ยุทธศาสตร์การพัฒนาและการส่งเสริมให้อุตรดิตถ์เป็นเมืองท่องเที่ยวเป้าหมาย ผ่านการบูรณาการกับโครงการชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถี
คำสำคัญ:
การพัฒนาการท่องเที่ยว, การส่งเสริมการท่องเที่ยว, เมืองท่องเที่ยวเป้าหมาย, โครงการชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถี, จังหวัดอุตรดิตถ์บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาแนวทาง กระบวนการ และวิธีการที่จังหวัดอุตรดิตถ์ใช้ในการพัฒนาและส่งเสริมการท่องเที่ยวให้เป็นเมืองท่องเที่ยวเป้าหมาย 2) เพื่อวิเคราะห์การบูรณาการระหว่างการพัฒนาการท่องเที่ยวของจังหวัดกับโครงการชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถี และ 3) เพื่อเสนอแนะแนวทางและยุทธศาสตร์การพัฒนาและส่งเสริมการท่องเที่ยว การวิจัยเชิงคุณภาพนี้ใช้แนวคิดการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมและชุมชนเป็นกรอบการศึกษา เก็บข้อมูลจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 25 คนที่คัดเลือกแบบเจาะจง โดยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึก และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหาและ SWOT Analysis
ผลการวิจัยพบว่า 1) จังหวัดอุตรดิตถ์มีศักยภาพด้านทรัพยากรธรรมชาติและวัฒนธรรม แต่ยังประสบความท้าทายด้านโครงสร้างพื้นฐาน การประชาสัมพันธ์ และความร่วมมือระหว่างภาคส่วน การบูรณาการทรัพยากรธรรมชาติกับวัฒนธรรมและการพัฒนากิจกรรมท่องเที่ยวที่ตอบสนองความต้องการของนักท่องเที่ยวเป็นสิ่งสำคัญ 2) การบูรณาการโครงการ OTOP นวัตวิถีช่วยเพิ่มมูลค่าผ่านกิจกรรมเชิงวัฒนธรรม การตลาดดิจิทัล และการพัฒนาทักษะบุคลากรในชุมชน แต่ยังมีจุดอ่อนในด้านแผนบูรณาการและโครงสร้างพื้นฐานบางพื้นที่ 3) แนวทางการพัฒนา ได้แก่ การสร้างเส้นทางท่องเที่ยวเชื่อมโยงทรัพยากรธรรมชาติและวัฒนธรรม การใช้เทคโนโลยีดิจิทัล เช่น AR/VR การปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐาน การเพิ่มศักยภาพบุคลากรชุมชน และการส่งเสริมความร่วมมือระหว่างภาครัฐ เอกชน และชุมชน องค์ความรู้จากงานวิจัยนี้จะช่วยส่งเสริมศักยภาพการท่องเที่ยวของชุมชน สร้างความยั่งยืนในระดับท้องถิ่นและระดับชาติ และพัฒนาอุตรดิตถ์ให้เป็นเมืองท่องเที่ยวเป้าหมายในอนาคต
เอกสารอ้างอิง
Ampailapsuk, S. and Sangpikul, A. (2023). Research-based Knowledge in the Floating Market Tourism Promotion: Sustainability Dimensions of Economics, Society, and Environment. Journal of Administration and Social Science Review, 6(4), 205-216.
Amthim, S., Srisomsab, P., & Sutthichaimethee, P. (2023). Revitalization and development in secondary city tourism of the lower northern region provinces 2: post the epidemic of covid-19. Social Science Journal of Prachachuen Research Network, 5(3), 95 – 113.
Bank of Thailand. (2024). “Future of tourism” Coping with the transition to valuable and sustainable growth. Retrieved December 28, 2024, from https://www.bot.or.th/th/research-and-publications/articles-and-publications/articles/article-2024nov12.html
Buhalis, D. (2000). Marketing the competitive destination in the future. Tourism Management. 21(1), 97-116.
Chomphoopanya, A., & Rojanatrakul, T. (2022). The development potential of the community in Participant Model to Sustainable Tourism Community. Journal of Modern Learning Development, 7(8), 414-430.
Duncan, T.R. (2005). Principles of Advertising & IMC. 2nd ed. Boston, Mass.: McGrawHill/Irwin.
Gunn, Clare A. (1994). Environmental Design and Landuse, Travel Tourism and Hospitality Research A Handbook for Managers and Researchers. New York: John Wiley & Sons.
Helmold, M. (2022). Marketing Mix. In: Performance Excellence in Marketing, Sales and Pricing. Management for Professionals. Springer, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-031-10097-0_9
Julo, S. and Jirayus, P. (2024).Social Development for the Sustainable Development of the Organization.Journal of Management and Development Ubon Ratchathani Rajabhat University, 11(1), 285 – 295.
Khaenphet, W. (2021). The Development Guidelines for Tourism in Thailand to Value Added in The Digital Age. Journal of Innovation and Management, 6(1), 148 – 160.
Khampuanbutra, W. and Phakprapai, C. (2024). Agri-Tourism Management of The Model Community in Mid North-Eastern Provincial Cluster. Journal of Arts Management, 8(4), 41-64.
Khangkhan, N. and Bodeerat, C. (2024). The Potential Development of Otop Nawatwithi Community Tourism, Ban Sa Yai Chee, Noen Po Sub-district, Sam Ngam District, Phichit Province. Journal of MCU Phetchaburi Review, 7(2), 97-109.
Kitiyakara, S. and Yenyuak, C. (2021). Management of Tourism Community Participationto “NAWATWITHI” OTOP Community Tourism Project. Business Administration and Economics Review, 17(1), 21-39.
Kotler, P. (2003). Marketing Management. 11th ed. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.
Kotler, P., & Keller, K. (2006). Marketing management. 12th ed. Upper Saddle River, NJ: Pearson Prentice Hall.
Lertpongmanee, K. (2022). Community-based tourism management for sustainable tourism development. The Journal of Pacific Institute of Management Science, 8(1), 19 – 33.
Niamhom, K. and Wongwatthanaphong, K. (2021). Community-Based Cultural Tourism Management. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(11), 350 – 363.
Nilwan, D., Chartrungruang, B., Jaikaew, A., and Mukdasanit, S. (2024). The Causal Relationship of Valuing Community-Based Tourism Affecting the Sustainability of Community-Based Tourism in Chiang Mai Province. Journal of Management Science, Ubon Ratchathani University, 13(2), 1 – 20.
Nomnumsab, W. (2023). The Development of Tourism Activity Standards in OTOP Nawatwiti Tourism Community Project to Connect Main Cities and Secondary Cities Tourist Routes: A Case of Ao Wat Mai Community, Nakhon Chaisri District, Nakhon Pathom Province.Journal of Management Science Chiangrai Rajabhat University, 18(1), 139-168
Panyakornmolee, P. (2019). A Study of Tourist Attractions of Uttaradit Province. Journal of Liberal Art of Rajamangala University of Technology Suvarnabhumi, 1(3), 283-292.
Pattano, D., Issaro, S., Rattanapan, N., Chuenjitsiri, J., & Jindabot, T. (2024). Leveraging cultural capital as a tool for sustainable tourism development: A case study of the establishment mechanism of the “auspicious way of life” concept to create a new identity for Hat yai city, Songkhla province. Journal of Social Science and Cultural, 8(10), 137-150.
Phanthusak, D., Jarujittipant, P., & Tanaborworpanid, N. (2023). Assessing the quality of pattaya integrated sustainable tourism management strategic plan. Journal of Social Science and Cultural, 7(7), 306-314.
Phookheed, P. (2024). Key Success Factors in Agro-Tourism Management: A Case Study of Agro-Tourism in Nakhon Ratchasima Province. Journal of Humanities and Social Sciences Nakhon Phanom University, 14(2), 143 – 157.
Phrakhrupalad Supachai Bunim (Khantiko). (2024). Participative Temple Management to be a Tourist Attraction in Dhamma Way in Area Damnoen Saduak District Ratchaburi Province. Journal of MCU Buddhapanya Review, 9(4), 87 – 98.
Piandee, T. (2024). Community-Based Learning Management Model to Promote Seminar Management Skills for Community-Based Tourism. Journal of Arts Management, 8(3), 252 – 277.
Pratumaneechai, K., Thangthong, P., Pukdum, J. and Kongcharoen, S. (2023). Knowledge Integration of Design Thinking Principles with Entrepreneurs to Create Local Wisdom Productsin The Koh Lad E Than Community of Sam Phran District, Nakhon Pathom Province. NRRU Community Research Journal, 17(4), 137-149.
Richards, G. and Hall, D. (2000). Tourism and Sustainable Community Development. Routledge. London, 336. https://doi.org/10.4324/9780203464915
Rukumnuaykit, P. and Phitchayarat, K. (2023). Creative TourismDevelopment in Secondary Tourism Province: A Case Study on a Provincial Cluster in Lower-Northeastern Thailand (Yasothon, Sisaket and Amnat Chareon)”. Journal of Social Sciences, 53(1). 49-72.
Russell, J.T., and Lane, W.R. (2002). Kleppner’s Advertising Procedure. 15th ed. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Shimp,T.A. (2000). Advertising, Promotion and Supplemental Aspects of Integrated Marketing Communications. 5th ed. Orlando, FL: Dryden Press.
Sommit, K., Boonpaisarnsatit, N. and Pakongsup, P. (2024). Development of Thai Tourism Volunteer Organizations for Sustainability in the Tourism Industry: Current Situation and Development Guidelines. Journal of Roi Kaensarn Academi, 9(12), 2187-2205.
Srisuwan, N., Sringam, P., & Sungneon, J. B. (2023). The Promotion of Creative Tourism in a Secondary City by Connecting Small Local Communities to the Main Local Community Through Digital Media in Samut Songkhram Province. FOYER: The Journal of Humanities, Social Sciences, and Education, 6(1), 190-222.
Thiamjite, P., & Inthasan, C. (2022). Integrated Marketing Communication towards Perception and Decision Making of Generation Y Tourists.University of the Thai Chamber of Commerce Journal Humanities and Social Sciences, 42(2), 22 – 35.
Tourism Authority of Thailand. (2020). Tourism Authority of Thailand Enterprise Plan 2017 - 2021 (Revised Edition 2020 - 2021). Bangkok: Tourism Authority of Thailand.
Wannaosote, W. and Pooripakdee, S. (2024). Otop Nawatwithi Community-Based Tourism Management for Sustainable Community Development. Journal of MCU Buddhapanya Review, 9(1), 217 – 231.
Wirunsuwannadit, P., & Caranadhammo, P. T. (2020). The Development of Tourism in the Province of Uttaradit.Journal of Liberal Art of Rajamangala University of Technology Suvarnabhumi, 2(1), 321-330.
Wonglaphat, S., & Rakra, C. (2023). Strategies for Tourism Supply Chain Management to Promote the Economy in the Mekong Basin’s Way of Life Tourism Development Region Towards Sustainability. Rajapark Journal, 17(52), 108-127.
Wongmontha, S. (2022). Promoting contemporary tourism in the era of big data. Bangkok: College of Management, University of Phayao.
Yangnok, S., Nillakan, L. and Lertgri, P. (2023). Management ofSustainable Community-based Tourism. Journal of Humanities & Social Sciences (JHUSOC), 21(2), 279 – 300.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
