ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อความเป็นนวัตกรการศึกษาของครู สังกัดสำนักงานเขต พื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครพนม

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา 2) ระดับความเป็นนวัตกรการศึกษาของครู 3) ความสัมพันธ์ของภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษากับความเป็นนวัตกรการศึกษาของครู และ 4) อำนาจพยากรณ์ของภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อความเป็นนวัตกรการศึกษาของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครพนม โดยใช้การวิจัยแบบผสานวิธี ซึ่งศึกษาทฤษฎีการเชื่อมโยงความรู้ Siemens., (2004) และแนวคิดภาวะผู้นำดิจิทัลจาก Sheninger., (2014) เป็นกรอบการวิจัย กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษาและครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครพนม จำนวน 339 คน โดยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามชนิดมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบเป็นขั้นตอน ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา โดยรวมอยู่ในระดับมาก ( = 4.470, S.D. = 0.503) 2) ระดับความเป็นนวัตกรการศึกษาของครู โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.593, S.D. = 0.380) 3) ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษากับความเป็นนวัตกรการศึกษาของครู มีความสัมพันธ์กันทางบวกในระดับปานกลาง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (r_xy = .540) และ 4) ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษามีอำนาจพยากรณ์ความเป็นนวัตกรการศึกษาของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครพนม ได้    2 ตัวแปร ได้แก่ ด้านการสื่อสารดิจิทัล (X₃) มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และด้านการมีวิสัยทัศน์ดิจิทัล (X₁) มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ตัวแปรพยากรณ์ทั้ง 2 ตัวแปร ร่วมกันพยากรณ์ความเป็นนวัตกรการศึกษาของครู ได้ร้อยละ 29.50 ข้อค้นพบที่ได้ทำให้หน่วยงานการศึกษาและผู้บริหารสถานศึกษานำข้อมูลไปจัดทำสารสนเทศและใช้เป็นแนวทางพัฒนาและอบรมทักษะ เพื่อยกระดับการบริหารงานและเสริมสร้างทักษะนวัตกรรมในยุคดิจิทัล