ลักษณะคำยืมภาษาเขมรในภาษาไทยที่ปรากฏในโคลงโลกนิติ ฉบับสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมพระยาเดชาดิศร

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะคำยืมภาษาเขมรในภาษาไทยที่ปรากฏในโคลงโลกนิติ ฉบับสมเด็จพระเจ้า-บรมวงศ์เธอกรมพระยาเดชาดิศร และเพื่อรวบรวมคำยืมภาษาเขมรในภาษาไทยที่ปรากฏในโคลงโลกนิติ ฉบับสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมพระยาเดชาดิศร เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพโดยรวบรวมข้อมูลจากเอกสารทางวิชาการที่เกี่ยวข้อง และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาวิเคราะห์

          ผลการวิจัย พบว่า 1) ลักษณะคำยืมภาษาเขมรในภาษาไทยที่ปรากฏในโคลงโลกนิติ ฉบับสมเด็จพระ-เจ้าบรมวงศ์เธอกรมพระยาเดชาดิศร พบคำยืมภาษาเขมรในภาษาไทยอยู่ 3 ลักษณะ คือ (1) คำยืมภาษาเขมรที่นำมาใช้เป็นคำราชาศัพท์ (2) คำยืมภาษาเขมรที่ปรากฏเฉพาะวรรณคดี และ (3) คำยืมภาษาเขมรที่นำมาใช้เป็นคำสามัญ 2) จากการรวบรวมคำยืมภาษาเขมร ในภาษาไทยที่ปรากฏในโคลงโลกนิติ ฉบับสมเด็จพระเจ้า-บรมวงศ์เธอกรมพระยาเดชาดิศร พบมีจำนวนทั้งสิ้น 312 คำ คือ (1) คำยืมภาษาเขมรที่นำมาใช้เป็นคำราชาศัพท์ 5 คำ (2) คำยืมภาษาเขมรที่ปรากฏเฉพาะวรรณคดี 68 คำ และ (3) คำยืมภาษาเขมรที่นำมาใช้เป็นคำสามัญ 239 คำ องค์ความรู้ที่ได้จากการวิจัยพบว่า คำยืมภาษาเขมรในภาษาไทยที่ปรากฏในโคลงโลกนิติ ฉบับสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมพระยาเดชาดิศร ส่วนใหญ่จะเป็นคำยืมที่ภาษาไทยนำมาใช้เป็นคำสามัญโดยพบมากถึง 239 คำ  เพราะว่าวรรณคดีเรื่องโคลงโลกนิติ เป็นวรรณคดีคำสอนที่มุ่งสอนประชาชนทุกคนให้ประพฤติปฏิบัติดีตามหลักธรรมคำสอน ดังนั้นคำศัพท์ที่ใช้จึงใช้คำที่ประชาชนทุกคนสามารถเข้าใจได้ง่าย จึงพบว่าคำศัพท์ส่วนใหญ่ในเรื่องจะเป็นคำสามัญทั่วไปซึ่งแตกจากวรรณคดีไทยหลาย ๆ เรื่อง