การพัฒนาการคิดทางประวัติศาสตร์: การคิดเกี่ยวกับความสำคัญทางประวัติศาสตร์

Main Article Content

กิตติศักดิ์ ลักษณา

บทคัดย่อ

การคิดเกี่ยวกับความสำคัญทางประวัติศาสตร์เป็นส่วนหนึ่งของการคิดทางประวัติศาสตร์ โดยเป็นมโนทัศน์และกระบวนการที่ผู้เรียนพิจารณาและให้เหตุผลเพื่ออธิบายเหตุการณ์ บุคคล หรือการพัฒนาที่เกิดขึ้นในอดีตว่ามีความสำคัญอย่างไรด้วยตัวผู้เรียนเอง  การพัฒนาการคิดเกี่ยวกับความสำคัญทางประวัติศาสตร์ช่วยส่งเสริมบรรยากาศการเรียนการสอนเชิงรุก ตลอดจนได้ลงมือฝึกทักษะทางประวัติศาสตร์ทำให้ผู้เรียนเข้าใจธรรมชาติของวิชาประวัติศาสตร์ และช่วยพัฒนาความรู้ทางประวัติศาสตร์ให้ลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น 

การพัฒนาการสอนคิดเกี่ยวกับความสำคัญทางประวัติศาสตร์นั้นสามารถดำเนินการได้หลากหลายแนวทางทั้งการใช้รูปแบบการเรียนการสอนที่มุ่งพัฒนาการคิดเกี่ยวกับความสำคัญทางประวัติศาสตร์  ตลอดจนกิจกรรมที่หลากหลาย เช่น กิจกรรมการใช้เกณฑ์ประเมินความสำคัญทางประวัติศาสตร์  กิจกรรมการเรียงลำดับความสำคัญของเหตุการณ์  กิจกรรมวาดภาพความสำคัญ เป็นต้น โดยทั้งรูปแบบและกิจกรรมที่มุ่งพัฒนาการคิดเกี่ยวกับความสำคัญทางประวัติศาสตร์จะต้องเปิดโอกาสให้ผู้เรียนมีบทบาทเชิงรุก  ตีความหลักฐาน  และให้เหตุผลด้วยตัวของผู้เรียนเอง

Thinking about historical significance is a part of historical thinking which emphasizes on concepts and methods that learners consider and reason to explain circumstances, people or development in the past and how important they are to learners. The development of thinking about historical significance proactively encourages learning environment and also help create historical knowledge profoundly as well. The development of thinking about historical significance can be done in various ways including the instructional model aiming at historical significance thinking. Moreover, the teaching activities cover using criteria to evaluate historical significance, ranking significance and sketching significance.  The activities and the methods which aim at historical significance thinking should give a chance for learners to proactively study, interpret documents and give explanation with learner’s own reasons.

Article Details

บท
Articles