นครแม่สอด : การพัฒนาสังคมพหุวัฒนธรรมเพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างสมานฉันท์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสภาพทั่วไป และปัญหา อุปสรรค การอยู่ร่วมกันในสังคมพหุวัฒนธรรมอย่างสมานฉันท์ เพื่อพัฒนาสังคมพหุวัฒนธรรมเพื่อการอยู่ร่วมกันในสังคมพหุวัฒนธรรมอย่างสมานฉันท์ เพื่อเสริมสร้างเครือข่ายการพัฒนาสังคมพหุวัฒนธรรมการอยู่ร่วมกันอย่างสมานฉันท์เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน รูปแบบการวิจัยเชิงปริมาณ จำนวน 150 รูป/คน และการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม เป็นการสัมมนากลุ่มย่อยจากผู้ทรงคุณวุฒิทางด้านศาสนา จำนวน 7 รูป/คน และผู้ทรงคุณวุฒิทางวิชาการ จำนวน 9 คน วิเคราะห์ข้อมูลเนื้อหาแล้วเขียนบรรยายเชิงพรรณนา

ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพทั่วไปของชุมชนอำเภอแม่สอด เป็นแบบการช่วยเหลือเกื้อกูลกัน การให้เกียรติซึ่งกันและกัน ทำความเข้าใจและการศึกษาเรียนรู้วัฒนธรรมซึ่งกันและกัน โดยไม่ขัดกับหลักปฏิบัติทางศาสนา สิ่งที่สำคัญ คือ การช่วยเหลือด้านสังคมเคราะห์ สาธารณะสงเคราะห์ ช่วยเหลือความทุกข์ยากเดือดร้อน เป็นชุมชนที่มีลักษณะความสัมพันธ์ทางสังคมแบบญาติพี่น้อง รักความสงบและช่วยเหลือกัน มีความผูกพันใกล้ชิดกัน ให้อิสระทางความคิดไม่กีดกันทางศาสนา รู้จักแยกแยะระหว่างวิถีการดำเนินชีวิตกับเรื่องศาสนา และมีศูนย์กลางในการดำเนินกิจกรรม คือ วัด และโรงเรียน 2) การพัฒนาสังคมพหุวัฒนธรรมเพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างสมานฉันท์ เริ่มจากระบบการศึกษาสอดแทรกเทคนิควิธีการสอนกระตุ้นเยาวชนให้เกิดความสนใจและอยากเรียนรู้ สร้างกิจกรรมให้เยาวชนมีส่วนร่วมในชุมชนได้เรียนรู้และฝึกปฏิบัติจริง อาทิ ประเพณีสงกรานต์ ประเพณีงานบุญ เป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงความเข้มแข็งในการอยู่ร่วมกันในสังคมพหุวัฒนธรรมที่มีความต่างกันด้านศาสนาวัฒนธรรมแต่สามารถทำกิจกรรมร่วมกันได้ภายใต้ข้อปฏิบัติศาสนาของตนเอง โดยผู้ใหญ่ ผู้นำทางศาสนาแสดงพฤติกรรมเป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่เยาวชนเห็นเป็นตัวอย่าง 3) การเสริมสร้างเครือข่ายการอยู่ร่วมในสังคมพหุวัฒนธรรม เป็นรูปแบบการดำเนินงานขององค์กรภาคีเครือข่าย เป็นการดำเนินงานแบบเฉพาะกิจ เป็นการร่วมด้วยช่วยกันระหว่างกลุ่มศาสนาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันในความแตกต่างของศาสนาและวัฒนธรรม ขับเคลื่อนภายใต้รูปแบบความร่วมมือกันในลักษณะการรวมความสามัคคีเข้าด้วยกันด้วยความสมัครใจ ใช้กิจกรรมวัฒนธรรมประเพณีเป็นตัวเชื่อมโยง