โครงสร้างเศรษฐกิจและการเชื่อมโยงทางเศรษฐกิจของสาขาที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว จังหวัดสุราษฎร์ธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์โครงสร้างทางเศรษฐกิจและการเชื่อมโยงระหว่างภาคเศรษฐกิจที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวของจังหวัดสุราษฎร์ธานี จากการศึกษาชี้ให้เห็นว่าการท่องเที่ยวมีบทบาทต่อเศรษฐกิจของจังหวัดสุราษฎร์ธานีมากขึ้นอย่างต่อเนื่องทั้งจากข้อมูลของปริมาณนักท่องเที่ยวและรายได้จากการท่องเที่ยวที่เพิ่มขึ้น โดยในปี พ.ศ. 2558 รายได้จากสาขาโรงแรมและภัตตาคารมากเป็นอันดับที่สองของผลิตภัณฑ์มวลรวมจังหวัด ทั้งนี้เมื่อทำการเปรียบเทียบศักยภาพของสาขาการผลิตระดับจังหวัดกับข้อมูลระดับประเทศพบว่า สาขาผลิตภัณฑ์ไม้และเลื่อยจักร สาขาโรงแรมและที่พัก และสาขาภัตตาคาร เป็นสาขาเศรษฐกิจที่มีศักยภาพสูงตามลำดับ เมื่อเทียบกับสาขาการผลิตอื่น นอกจากนี้จากผลการวิเคราะห์ความเชื่อมโยงระหว่างสาขาการผลิตจากการกำหนดค่าพารามิเตอร์ในตารางปัจจัยการผลิตและผลผลิตพบว่า สาขาบริการ สาขาการคมนาคมและการสื่อสาร เป็นสาขาที่มีการเชื่อมโยงการผลิตและผลผลิตไปยังสาขาการผลิตอื่นๆ สูง ดังนั้นภาครัฐควรให้ความสำคัญกับมาตรการกระตุ้นการท่องเที่ยวผ่าน สาขาบริการ สาขาการคมนาคมและการสื่อสารเพื่อการพัฒนาทางเศรษฐกิจของจังหวัดสุราษฎร์ธานี
Article Details
ข้อความและความคิดเห็นที่แสดงในบทความ เป็นแนวคิดของผู้เขียน มิใช่ความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ และคณะผู้จัดทำแต่อย่างใด
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิเทศศึกษา ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิเทศศึกษา หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิเทศศึกษา ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กองเงิน สุทธิพิทักษ์. (2550). การวิเคราะห์ความเชื่อมโยงทางเศรษฐกิจของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวไทย. กรุงเทพฯ: วิทยานิพนธ์เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ภัทร์ธมนต์ คงแจ่ม, และธนาวุธ แสงกาศนีย์. (2017) ผลจากการใช้จ่ายของนักท่องเที่ยวที่พักบูติกโฮเต็ลต่อสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจของชุมชน: กรณีศึกษาบูติกโฮเต็ลในจังหวัดสงขลา, WMS Journal of Management, 6(2), 29-40.
สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2561). โครงการจัดทำบัญชีประชาชาติด้านการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: กองเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและกีฬา สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
Khanal, B. R., Gan, C., & Becken, S. (2014). Tourism inter-industry linkages in the Lao PDR economy: an input–output analysis, Tourism Economics, 20(1), 171-194.
Kim, H., & Byung-Gook Kim, B. G. (2015). Economic impacts of the hotel industry: an input-output analysis, Tourism Review, 70(2), 132-149.
Leontief, W. (1966). Input-Output Economics, New York: Oxford University Press.
Mazumder, M. N. F., Ahmed, E. M., & Al-Amin, A. Q. (2009). Does tourism contribute significantly to the Malaysian economy? multiplier analysis using I-O technique. International Journal of Business and Management, 4(7), 146-159.
Nguyen, V. T., & Shimizu, T. (2017). Input – Output table for transportation and tourism analysis: construction and application. Journal of the Eastern Asia Society for Transportation Studies, 12, 2117-2132.
Schaffer, W., & K. Chu. (1969). Non-survey techniques for constructing regional interindustry models, Papers and Proceedings of the Regional Science Association, 23, 83-101.
Tsukui, M., & Kagatsume, M. (2017). Repercussion effects of consumption by Chinese, Taiwanese, and Korean tourists in Kyoto: using a regional waste input–output approach, Journal of Economic Structures, 6, 38.
Vora-Sittha, P. (2016). Economic impact of tourism accommodation: Thailand, Asian Social Science, 12(7), 222-230.
