยเชิงคุณภาพ มีการเก็บข้อมูลโดยใช้แบบสัมภาษณ์กับกรรมการบริหารคลัสเตอร์ผลิตภัณฑ์จากไหม จังหวัดอุบลราชธานี จำนวน 6 คน เจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบกิจกรรมคลัสเตอร์ ของหน่วยงานศูนย์ส่งเสริมอุตสาหกรรมภาคที่ 7 จำนวน 4 คน ส่วนงานวิจัยเชิงปริมาณ มีการเก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามกับสมาชิกคลัสเตอร์ จำนวน 32 คน การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) ส่วนการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณใช้สถิติพรรณนาได้แก่ ความถี่ (Frequency) ร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) และสหสัมพันธ์ของเพียร์สัน (Pearson’s Correlation Coefficient) ในการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปร
ผลการวิจัยเชิงคุณภาพพบว่า ผู้นำคลัสเตอร์มีภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง ที่ส่งเสริมให้สมาชิกมีวิธีการทำงานอย่างเป็นระบบและให้บรรลุเป้าหมาย รวมทั้งเป็นที่ปรึกษาและเป็นแบบอย่างในการทำงานที่ดี ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงมีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลของการพัฒนาคลัสเตอร์อย่างยั่งยืน กล่าวคือ ทำให้สมาชิกมีการวางแผนร่วมกันและการดำเนินกิจกรรมการผลิตการตลาดร่วมกัน ส่งผลให้สมาชิกมีรายได้เพิ่มขึ้น นอกจากนี้ ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงมีผลต่อความผูกพันของสมาชิกคลัสเตอร์ โดยสมาชิกยังมีความต้องการรักษาสถานภาพสมาชิกคลัสเตอร์ผลิตภัณฑ์จากไหม
ส่วนผลการวิจัยเชิงปริมาณพบว่า ระดับภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง (=3.81) ระดับประสิทธิผลของการพัฒนาคลัสเตอร์ผลิตภัณฑ์จากไหมอย่างยั่งยืน (=3.48) และระดับความผูกพันของสมาชิกคลัสเตอร์ผลิตภัณฑ์จากไหมอยู่ในระดับสูง (=4.11) ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง กับประสิทธิผลการพัฒนาคลัสเตอร์อย่างยั่งยืน มีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับต่ำ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (r=.466, p<.01) ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง กับความผูกพันของสมาชิกคลัสเตอร์ผลิตภัณฑ์จากไหม มีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับต่ำ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (r=.456, p<.01) และประสิทธิผลของการพัฒนาคลัสเตอร์อย่างยั่งยืน กับความผูกพันของสมาชิกคลัสเตอร์ผลิตภัณฑ์จากไหม มีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับปานกลาง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (r=.570, p<.01)
โดยภาพรวม ผลการวิจัยเชิงคุณภาพสอดคล้องกับผลการวิจัยเชิงปริมาณ โดยผลการวิจัยเชิงคุณภาพชี้ให้เห็นว่า ผู้นำคลัสเตอร์มีภาวะผู้นำเปลี่ยนแปลงสูง และส่งผลดีต่อประสิทธิผลของการพัฒนาคลัสเตอร์และความผูกพันของสมาชิกคลัสเตอร์ และผลการวิจัยเชิงปริมาณสนับสนุนผลการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยตัวเลขที่แสดงระดับภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง ระดับประสิทธิผลของการพัฒนาคลัสเตอร์ และระดับความผูกพันธ์ของสมาชิกคลัสเตอร์ที่อยู่ในระดับสูง และค่าสหสัมพันธ์ที่แสดงว่าปัจจัยทั้งสามตัวมีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันในทางบวก
Downloads
Article Details
References
ชาญ รัตนะพิสิฐ.(2551) ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลขององค์การของผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต (จิตวิทยาอุตสาหกรรม) มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.กรุงเทพมหานคร.
ฉัตรศิริ ปิยะพิมลสิทธิ์. (2554). การวิจัยและการใช้ SPSS เพื่อการวิจัย.ค้นเมื่อ 1 พ.ย. 2554 จาก
www.202.143.161.22/SPSS_doc/SPSS6.pdf.
ณัฎฐา หงษ์ดำเนิน. (2549). การวิเคราะห์สถานการณ์ด้านปัจจัยแวดล้อมทางธุรกิจของเครือข่ายวิสาหกิจสิ่งทอ จังหวัดชัยภูมิ. วิทยานิพนธ์เศรษฐศาสตร์มหาบัณฑิต (เศรษฐศาสตร์ธุรกิจ) สาขาวิชาการเศรษฐศาสตร์ธุรกิจมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ .กรุงเทพมหานคร.
ทิพวรรณ โอษคลัง. (2549). ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษา กับ
ความผูกพันต่อสถานศึกษาของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเลย เขต1. วิทยานิพนธ์คุรุศาสตร์
มหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎเลย.
ธนาพร เมธาภิวัฒน์. (2545) .ภาวะผู้นำแบบปฏิรูปของพยาบาลหัวหน้าหอผู้ป่วยและประสิทธิผลทีมงาน: กรณีศึกษา
วิทยาลัยพยาบาลแพทย์ศาสตร์กรุงเทพมหานครและวชิรพยาบาล. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เบญจพล มีเงิน. (2551). คลัสเตอร์อุตสาหกรรม: การได้มาซึ่งความได้เปรียบเชิงการแข่งขันขององค์การธุรกิจ จากการ
รวมกลุ่มคลัสเตอร์อุตสาหกรรมสิ่งทอ ในประเทศไทย. ดุษฎีนิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยรามคำแหง
ประทานพร ทองเขียว. (2546). ความสัมพันธ์ระหว่างความเป็นผู้นำแบบเน้นการเปลี่ยนแปลง กับประสิทธิผลของ
หน่วยงาน พฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์กรและความผูกพันต่อองค์การของเจ้าหน้าที่โรงพยาบาล. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ .
พิชัย อุ่นนันกาศ. (2552). ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้รูปแบบภาวะผู้นำของผู้บังคับบัญชา กับความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานบริษัทลักกี้ยูเนี่ยมฟูดส์ จำกัด. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
รัตติกรณ์ จงวิศาล. (2549). ภาวะผู้นำของผู้ประกอบการไทย. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ ปีที่ 32 พฤษภาคม – สิงหาคม 2549 มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ . กรุงเทพมหานคร.
ศูนย์ส่งเสริมอุตสาหกรรมภาคที่ 7. (2553). รายงานผลโครงการรวมกลุ่มและเชื่อมโยงอุตสาหกรรมผลิตภัณฑ์จากไหม
จังหวัดอุบลราชธานี .
ศิริพร โสภณธรรมธร. (2548). ผู้นำแบบปฏิรูป กระบวนการกลุ่ม ความกลมเกลียวของสมาชิกกลุ่ม และผลลัพธ์จากการทำงานของกลุ่มผู้ผลิตสินค้า “ หนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์”. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชา
จิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ ภาควิชาจิตวิทยา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร.
ศักดิ์สิทธิ์ บุศยพลากร. (2550). การติดตามและประเมินผล การพัฒนาการรวมกลุ่มและเชื่อมโยงอุตสาหกรรมเครื่อง
หนัง กรุงเทพมหานคร . บทความการวิจัยกรมส่งเสริมอุตสาหกรรม กระทรวงอุตสาหกรรม.
สำนักงานพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2548). สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาขีดความสามารถในการแข่งขัน
ของประเทศและสำนักงานพัฒนาขีดความสามารถในการแข่งขันทางเศรษฐกิจ. การพัฒนาเครือข่ายวิสาหกิจ
แนวคิดและแนวทางการพัฒนา. กรุงเทพมหานคร.
สุมาลี สันติพลวุฒิ และคณะ. (2550) .โครงการการติดตามและประเมินผลโครงการพัฒนาการรวมกลุ่มอุตสาหกรรม.
ศูนย์วิจัยเศรษฐศาสตร์ คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
สถาบันคีนันแห่งประเทศไทย .(2549). คู่มือการพัฒนาคลัสเตอร์ เพื่อยกระดับความสามารถในการแข่งขันของภาค
ผลิตและบริการ. เอกสารภายใต้โครงการจัดทำแผนที่เครือข่ายวิสาหกิจ (Cluster Mapping) สำนักงาน
คณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. กรุงเทพมหานคร.
อิสระ บุญญะฤทธิ์. (2547). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำ สมรรถนะ บรรยากาศองค์การ และประสิทธิภาพผลของหัวหน้างานระดับต้น. วารสารสังคมศาสตร์ คณะมนุษย์ศาสตร์ 30, มกราคม – เมษายน 2547,
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
อาคม ไตรพยัคฆ์.. (2549). ความผูกพันต่อองค์กร ของข้าราชการตำรวจ กองตำรวจสื่อสาร. วิทยานิพนธ์ ศิลป- ศาสตรมหาบัณฑิต สาขารัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
อัญชลี มากบุญส่ง. (2540). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำของหัวหน้ากลุ่มงานการพยาบาลกับประสิทธิผลของกลุ่ม
งานการพยาบาลตามการรับรู้ของหัวหน้าหอผู้ป่วยโรงพยาบาลศูนย์ โรงพยาบาลทั่วไป สังกัดกระทรวงสาธารณสุข. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาบริหารการพยาบาล, บัณฑิตวิทยาลัย. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Allen, N.J. & Meyer, J.P.(1990). The measurement and antecedents of affective, continuance and normative commitment to the organization. Journal of Occupational Psychology, 63: 1-8.
Bass, B.M. and Avolio B.J. (1994). Improving Organizational through Transformation Leadership. California: SAGE Publication Ltd.
Bass, B.M .(1996). A New Paradigm of Leadership. An Inquiry into Transformational Leadership. Virginia:
US. Army Research for Behavioral and Social Science.
Porter,M.E. (1990).The Competitive Advantage of Competition. New York. The Free Press .
Porter,M.E . (1998). Environment and Public Policy On Competition. A Harvard Business Review Book.
Steers R.M. (1991). Introductor to organizational Beharior (4th ed.). New York : Harper Collins Publishers.