THE STUDY OF LEARNING ACHIEVEMENT ON THAI LITERATURE ANALYSIS OF MATHAYOMSUEKSA 6 STUDENTS USING FAITH AND YONISOMANASIKARA LEARNING MANAGEMENT

Authors

  • จิรศักดิ์ ขวัญสุข คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
  • บำรุง ชำนาญเรือ

Keywords:

THAI LITERATURE ANALYSIS, FAITH AND YONISOMANASIKARA LEARNING MANAGEMENT

Abstract

The purposes of this research were 1) to compare the learning achievement on Thai literature analysis of Mathayomsueksa 6 student’s before and after learning management using faith and yonisomanasikara and 2) to study student’s opinions towards learning management using faith and yonisomanasikara.

The sample used in this research were 37 Mathayomsueksa 6/1 students of Prachantaratbamrung School Prachantakham District, Prachinburi Province in the first semester of the academic year 2020 which was selected by employing Simple Random Sampling technique using classrooms as the random units.

The research instruments were 1) lesson plans. 2) an achievement test, and 3) a questionnaire on the student’s opinions towards learning management using faith and yonisomanasikara. The data were analyzed by mean (Mean), standard deviation (SD) and dependent samples t-test.

The results of this research were as follows:

1.The learning achievement on Thai literature analysis of Mathayomsueksa 6 student’s after learning management using faith and yonisomanasikara was significantly higher than before using learning management using faith and yonisomanasikara at the .05 level.

2. The opinions of Matthayomsueksa 6 student’s towards learning management using faith and yonisomanasikara were at a high agreement level.

References

กระทรงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551.
กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
กัมพุชนาฎ เปรมกมล และบรรเทา กิตติศักดิ์. (2526). การพินิจวรรณคดีมรดกเฉพาะเรื่อง.
พิมพ์ครั้งที่ 2 กรุงเทพมหานคร : ไทยวัฒนาพานิช.
กุสุมา รักษมณี. (2547). วรรณสารวิจัย. กรุงเทพมหานคร : แม่คำผาง.


จันจิรา ผึ้งพงษ์. (2558). “การพัฒนาความสามารถในการดูอย่างมีวิจารณญาณ ด้วยการ
จัดการเรียนรู้ตามแนวโยนิโสมนสิการสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6.”
วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการนิเทศ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จารุวรรณ เทียนเงิน. (2547). “การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์การพินิจวรรณคดีไทยของ
นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่ใช่วิธีสอนตามแนวคิดของสเตอร์นเบอร์กกับ
วิธีการสอนแบบปกติ.” วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขา
การสอนภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จิตรลดา แสงปัญญา. (2555). ประมวลสาระชุดวิชา สารัตถะและวิทยวิธีทางวิชา
ภาษาไทย หน่วยที่ 1 – 4 สาขาวิชาศึกษาศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 5) นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
จุฬาลักษณ์ คชาชัย. (2557). “การศึกษาผลสัมฤทธิ์การเรียนวรรณคดีไทยของนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่จัดการเรียนรู้ตามทฤษฎีการตอบสนองของผู้อ่าน.”
วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาไทย
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชลธิชา หอมฟุ้ง. (2557). “การพัฒนารูปแบบการสอนวรรณคดีไทยโดยประยุกต์ใช้อริยสัจสี่
เพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการอ่านอย่างมีวิจารณญาณและการแก้ปัญหาเชิง
สร้างสรรค์ ของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต.” วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธนัท อู๊ดน้อย. (2558). “ความสามารถในการคิดตามหลักโยนิโสมนสิการ เรื่อง แนวโน้ม การเปลี่ยนแปลงทางสังคม และปัญหาสังคม ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ด้วยการจัดการเรียนรู้โดยการสร้างศรัทธา และโยนิโสมนสิการ.” วิทยานิพนธ์
ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนสังคมศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย
มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ปริญญา ปั้นสุวรรณ์. (2553). “การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์การเรียนวรรณคดีไทย ของ
นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่จัดการเรียนรู้แบบร่วมมือด้วยเทคนิคจิกซอว์ 2
กับแบบปกติ.” วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอน
ภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พระเทพเวที (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2533). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์.
กรุงเทพมหานคร : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระราชวรมุนี (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2541). ขอบฟ้าแห่งความรู้. กรุงเทพมหานคร :
กรมวิชาการ.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ประยุทธ์ ปยุตโต). (2551). วิธีคิดตามหลักพุทธธรรม.
พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพมหานคร : ศยาม.
พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2540). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์.
พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร : สำนักทดสอบทางการศึกษา และจิตวิทยา
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
มาเรียม นิลพันธุ์. (2558). วิธีวิจัยทางการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 9. นครปฐม :
โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ยุรฉัตร บุญสนิท. (2544). “ปัญหาการเรียนการสอนวรรณคดีไทยในยุคปฏิรูปการศึกษา.”
ภาษาและหนังสือ 32, 3 (เมษายน) : 56 - 60
รื่นฤทัย สัจจพันธ์. (2555). ความรู้ทั่วไปทางภาษาและวรรณกรรมไทย. พิมพ์ครั้งที่ 4.
กรุงเทพมหานคร : ภาควิชาภาษาไทยและภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2538). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 4.
กรุงเทพมหานคร : สุวีริยสาส์น.
ศรีวิไล ดอกจันทร์. (2529). การสอนวรรณคดีและวรรณกรรมไทย. เชียงใหม่ :
คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุมน อมรวิวัฒน์. (2530). การสอนโดยสร้างศรัทธาและโยนิโสมนสิการ. กรุงเทพมหานคร :
โอเดียนสโตร์
_________. (2531). คิดเป็นตามนัยแห่งพุทธธรรม. กรุงเทพมหานคร :
โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
_________. (2535). สมบัติทิพย์ของการศึกษาไทย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร :
โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ภาษาอังกฤษ
Gagne, R. M. (1985). The conditions of learning and theory of instruction.
Japan : CBS College Publishing.
Nhat Hanh, Thich. (1998). The Heart of the Buddha's Teaching. New York :
Broadway Books.
Rahula,Walpola Sri. (1967). What the Buddha Taught. Bedford : Gordon
Fraser Gallery.

Downloads

Published

2021-12-31

How to Cite

ขวัญสุข จ., & ชำนาญเรือ บ. (2021). THE STUDY OF LEARNING ACHIEVEMENT ON THAI LITERATURE ANALYSIS OF MATHAYOMSUEKSA 6 STUDENTS USING FAITH AND YONISOMANASIKARA LEARNING MANAGEMENT. Journal of MCU Buddhapanya Review, 6(3), 24–34. retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jmbr/article/view/251790

Issue

Section

Research Articles