รูปแบบการจัดประสบการณ์การเรียนรู้เสริมสร้างความสามารถในการสื่อสารและความฉลาดทางอารมณ์ของเด็กปฐมวัยตามแนวคิดสืบเสาะหาความรู้
คำสำคัญ:
การจัดประสบการณ์การเรียนรู้; , ความสามารถในการสื่อสาร, ความฉลาดทางอารมณ์บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลการร่างรูปแบบการจัดประสบการณ์การเรียนรู้เสริมสร้างความสามารถในการสื่อสารและความฉลาดทางอารมณ์ของเด็กปฐมวัย ตามแนวคิดความสามารถการคิดเชิงบริหาร และการสืบเสาะหาความรู้ และ 2) ศึกษาผลการทดลองใช้ร่างรูปแบบการจัดประสบการณ์การเรียนรู้กับผู้เรียน การวิจัยครั้งนี้ใช้กระบวนการวิจัยและพัฒนา ระยะแรก ประกอบด้วย การร่างรูปแบบและทดลองใช้ร่างการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ กับกลุ่มเป้าหมาย นักเรียนโรงเรียนชุมชนบ้านป่าแดง จำนวน 30 คน ที่ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง โดยศึกษาผลการทดลองใช้ร่างรูปแบบการจัดประสบการณ์การเรียนรู้กับนักเรียน ในภาคเรียนที่ 1/2565 เครื่องมือที่ใช้ ในการวิจัย ได้แก่ แผนการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ 24 แผน แบบประเมินความสามารถในการสื่อสาร 15 ข้อ และแบบประเมินความฉลาดทางอารมณ์ 15 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ t-test
ผลการวิจัย พบว่า
- ผลการร่างรูปแบบการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ที่พัฒนาขึ้นพบว่า ร่างรูปแบบการจัดประสบการณ์การเรียนรู้เสริมสร้างความสามารถในการสื่อสารและความฉลาดทางอารมณ์ของเด็กปฐมวัย ตามแนวคิดความสามารถการคิดเชิงบริหาร และการสืบเสาะหาความรู้ มี 6 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) หลักการของรูปแบบ 2) วัตถุประสงค์รูปแบบ 3) สาระการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ 4) กิจกรรมการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ 5) สื่อและแหล่งการเรียนรู้ 6) การวัดและประเมินผล และมีผลการประเมินคุณภาพและความหมาะสมของรูปแบบ ของผู้เชี่ยวชาญโดยรวมอยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ย 4.20
- ผลการทดลองใช้ร่างรูปแบบการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ พบว่า นักเรียนที่รับการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ตามรูปแบบ มีความสามารถในการสื่อสารและความฉลาดทางอารมณ์หลังเรียนอยู่ในระดับมาก เมื่อเทียบกับคะแนนเต็มด้านละ 75 คะแนน ซึ่งมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 67.26 และ 64.20 ตามลำดับ
References
Donoghue, M. R. (2009). Language arts: Integrating skills for classroom teaching. Fullerton: SAGE Publications.
Goleman, D. (1998). Working with emotional Intelligence. (p.259).New York: Bantam Book.
Hein, Steve. (1999). Emotional Intelligence. (Online), Available: http//egi.org.
Joyce, B., and Weil, M. (2000). Model of teaching. 5th ed. Boston: Aliyn& Bacon.
KunlayaTantiphalachewa (2008). Organization of learning activities for early childhood children. Bangkok: Friends Aksorn.
NatchudaWichitjamarie (2015). Organizational communication. 3rd edition. Bangkok : PublisherKasetsart University.
Office of Academic and Educational Standards. (2017). Curriculum for Early Childhood Education, 2017. (P.6-7). Bangkok: Agricultural Cooperative Federation of Thailand.
Piaget, J. (1969). Science of Education and the Psychology of the Child. New York : Viking.
PornpilaiLertwicha, and AkkaphoomChuphakorn. (2007). Early learning brain.Bangkok: Print review printing.
RawiwanRungpraiwan (2013). Promotion of language skills for children. In the textbook of child development and behavior, Volume 3, Healthy Child Care. Bangkok: Beyond Enterprise.
Rebecca,N.(1998, Summer). The Comfort Corner: Fostering Ressiliency and Emotional Intelligence. Childhood Education. 7(4):200-204.
SirimaPhinyoanantapong (2013). Measurement and Evaluation: Early Childhood. (p. 38). Bangkok: Srinakharinwirot University.
SomphochIamsupasit (2010). Behavior modification theory and techniques. 7th printing. Bangkok: Chulalongkorn University Printing House.
ThepkanyaPhromkatkaew (2020). Exploratory learning for early childhood children. Bangkok : Nanmeebooks.
YUROVSKY, Daniel; CASE, Sarah; FRANK, Michael C. Preschoolers flexibly adapt to linguistic input in a noisy channel. Psychological science, 2017, 28.1: 132-140.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
