สถาบันการเงินอิสลามกับการเติบโตทางเศรษฐกิจในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยชิ้นนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณสินเชื่อของสถาบันการเงินอิสลามในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ (ธนาคารอิสลามแห่งประเทศไทย กองทุนธนาคารอิสลามของธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์เกษตร และสหกรณ์อิสลามอิบนูอัฟฟาน) กับการเติบโตทางเศรษฐกิจและผลกระทบต่อความยากจน ในช่วงปี พ.ศ. 2549 ถึง 2557 โดยใช้ข้อมูลทุติยภูมิในการวิเคราะห์ทางเศรษฐมิติด้วยวิธี Granger Causality Test และ Panel Least Squares รวมทั้งการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้บริหารสถาบันการเงินอิสลาม ผลการศึกษาพบว่า การเติบโตทางเศรษฐกิจในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ส่งผลให้ปริมาณสินเชื่อรวมของสถาบันการเงินอิสลามเพิ่มขึ้น แต่การเพิ่มขึ้นของสินเชื่อรวมไม่ได้ส่งผลให้เกิดการเติบโตทางเศรษฐกิจในพื้นที่ อย่างไรก็ตาม ปริมาณสินเชื่อรวมของสถาบันการเงินอิสลามส่งผลให้ความยากจนในพื้นที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ อย่างไรก็ตาม กองบรรณาธิการไม่สงวนลิขสิทธิ์ในการทำซ้ำ คัดลอก หรือเผยแพร่ แต่จะต้องอ้างอิงให้ถูกต้องตามหลักวิชาการ
เอกสารอ้างอิง
Abduh, M. & Omar. M.A. (2012). Islamic banking and economic growth: the Indonesian experience. International Journal of Islamic and Middle Eastern Finance and Management, 5(1), 35-47.
Agrawal, P. (2007). Economic Growth and Poverty Reduction: Evidence from Kazakhstan. Asian Development Review, 20(2), 90-115.
Deolalikar, A. (2002). Poverty Growth and Inequality in Thailand. ERD Working Paper Series No.8, Economics and Research Department, Manila, Asian Development Bank.
Furqani, H. & Mulyany, R. (2009). Islamic banking and economic growth: Empirical evidence from Malaysia. Journal of Economic Cooperation and Development, 30(2), 59-74.
Krongkaew, M., Chamnivickorn, S., & Nitithanprapas, I. (2006). Economic growth, employment, and poverty reduction linkages: The case of Thailand. Issues in Employment and Poverty Discussion paper 20.
Kpodar, K. & Imam, P. (2010). Islamic banking: How has it diffused? IMF Working Papers, WP/10/195.
Kumru, C. & Sarntisart, S. (2016). Banking for those unwilling to bank. Economic Modeling, 54, 1-12.
Ncube, M., Anyanwu, J., & Hausken, K. (2013). Inequality, Economic Growth, and Poverty in the Middle East and North Africa (MENA). Working Paper Series. African Development Bank Group.
Noipom, T. (2014). Can Islamic Micro-financing Improve the Lives of the Clients: Evidence from a Non-Muslim Country. Kyoto Bulletin of Islamic Area Studies, 7, 67-97.
Rattanathammaporn, M. (2002). The Effects of Unemployment and Inflation on Income Inequality and Poverty (Master’s Thesis). Chulalongkorn University, Bangkok.
Sarntisart, I. (2005). Socio-economic Silence in the Three Southern Border Provinces of Thailand. Journal of Public and Private Management, 12(2), 687-716.
Warr, P. (2002). Economic Recovery and Poverty Reduction. Thailand Development Research Institute Quarterly Review, 17, 18-27.
Warr, P. (2001). Poverty Reduction and Sectoral Growth: Evidence from Southeast Asia. Australian National University, Canberra.
Warr, P. & Wang, W. (1999). Poverty, Inequality and Economic Growth in Taiwan. The Political Economy of Development in Taiwan: Essays in Memory of John C. H. Fei, London, Edward Elgar, 133-165.
Well-Being Promotion for Muslim Thai Foundation. (2010). The 2010 Muslim Thai Census Report. Well-Being Promotion for Muslim Thai Foundation, Bangkok.
