การพัฒนาสมรรถนะของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน: การวิจัยแบบผสานวิธีกรณีศึกษาตำบลเกาะหมาก อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มุ่งศึกษาวิธีการสร้างการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนในตำบลเกาะหมาก อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง ตัวอย่างการวิจัยจำนวน 39 คน ได้แก่ สมาชิกชุมชน ภาคเอกชน และภาครัฐ การศึกษานี้เป็นการวิจัยแบบผสานวิธีโดยใช้การวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพเพื่อยืนยันความสอดคล้องของผลการวิจัย การวิจัยเชิงปริมาณใช้การวิเคราะห์ข้อมูลโดยการเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยก่อนและหลังกระบวนการพัฒนาสมรรถนะด้านการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน การวิจัยเชิงคุณภาพใช้วิธีการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยเชิงปริมาณ พบว่า คะแนนเฉลี่ยทั้งโดยรวมและรายมิติของหลังกระบวนการพัฒนาสมรรถนะเพิ่มขึ้น แต่เมื่อพิสูจน์ทางสถิติแล้ว พบว่า คะแนนเฉลี่ยก่อนและหลังไม่แตกต่างกัน ส่วนผลการวิจัยเชิงคุณภาพ พบว่า ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียมีสมรรถนะเพิ่มขึ้น ทั้งนี้ การพัฒนาสมรรถนะเป็นกระบวนการที่ต้องใช้เวลาและต้องดำเนินการอย่างต่อเนื่องจึงเห็นผลได้อย่างชัดเจน ดังนั้น ผลของการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า หน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวจะต้องเข้าใจกระบวนการพัฒนาสมรรถนะและจำเป็นต้องดำเนินการอย่างต่อเนื่องตามกระบวนการพัฒนาสมรรถนะ เพื่อให้ชุมชนมีสมรรถนะสูงขึ้นและสามารถดำเนินการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนได้อย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ อย่างไรก็ตาม กองบรรณาธิการไม่สงวนลิขสิทธิ์ในการทำซ้ำ คัดลอก หรือเผยแพร่ แต่จะต้องอ้างอิงให้ถูกต้องตามหลักวิชาการ
เอกสารอ้างอิง
Almalki, S. (2016). Integrating Quantitative and Qualitative Data in Mixed Methods Research--Challenges and Benefits. Journal of education and learning, 5(3), 288-296.
Argyris, C. (1976). Theories of action that inhibit individual learning. American Psychologist, 31(9), 638–654.
Asmelash, A. G., & Kumar, S. (2019). Assessing progress of tourism sustainability: Developing and validating sustainability indicators. Tourism Management, 71, 67-83.
Ateljevic, I. (2020). Transforming the (tourism) world for good and (re) generating the potential ‘new normal’. Tourism Geographies, 22(3), 467-475.
Bramwell, B., & Lane, B. (1993). Sustainable tourism: An evolving global approach. Journal of Sustainable Tourism, 1(1), 1-5.
Budeanu, A., Miller, G., Moscardo, G., & Ooi, C. S. (2016). Sustainable tourism, progress, challenges and opportunities: An introduction. Journal of Cleaner Production, 111, 285-294.
Dangi, T. B., & Petrick, J. F. (2021). Augmenting the role of tourism governance in addressing destination justice, ethics, and equity for sustainable community-based tourism. Tourism and Hospitality, 2(1), 15-42.
GSTC. (2013). Global sustainable tourism council criteria. Retrieved September 15, 2022, from https://www.gstcouncil.org/wp-content/uploads/GSTC-Destination-Criteria-and-indicators-v1-Dec-2013.pdf
Hunter, C. (1997). Sustainable tourism as an adaptive paradigm. Annals of Tourism Research, 24(4), 850-867.
Jacob, R., & Washington, C. (2010). Employee development and organizational performance: A review of literature and directions for future research. Human Resource Development International, 6(3), 343-354.
Kapera, I. (2018). Sustainable tourism development efforts by local governments in Poland. Sustainable Cities and Society, 40(2018), 581-588.
Khan, A., Bibi, S., Lyu, J., Raza, A., Hayat, H., & Meo, M. S. (2020). Unraveling the nexuses of tourism, terrorism, and well-being: Evidence from Pakistan. Journal of Hospitality & Tourism Research, 44(6), 974-1001.
Lee, T. H. (2013). Influence analysis of community resident support for sustainable tourism development. Tourism Management, 34, 37-46.
Leimbach, M. (2010). Learning transfer model: A research-driven approach to enhancing learning effectiveness. Industrial and Commercial Training, 42(2), 81-86.
Martins, P. G., Ferreira, A. M., & Costa, C. M. (2022). Tourism and third sector organizations: Synergies for responsible tourism development?, Tourism & Management Studies, 18(1), 7-16.
Randall, J., & Sim, A. (2014). Managing people at work. London: Routledge.
Spencer, L. M., & Spencer, P. S. M. (2008). Competence at work models for superior performance. John Wiley & Sons.
Streimikiene, D., Svagzdiene, B., Jasinskas, E., & Simanavicius, A. (2021). Sustainable tourism development and competitiveness: The systematic literature review. Sustainable Development, 29(1), 259-271.
Swanson, R. A., & Holton, E. F. (2009). Foundation of human resource development. San Francisco: Berrett-Koehler.
Tolkach, D., & Pratt, S. (2019). Globalisation and cultural change in Pacific Island countries: The role of tourism, Tourism Geographies, 23(3), 371-396.
World Economic Forum. (2019). The Travel & Tourism Competitiveness Report 2019. Retrieved September 15, 2022, from https://www3.weforum.org/docs/WEF_TTCR_2019.pdf
Younas, M., & Waseem Bari, M. (2020). The relationship between talent management practices and retention of generation ‘Y’employees: mediating role of competency development. Economic Research-Ekonomska istraživanja, 33(1), 1330-1353.
