การต่อสู้ทางการเมืองในการเมืองไทย: กรณีศึกษาการใช้สัญลักษณ์ทางการเมืองของกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยในปี พ.ศ.2540
Article Sidebar
เผยแพร่แล้ว:
เม.ย. 30, 2013
คำสำคัญ:
สัญลักษณ์ทางการเมือง การต่อสู้ทางการเมือง กลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยชิ้นนี้ใช้การวิธีวิจัยเชิงคุณภาพในการเก็บรวบรวมเอกสารข้อมูลชั้นต้นและการสัมภาษณ์ เชิงลึก โดยมีวัตถุประสงค์ที่สําคัญในการศึกษา คือ การศึกษาถึงกระบวนการใช้สัญลักษณ์ ทางการเมืองเพื่อต่อสู้ทางการเมืองของกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยในปี พ.ศ. 2549
ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยได้ใช้ประเด็นทางการเมืองในการ สื่อความหมายให้มวลชนเชื่อว่า "รัฐบาลทักษิณกําลังทําลาย สถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ และกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยกําลังปกป้องสถาบันอยู่" ซึ่งกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อ ประชาธิปไตยได้ตอกย้ําความเชื่อนี้ โดยการผลิตสัญลักษณ์ทางการเมืองต่างๆ ออกมา ไม่ว่าจะเป็น คําขวัญ เพลง เสื้อ ฯลฯ ผ่านสื่อต่างๆ ในเครือผู้จัดการ มาเป็นกระบวนการใช้สัญลักษณ์ ทางการเมืองในการต่อสู้ทางการเมืองเพื่อโค่นล้มรัฐบาลทักษิณ ชินวัตร ในปี พ.ศ.2549
Article Details
รูปแบบการอ้างอิง
พิชาลัย ป. . (2013). การต่อสู้ทางการเมืองในการเมืองไทย: กรณีศึกษาการใช้สัญลักษณ์ทางการเมืองของกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยในปี พ.ศ.2540. วารสารวิเทศศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 3(1), 13–28. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jis/article/view/246044
ประเภทบทความ
บทความวิจัย
ข้อความและความคิดเห็นที่แสดงในบทความ เป็นแนวคิดของผู้เขียน มิใช่ความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ และคณะผู้จัดทำแต่อย่างใด
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิเทศศึกษา ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิเทศศึกษา หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิเทศศึกษา ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กนกวรรณ พงศ์วิไลทรัพย์. (2551). ยุทธวิธีการสื่อสารเพื่อการโน้มน้าวใจของกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย, วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการประชาสัมพันธ์ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
กองบรรณาธิการหนังสือพิมพ์เอเอสทีวี-ผู้จัดการรายวัน (2553). ขบวนการล้มเจ้า. กรุงเทพฯ: เอเอสทีวี-ผู้จัดการ
เกษียร เตชะพีระ (2550), จากระบอบทักษิณสู่รัฐประหาร 19 กันยายน 2549: วิกฤติประชาธิปไตยไทย. กรุงเทพฯ: มูลนิธิ 14 ตุลา.
เกษียร เตชะพีระ (2553), สงครามระหว่างสี: ก่อนถึงจุดไม่อาจหวนกลับ, กรุงเทพฯ: โอเพน บุ๊ก.
ชาญชัย ชัยสุขโกศล. (2552). เทคโนโลยีกับการต่อสู้ทางการเมืองโดยไร้ความรุนแรง: ศึกษากรณีอินเทอร์เน็ตในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์ คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย,
ชาญวิทย์ เกษตรศิริ. (2551). จาก 14 ถึง 6 ตุลา, กรุงเทพฯ: มูลนิธิโครงการตําราสังคมศาสตร์และ มนุษยศาสตร์
ชัยอนันต์ สมุทวณิช. (2535), ข้อมูลพื้นฐานกึ่งศตวรรษแห่งการเปลี่ยนแปลงการปกครองไทย กรุงเทพฯ: สมาคมสังคมศาสตร์แห่งประเทศไทย
นครินทร์ เมฆไตรรัตน์. (2553), การปฏิวัติสยาม พ.ศ. 2475. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์ฟ้าเดียวกัน
ป่วย อึ้งภากรณ์. (2551). "ความรุนแรงและรัฐประหาร 6 ตุลา 2519." ใน จาก14 ถึง 6 ตุลา ชาญวิทย์-ธํารงศักดิ์, บรรณาธิการ กรุงเทพฯ: มูลนิธิโครงการตําราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
ผู้จัดการฉบับพิเศษ. (2535), บันทึก "ภาพ-คําพูด-เหตุการณ์" ประวัติศาสตร์ พฤษภาคมทิฬ. กรุงเทพฯ: สํานักพิพม์ผู้จัดการ
พีระพงษ์ สิทธิอมร. (2549), ประวัติศาสตร์การเมืองไทย. กรุงเทพฯ: ซี แอนด์ เอ็น
มานิตย์ นวลละออ. (2532), สัญลักษณ์ทางการเมืองในการเมืองไทย: ศึกษาเฉพาะกรณีการใช้สัญลักษณ์ทางการเมืองในสมัยรัฐบาลจอมพล ป. พิบูลสงคราม (พ.ศ. 2481-2487) วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
รุ่งมณี เมฆโสภณ. (2537), ประชาธิปไตยเปื้อนเลือด เหมือนมาไกล แต่ไปไม่ถึงไหน, กรุงเทพฯ บ้านพระอาทิตย์
ลิขิต ธีรเวคิน (2550), วิวัฒนาการการเมืองการปกครองไทย. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ศิรินทิพย์ อรุณเรื่อ. (2550), เปิดตําราโกย: ระบอบทักษิณ. กรุงเทพ ผู้จัดการ
สมเกียรติ วันทะนะ (2533), รัฐสมบูรณาญาสิทธิ์ในสยาม, วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ปีที่ 17, 1 (มิถุนายน 2533): 23-39.
สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ. (2534), แผนชิงชาติไทย. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์สมาพันธ์ สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ. (2551). สายธารประวัติศาสตร์ประชาธิปไตยไทย. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์ พี.เพรส.
สุริยะใส กตะศิลา. (2552), วิวัฒนาการการเมืองภาคประชาชนสู่ประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม กรณีศึกษาพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย, วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาผู้นําทางสังคม ธุรกิตและการเมือง วิทยาลัยนวัตกรรมทางสังคม มหาวิทยาลัยรัง
สุวิชชา เพียรราษฎร์ (2551). ASTV ขบถสื่อโทรทัศน์ของไทย. กรุงเทพฯบ้านพระอาทิตย์ หลวงประดิษฐ์มนูธรรม(ปรีดี พนมยงค์), (2552). เค้าโครงการเศรษฐกิจหลวงประดิษฐ์มนูธรรม. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์สุขภาพใจ.
Ernst Cassier. (1946): Philosophy of Symbolic Forms, vol.3 New Haven: Yale University Press, 1953-1957, p 114.
Menair, B. (1999). AN Introduction to Political Communication. New York: Routledge.
Medhi Krongkaew. (2009). Reflection on Thailand - Australia Free Trade Agreement in Thaksin's Thailand, p.49. Thaiand: Institute of Security and International Studies.
Newman, B.L. (1999). Hand Book of Political Marketing. California: Sage Publication Inc.
Nostitz, N. (2009). Red vs. Yellow Volume 1: Thailand's crisis of identity. Bangkok: White Lotus Press.
Nostitz, N. (2009). Red vs. Yellow Volume 2: Thailand's crisis of identity. Bangkok: White Lotus Press.
Pasuk Phongpaichit and Baker, C. (2009). Thaksin. Bangkok: Silkworms Books.
Peirce, J.R. (1961). Symbol Signal and noise: the nature and process of communication. New york: Harper.
Plate, T. (2011). Conversations with Thaksin: from exile to deliverance: Thailand populist's tycoon tell his story. Singapore: Marshall Cavendish edition.
Pranger, R.J. (1968). Action, symbolism and order: the existential dimensions of politics in modern citizenship. Nashville, Ten: Vanderbilt University Press.
Sachs, J.D. (1990). Social conflict and populist policies in Latin America. San Francisco: An international Center for Economic Growth Publication.
Schramm, W. (1974). The Process and Effects of Mass Communication. Urbana University of Illinois press: United States of America.
Skorupski, J. (1983). Symbol and Theory. Cambridge: Cambridge University Press.
Sripan Rattikalchalakorn. (2009). Politics under Thaksin: Popular Support, Elite Concern In Thaksin's Thailand: Populism and Polarisation, p.16. Thailand: Institute of Security and International Studies.
Surhone, L.M. and Tennoe, M.T. (2011). Public Opinion of the 2006 Thai Coup d'Etat United States: Betascript Publishing.
Terwiel, B.J. (2011). Thailand's Political History: From the Thirteenth Century to Modern Times. Bangkok: River press.
กองบรรณาธิการหนังสือพิมพ์เอเอสทีวี-ผู้จัดการรายวัน (2553). ขบวนการล้มเจ้า. กรุงเทพฯ: เอเอสทีวี-ผู้จัดการ
เกษียร เตชะพีระ (2550), จากระบอบทักษิณสู่รัฐประหาร 19 กันยายน 2549: วิกฤติประชาธิปไตยไทย. กรุงเทพฯ: มูลนิธิ 14 ตุลา.
เกษียร เตชะพีระ (2553), สงครามระหว่างสี: ก่อนถึงจุดไม่อาจหวนกลับ, กรุงเทพฯ: โอเพน บุ๊ก.
ชาญชัย ชัยสุขโกศล. (2552). เทคโนโลยีกับการต่อสู้ทางการเมืองโดยไร้ความรุนแรง: ศึกษากรณีอินเทอร์เน็ตในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์ คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย,
ชาญวิทย์ เกษตรศิริ. (2551). จาก 14 ถึง 6 ตุลา, กรุงเทพฯ: มูลนิธิโครงการตําราสังคมศาสตร์และ มนุษยศาสตร์
ชัยอนันต์ สมุทวณิช. (2535), ข้อมูลพื้นฐานกึ่งศตวรรษแห่งการเปลี่ยนแปลงการปกครองไทย กรุงเทพฯ: สมาคมสังคมศาสตร์แห่งประเทศไทย
นครินทร์ เมฆไตรรัตน์. (2553), การปฏิวัติสยาม พ.ศ. 2475. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์ฟ้าเดียวกัน
ป่วย อึ้งภากรณ์. (2551). "ความรุนแรงและรัฐประหาร 6 ตุลา 2519." ใน จาก14 ถึง 6 ตุลา ชาญวิทย์-ธํารงศักดิ์, บรรณาธิการ กรุงเทพฯ: มูลนิธิโครงการตําราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
ผู้จัดการฉบับพิเศษ. (2535), บันทึก "ภาพ-คําพูด-เหตุการณ์" ประวัติศาสตร์ พฤษภาคมทิฬ. กรุงเทพฯ: สํานักพิพม์ผู้จัดการ
พีระพงษ์ สิทธิอมร. (2549), ประวัติศาสตร์การเมืองไทย. กรุงเทพฯ: ซี แอนด์ เอ็น
มานิตย์ นวลละออ. (2532), สัญลักษณ์ทางการเมืองในการเมืองไทย: ศึกษาเฉพาะกรณีการใช้สัญลักษณ์ทางการเมืองในสมัยรัฐบาลจอมพล ป. พิบูลสงคราม (พ.ศ. 2481-2487) วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
รุ่งมณี เมฆโสภณ. (2537), ประชาธิปไตยเปื้อนเลือด เหมือนมาไกล แต่ไปไม่ถึงไหน, กรุงเทพฯ บ้านพระอาทิตย์
ลิขิต ธีรเวคิน (2550), วิวัฒนาการการเมืองการปกครองไทย. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ศิรินทิพย์ อรุณเรื่อ. (2550), เปิดตําราโกย: ระบอบทักษิณ. กรุงเทพ ผู้จัดการ
สมเกียรติ วันทะนะ (2533), รัฐสมบูรณาญาสิทธิ์ในสยาม, วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ปีที่ 17, 1 (มิถุนายน 2533): 23-39.
สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ. (2534), แผนชิงชาติไทย. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์สมาพันธ์ สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ. (2551). สายธารประวัติศาสตร์ประชาธิปไตยไทย. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์ พี.เพรส.
สุริยะใส กตะศิลา. (2552), วิวัฒนาการการเมืองภาคประชาชนสู่ประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม กรณีศึกษาพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย, วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาผู้นําทางสังคม ธุรกิตและการเมือง วิทยาลัยนวัตกรรมทางสังคม มหาวิทยาลัยรัง
สุวิชชา เพียรราษฎร์ (2551). ASTV ขบถสื่อโทรทัศน์ของไทย. กรุงเทพฯบ้านพระอาทิตย์ หลวงประดิษฐ์มนูธรรม(ปรีดี พนมยงค์), (2552). เค้าโครงการเศรษฐกิจหลวงประดิษฐ์มนูธรรม. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์สุขภาพใจ.
Ernst Cassier. (1946): Philosophy of Symbolic Forms, vol.3 New Haven: Yale University Press, 1953-1957, p 114.
Menair, B. (1999). AN Introduction to Political Communication. New York: Routledge.
Medhi Krongkaew. (2009). Reflection on Thailand - Australia Free Trade Agreement in Thaksin's Thailand, p.49. Thaiand: Institute of Security and International Studies.
Newman, B.L. (1999). Hand Book of Political Marketing. California: Sage Publication Inc.
Nostitz, N. (2009). Red vs. Yellow Volume 1: Thailand's crisis of identity. Bangkok: White Lotus Press.
Nostitz, N. (2009). Red vs. Yellow Volume 2: Thailand's crisis of identity. Bangkok: White Lotus Press.
Pasuk Phongpaichit and Baker, C. (2009). Thaksin. Bangkok: Silkworms Books.
Peirce, J.R. (1961). Symbol Signal and noise: the nature and process of communication. New york: Harper.
Plate, T. (2011). Conversations with Thaksin: from exile to deliverance: Thailand populist's tycoon tell his story. Singapore: Marshall Cavendish edition.
Pranger, R.J. (1968). Action, symbolism and order: the existential dimensions of politics in modern citizenship. Nashville, Ten: Vanderbilt University Press.
Sachs, J.D. (1990). Social conflict and populist policies in Latin America. San Francisco: An international Center for Economic Growth Publication.
Schramm, W. (1974). The Process and Effects of Mass Communication. Urbana University of Illinois press: United States of America.
Skorupski, J. (1983). Symbol and Theory. Cambridge: Cambridge University Press.
Sripan Rattikalchalakorn. (2009). Politics under Thaksin: Popular Support, Elite Concern In Thaksin's Thailand: Populism and Polarisation, p.16. Thailand: Institute of Security and International Studies.
Surhone, L.M. and Tennoe, M.T. (2011). Public Opinion of the 2006 Thai Coup d'Etat United States: Betascript Publishing.
Terwiel, B.J. (2011). Thailand's Political History: From the Thirteenth Century to Modern Times. Bangkok: River press.
