ความเป็นส่วนตัวที่ยืดหยุ่น : แนวคิดในการอยู่อาศัยร่วมกันของชนชั้นทํางานในห้องชุดบ้านเอื้ออาทร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายการอยู่อาศัยร่วมกันในที่อยู่อาศัยซึ่งมีพื้นที่จํากัดของ ผู้มีรายได้น้อย โดยอธิบายผ่านความต้องการความเป็นส่วนตัว ผู้ศึกษาใช้การสัมภาษณ์แบบเจาะลึก และการสังเกตการณ์ ศึกษาจํานวน 12 คน ที่เป็นชนชั้นทํางานซึ่งอยู่อาศัยในห้องชุดบ้านเอื้ออาทร และอยู่อาศัยร่วมกับสมาชิกในครอบครัว 2-7 คนต่อหนึ่งห้องชุด ผู้ศึกษาพบว่าชนชั้นทํางานที่อยู่อาศัย ในบ้านเอื้ออาทรมีลักษณะการอยู่อาศัยร่วมกันที่เป็นเอกลักษณ์และแตกต่างจากชนชั้นกลาง นั่นคือ ชีวิตความเป็นอยู่ในบ้านมีพื้นฐานมาจากการให้ความสําคัญกับครอบครัว การมองว่าบ้านเป็นสถานที่ ของตัวเองและคนรอบข้าง และคํานึงถึงการอยู่อาศัยที่เป็นไปได้ในความเป็นจริง ดังนั้น การอยู่อาศัย ร่วมกันของคนกลุ่มนี้จึงยึดถือ ความเป็นส่วนตัวที่ยืดหยุ่น หรือความสามารถในการอยู่อาศัยร่วมกับ สมาชิกในบ้านท่ามกลางการถูกรบกวนในระดับที่ไม่มากจนเกินไป ซึ่งปรากฏให้เห็นในกฎเกณฑ์ เรื่องพื้นที่และขอบเขตในบ้านที่ไม่ตายตัว การใช้ข้าวของในบ้านร่วมกัน และกลยุทธ์ในการสร้างความ เป็นส่วนตัวแบบชั่วคราว
Article Details
ข้อความและความคิดเห็นที่แสดงในบทความ เป็นแนวคิดของผู้เขียน มิใช่ความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ และคณะผู้จัดทำแต่อย่างใด
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิเทศศึกษา ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิเทศศึกษา หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิเทศศึกษา ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
Thomson Wadsworth. Bate, A. (1964). Privacy- a useful concept? Social Force, 42(4), 429-434. Boonsathorn, A. (2005). Perception of community service quality an expectation of
quality of life: A case study of residence in Bangchalong, Prachaniwes and Huamark Aur-Arthorn housing project(nha). Proceeding from The first national conference on Demography. , Twin Tower hotel, Bangkok: Thai Population Association.
(Originated in Thai) Chiengthong, S. and Wittayasomboon, I. (2009). Little people in the big city. Bangkok:
Community Organizations Development Institute. Denpaiboon, C., Horayangkura, V., and Takada, M. (2005). Impact of affordable housing
development for low-income group on urban development: A case of Bagn Eur-Athorn project, Rangsit Klong 3. (Term project). Bangkok: The Thai Research Fund.
(Originated in Thai) Gans, H. (1962). The urban villagers: Group and class in the life of Italian-Americans.
New York: The free press.
สแกนด้วย CamScanner
( 92 )
Heidegger, M. (1962). Being and Time. Oxford: Blackwell. Johnson, E. (1952). Family privacy in Multi-Unit Dwelling. Marriage and Family Living,
14(3), 219-225. Merleau-Ponty, M. (1962). Phenomenology of Perception. London: Routledge and Kegan
Paul. Moore, M. (2003). Privacy: Its meaning and value. American Philosophical Quarterly,
40(3), 215-227. Rachels, J. (1975). Why privacy is important. Philosophy and Public Affairs, 4(4),
323-333. Riley, T. (1999). The un-private house. New York: Museum of Modern Arts. Savage, M., Bagnall, G. and Longhurst, B. et al., (2005). Globalization and Belonging.
London: Sage. Schwartz, B. (1986). The Social psychology of privacy. The American Journal of
Sociology, 73(6), 741-752. Suppawittaya, A. (2003). Assessment of the Eua-Arthorn Housing project in the
ownership distribution for low income people. (Term project). Nida, Bangkok.
(Originated in Thai) Urbanization and the poor. (2009). GH Bank Housing Journal, 3(9), 85-88. Warren, S., and Brandeis, L. (1890). The right to privacy. Harvard Law Review, 4(5),
193-220. Wilson, J. (2006). Private places. London: Aurum Press.
