การพัฒนาศูนย์เรียนรู้เชิงสร้างสรรค์หัตถกรรมพื้นบ้าน อำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่
คำสำคัญ:
หัตถกรรมพื้นบ้าน, แหล่งเรียนรู้เชิงสร้างสรรค์, การพัฒนาที่ยั่งยืนบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)ศึกษางานหัตถกรรมพื้นบ้าน อำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่ 2) พัฒนาศูนย์เรียนรู้เชิงสร้างสรรค์หัตถกรรมพื้นบ้าน อำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่ และ 3) ยกระดับศูนย์เรียนรู้เชิงสร้างสรรค์หัตถกรรมพื้นบ้าน อำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่ สู่ความเป็นเลิศ เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน รูปแบบการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ พื้นที่วิจัย คืออำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่ผู้ให้ข้อมูลสำคัญแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ 1) ผู้ให้การสัมภาษณ์เป็นรายบุคคล จำนวน 11 รูป/ท่าน 2) ผู้ให้การสนทนากลุ่ม จำนวน 13 รูป/ท่าน โดยใช้วิธีการคัดเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้วิเคราะห์เนื้อหาแล้วเขียนบรรยายเชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า 1) การศึกษางานหัตถกรรมพื้นบ้าน อำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่ มีความหลากหลายของงานหัตถกรรมพื้นบ้านที่โดดเด่น และเป็นเอกลักษณ์ ของอำเภอแม่วาง ได้แก่ เครื่องปั้นดินเผา เครื่องเงินยัดลาย ร่มแดงโบราณ ผ้าทอมือ เรือสำเภาโบราณ และงานจักสานไม้ไผ่ 2) การพัฒนาศูนย์การเรียนรู้เชิงสร้างสรรค์หัตถกรรมพื้นบ้านโดยมีการจัดตั้งกลุ่มภาคีเครือข่าย จัดตั้งคณะกรรมการ และสมาชิก จัดตั้งกองทุน การบริหารจัดการ การพัฒนากิจกรรม การจัดตั้งศูนย์ และการจัดการข้อมูล 3) การยกระดับศูนย์เรียนรู้เชิงสร้างสรรค์หัตถกรรมพื้นบ้าน อำเภอแม่วาง จังหวัดเชียงใหม่ สู่ความเป็นเลิศ เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน โดยรูปแบบ “PECTET Model” ได้แก่ การนำเสนอ (Presentation) , การศึกษา (Education) , วัฒนธรรม (Culture) , เทคโนโลยี (Technology) , เศรษฐกิจ (Economic) , การท่องเที่ยว (Travel)
References
Athimutto N., (2018) “Learning Center Development Model for Buddhist Schools”. Doctor of Philosophy Thesis. Buddhist Educational Administration Program. Graduate School: Mahachulalongkornrajavidyalaya University.
CLC management handbook. (2003), Bangkok: United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization, Retrieved May 23, 2011, [Online], Retrieved from: http://unesdoc.unesco.org/images/0013/001395/139548eo.pdf. [20 August 2022].
Community Development Department, (2008) Community Learning Center Handbook. Bangkok: Department of Community Development.
Department of Community Development (2008), Community Learning Center Handbook. Bangkok: Department of Community Development.
Department of Non-formal Education (1999). The evolution of non-formal education in Thailand. Bangkok: Teachers Council Ladprao Printing House.
H. K. Bhumibol Adulyadej Maha Bhumibol Adulyadej the Great Borommanatbophit, (1989) Thai Encyclopedia for Youth. Volume 13. Issue 3: Folk handicrafts. (Copyright belongs to His Majesty the King.
Institute for the Promotion of Thai Arts and Crafts (Doha Chon Organization), Archive of Craftsmanship, [online], source: https://archive.sacit.or.th/ [26 April 2022].
Keith, D. D, (1972) Human behavior at work- human relations and organization behavior. New Planner,
Klaisuban, P. (1988) Folk Culture. 1st edition. Phra Nakhon Si Ayutthaya: Department of Thai Language. Phra Nakhon Si Ayutthaya Teacher's College.
Kulmala, A. (2009) “Development of local handicraft products, bamboo weaving to add value. commerce in the lower northern provinces”. Doctor of Philosophy Thesis Branch of cultural science. Mahasarakham University.
Kulwong M. and others, (2023) “Study of Toey Panan Handicraft Wisdom for Cultural Tourism Management of Khlong U-Tapao Watershed Community, Mae Thom Subdistrict, Bang Klam District, Songkhla Province”. Doctor of Fine Arts Thesis. Department of fine arts. Faculty of Fine and Applied Arts: Rajamangala University of Technology Srivijaya.
Leesuwa, W. (1997) Thai handicraft heritage collection, Thai basketry. Bangkok: Teachers Council of Thailand Bangkok: O.S. Printings.
Leesuwan W., (1990). Traditional Thai basketry. Bangkok: National Heritage.
Leesuwan, W. (1990) Traditional Thai basketry. Bangkok: National Heritage.
Maliwan S., (1998) “Participation of the village committee. according to the poverty alleviation project: a comparative study in Nakhon Si Thammarat Province and Yala Province”. Master of Arts Thesis. Department of Social and Environmental Development. Faculty of Social Development: National Institute of Development Administration.
Ministry of Education. (2010) National Education Act B.E. 2542 (1999) amended (No. 2) B.E. 2545 and (No. 3) B.E. 2553. Bangkok: Ministry of Education.
Netpradit N. et al., (2020) “Community Participation in Preserving and Carrying on Local Activities through Creative Tourism: Na Saeng Subdistrict, Ko Kha District, Lampang Province” . Doctoral Education Thesis. Department of Educational Technology and Communication. Department of Educational Technology and Communication. Faculty of Education: Lampang Rajabhat University.
Reeder, W, (1974).Some aspect of the informal social participation of fmilies, New York: Methuen.
Samphaothip N. (1999) “People's Participation in Development Project for Security in Na Haeo District. Loei Province”. Master of Arts Thesis. Social Development Program. Graduate School: Kasetsart University.
Thintham, S. (2019) "Factors Affecting the Decision-Making Behavior of Tourists to Buy Handicraft Products in Tourist Attractions: A Case Study of Mallika City, R.E. 124, Kanchanaburi Province". Master of Management Thesis. College of Management: Mahidol University.
Tumpasuwan K. (2019) “Innovative inheritance of local wisdom for Intellectual Product Entrepreneurs”, Ph.D. Thesis. Business Technology and Innovation Management Program Interdisciplinary business technology and innovation management. Graduate School: Chulalongkorn University.
Vroom, V. H., & Deci, E. L. , (1970), Management and motivation.New York: Penguen Book.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2025 วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
