แนวทางการบูรณาการทุนทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ในการออกแบบ ภูมิทัศน์วัฒนธรรมร่วมสมัยของชนกลุ่มน้อยในกวางสี สาธารณรัฐประชาชนจีน

ผู้แต่ง

  • ลู ซี่เวน สาขาการจัดการศิลปกรรม คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
  • ชัยยศ วนิชวัฒนานุวัต สาขาการจัดการศิลปกรรม คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี

คำสำคัญ:

ทุนวัฒนธรรม, การออกแบบภูมิทัศน์, บูรณาการวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่อง แนวทางการบูรณาการทุนทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ในการออกแบบภูมิทัศน์วัฒนธรรมร่วมสมัยของชนกลุ่มน้อยในกวางสี สาธารณรัฐประชาชนจีน มีวัตถุประสงค์เพื่อ1) ศึกษาวิเคราะห์ลักษณะของทุนวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของชนกลุ่มน้อยในกวางสี สาธารณรัฐประชาชนจีน (2) วิเคราะห์แนวทางการบูรณาการทุนทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของชนกลุ่มน้อยกวางสีในการออกแบบภูมิทัศน์วัฒนธรรมร่วมสมัย การศึกษา วิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้วิธีการวิจัยวรรณกรรมจากเอกสารบทความและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องเพื่อศึกษาวิเคราะห์ลักษณะของทุนทางวัฒนธรรมและการออกแบบภูมิทัศน์ วิเคราะห์แนวทางการบูรณาการของทุนวัฒนธรรมในการออกแบบภูมิทัศน์วัฒนธรรมร่วมสมัย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสัมภาษณ์เชิงลึก โดยการสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 คน เพื่อวิเคราะห์ความเชื่อมโยงการบูรณาการภูมิทัศน์วัฒนธรรมร่วมสมัยในการออกแบบภูมิทัศน์วัฒนธรรมร่วมสมัย จากการวิจัยได้ผลการวิจัยดังนี้ (1) ทุนทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของชนกลุ่มน้อยกวางสี มีคุณลักษณะของทุนทางวัฒนธรรม 3 ประการ คือ 1) ความหลากหลายและการไม่แบ่งแยก 2) การบูรณาการและการสืบทอด และ 3) การอยู่ร่วมกันและการตอบแทนซึ่งกันและกัน และแนวปฏิบัติในออกแบบภูมิวัฒนธรรม มุ่งเน้นที่การคุ้มครองวัฒนธรรม และการบูรณาการเข้ากับสังคมใหม่ การมีส่วนร่วมและความร่วมมือด้านการศึกษา การฝึกอบรมจากสังคม องค์กรที่เกี่ยวข้อง (2) การสร้างแนวทางการบูรณาการทุนทางวัฒนธรรมในการออกแบบภูมิทัศน์วัฒนธรรมร่วมสมัยเป็นการจัดการที่เป็นระบบที่ต้องการการดำเนินการสร้างรูปแบบการบูรณาการ 3 ประการ คือ 1) การเปลี่ยนแปลงเชิงป้องกันวัฒนธรรม 2) การเปลี่ยนแปลงเชิงนวัตกรรมการผสมผสานวัฒนธรรมกับแนวคิดการออกแบบและเทคโนโลยีในการออกแบบภูมิทัศน์วัฒนธรรมร่วมสมัย 3) ความร่วมมือข้ามวัฒนธรรม ด้วยการผสมผสานวัฒนธรรมเชิงสหวิทยาการกับศิลปะและเทคโนโลยี มรดกวัฒนธรรมและการท่องเที่ยวอุตสาหกรรม การศึกษาและวัฒนธรรม

เอกสารอ้างอิง

Cao Lei. (2008). Artistic Concepts of Rain Landscape Design Under the Influence of Contemporary Popular Culture [J]. Journal of Tianjin University.

Chen Feng. (2016). Cultural Capital Research--Construction of Cultural Political Economy [M]. Xi’an: Xi’an Jiaotong University Press.

David Crosby. (2015). Economics and Culture [M]. Wang Zhibiao, Zhang Zhengrong. Translation. Beijing: Renmin University of China Press.

John Brinkerhoff Jackson. (2016). Discovering the Vernacular Landscape [M]. Beijing: Commercial Press.

Li Yu Chun. (2020). Guarding the Roots of Guangxi’s National Culture with Cultural Confidence-Exploring the Prosperity and Promotion of National Excellent Traditional Culture from the Practice of “Na Shuyuan” [J]. Nanning: Guangxi Nationalities Publishing House.

Liu Yang. (2021). Cultural Integration Unlimited Prospect [J]. People’s Daily.

Thomas Buttner & Kong Dongyi. (2020). Cultural landscapes as a resource for sustainable rural development: perceptions, methods and practices [J]. International Urban Planning.

Zhang Binggang. (2018). Research on digital display of Guangxi ethnic culture based on virtual reality technology [J]. Human Geography Series.

Zhang Jie & Li Yujing. (2017). Research on the coupling mechanism of cultural memory and cultural capitalisation in intangible cultural heritage protection [J]. Cultural Industry Research.

Zhao Ting & Cai Ke. (2020). A review of research on multicultural landscape design in China [J]. Research on Art Education in China.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

28-04-2025

รูปแบบการอ้างอิง

ซี่เวน ล. ., & วนิชวัฒนานุวัต ช. . (2025). แนวทางการบูรณาการทุนทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ในการออกแบบ ภูมิทัศน์วัฒนธรรมร่วมสมัยของชนกลุ่มน้อยในกวางสี สาธารณรัฐประชาชนจีน. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์, 10(2), 29–40. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jmbr/article/view/276878

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย