ผลการศึกษาประสบการณ์การเข้าร่วมกิจกรรมดนตรี เพื่อผู้สูงอายุโดยใช้เครื่องดนตรี Bamboo Bell
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อการศึกษาประสบการณ์ของผู้สูงอายุที่ได้เข้าร่วมกิจกรรมการเรียนรู้ดนตรีเพื่อผู้สูงอายุ โดยใช้กระบวนการวิจัยแบบปรากฏการณ์วิทยา โดยมีกลุ่มเป้าหมายเป็นผู้สูงอายุในชุมชนหนองแวงตราชู 2 จำนวน 8 ราย ซึ่งเกณฑ์ในการคัดเลือกอาสาสมัคร คือ อาสาสมัครมี อายุตั้งแต่ 60 - 75 ปี สามารถช่วยเหลือตนเองได้ สามารถใช้แขนได้อย่างน้อย 1 ข้าง และมีสภาพร่างกายที่ไม่เป็นอุปสรรคในการเข้าร่วมกิจกรรม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง ได้แก่ เครื่องดนตรี Bamboo Bell แผนจัดกิจกรรมดนตรีเพื่อผู้สูงอายุ จำนวน 5 แผน และโน้ตบทเพลงสำหรับผู้สูงอายุ ที่ผู้วิจัยได้เรียบเรียงขึ้น เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ประสบการณ์การเข้าร่วมกิจกรรมดนตรีเพื่อผู้สูงอายุ ซึ่งเก็บรวบรวมข้อมูลโดยวิธีการสัมภาษณ์ ประสบการณ์เชิงลึกใน 3 ประเด็นหลัก ได้แก่ 1. ความคิดเห็นของผู้สูงอายุที่มีต่อเครื่องดนตรี 2. ความคิดเห็นของผู้สูงอายุที่มีต่อกิจกรรมดนตรีและ 3. ความคิดเห็นของผู้สูงอายุต่อการได้เข้าร่วมกิจกรรมดนตรีร่วมกับผู้อื่น และนำมาวิเคราะห์โดยใช้แนวคิดของโคไลซ์ซี่
จากการศึกษาผลของประสบการณ์ ความคิดเห็นของผู้สูงอายุที่มีต่อเครื่องดนตรี Bamboo Bell พบว่า เครื่องดนตรีมีความเหมาะสมกับผู้สูงอายุ ทั้งขนาดรูปร่าง วัสดุที่ใช้ เสียงและสีสัน เป็นเครื่องดนตรีที่สามารถปฏิบัติได้ง่าย ไม่มีความซับซ้อน มีประโยชน์ต่อผู้ใช้ ทำให้ผู้สูงอายุคลายเครียด และเกิดความเพลิดเพลิน สำหรับความคิดเห็นของผู้สูงอายุที่มีต่อกิจกรรมดนตรี ผู้สูงอายุพึงพอใจต่อกิจกรรมดนตรีที่จัดขึ้นเพราะเป็นกิจกรรมที่ช่วยเสริมสร้างคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ทั้งในด้านสมาธิ ร่างกาย และสังคม นอกจากนั้นบทเพลงที่ใช้ในกิจกรรม ยังเป็นบทเพลงที่ผู้สูงอายุสามารถเข้าถึงได้ง่าย เนื่องด้วยมีจังหวะและท่วงทำนองที่ไม่ซับซ้อนในด้านความคิดเห็นของผู้สูงอายุต่อการได้เข้าร่วมกิจกรรมดนตรีร่วมกับผู้อื่น พบว่า ผู้สูงอายุมีความพึงพอใจที่ได้เข้าร่วมกิจกรรมร่วมกันกับผู้สูงอายุรายอื่น ๆ เนื่องจากเป็นกิจกรรมที่สร้างความสัมพันธ์อันดีระหว่างคนในชุมชนมากขึ้นทำให้เกิดการพบปะ พูดคุย มีปฏิสัมพันธ์ต่อกัน และช่วยให้ผู้สูงอายุมีคุณภาพชีวิตที่ดี
Article Details
ข้อความและความคิดเห็นที่แสดงในบทความ เป็นแนวคิดของผู้เขียน มิใช่ความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ และคณะผู้จัดทำแต่อย่างใด
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิเทศศึกษา ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิเทศศึกษา หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิเทศศึกษา ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
จินตนา สงค์ประเสริฐ, เสนอ พรประสิทธิ์, จิตติมา เทพจันทร์, บุญธรรม ขอบุญ และ สำราญ นรสิงห์ (2538). ดนตรีบำบัดกับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. วารสารจิตวิทยาคลินิก, 26, (1) 23-30.
จินตนา เหลืองศิริเธียร. (2550). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการสนับสนุนทางสังคมกับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุในจังหวัดเพชรบูรณ์. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
จิราภี สุนทรกุล ณ ชลบุรี. (2546). ผลของดนตรีบำบัดต่อความวิตกกังวลและความปวดในผู้ป่วยมะเร็ง.วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลผู้ใหญ่ มหาวิทยาลัยมหิดล.
ชัยวุฒิ ดินปรางค์ และเจ้าหน้าที่ศูนย์เวชศาสตร์ฟื้นฟูสวางคนิวาส สภากาชาดไทย. (2545). ดนตรีบำบัดช่วยให้คนไข้ที่มือ-แขน-ขาพิการฟื้นตัวเร็วขึ้น. ค้นเมื่อ 27 พฤศิจกายน 2558. แหล่งข้อมูล :http://www.dmh.go.th/news/view.asp?id=11.
ณัชชา พันธุ์เจริญ. (2552). แก่นทฤษฎีดนตรีสากล. กรุงเทพฯ : เกศกะรัต.
ธรรมรุจา อุดม. (2547). ประสิทธิผลของโปรแกรมนันทนาการโดยการเล่นอังกะลุงในผู้สูงอายุที่มีภาวะซึมเศร้า.กรุงเทพมหานคร : ฐานข้อมูลวิทยานิพนธ์ไทย.
พูนพิศ อมาตยกุล. สมาน น้อยนิตย์. บุญช่วย โสวัตร. วชิรภรณ์ วรรดี. จรวยพร สุเนตรวรกุล. ต่อพงศ์ แจ่มทวี. (2528). อังกะลุง. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ ดี แอนด์ เอส กรุงเทพ.
เรืองรอง ชาญวุฒิธรรม. (2547). คนชราในสถานสงเคราะห์ : ชีวิตและตัวตน. วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต. คณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา. สาขาวิชามานุษยวิทยา. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วิสุทธิ์ ไพเราะ.(2556). การศึกษาเปรียบเทียบความพึงพอใจต่อการรับฟังดนตรีระหว่างผู้สูงอายุกับเยาวชน. มหาวิทยาลัยสยาม.
ศิริวรรณ ศิริบุญ. (2543). การตอบสนองต่อปัญหาและความต้องการของผู้สูงอายุ : ศึกษากรณีตัวอย่างการจัดตั้งศูนย์บริการทางสังคมสำหรับผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ : วิทยาลัยประชากรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สายพิณ ยอดกุล. (2555). ปัจจัยทำนายภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุโรคเรื้อรังที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลบุรีรัมย์. วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลผู้สูงอายุ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุภาวดี พุฒิหน่อย. หทัยชนก อภิโกมลกร. วรรณนิภา บุญระยอง. เพื่อนใจ รัตตากร และ จิรนันท์ ไข่แก้ว. (2546). ผู้สูงอายุกับกิจกรรมบำบัด. เชียงใหม่ : ภาควิชากิจกรรมบำบัด คณะเทคนิคการแพทย์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุรกานต์ รวยสูงเนิน. (2552). การพัฒนากรอบแนวคิดในการออกแบบเครื่องเรือนตามความต้องการของผู้สูงอายุในชุมชนภาคตะวันออกเฉียงเหนือในประเทศไทย. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ฉบับที่ 6.
Buckwalter, K, Hartsock, J. (1985). Music Therapy. Jn:Bulechek Gm., McCloskey JC. Editors. Nursing Intervention: Treatment for nursing diagnosis. Philadephia: Sanders WB. Company; 1985. P 58-69.
Cromie, W. J. (1999). Social activities found to prolong life. Harvard University. Available from:
http://news.harvard.edu/gazette/1999/09.16/social.html retrieved on 7 May 2016.
Khemthong, S, Pejarasangharn, U, Uptampohtiwat T, and Khamya, A. (2012). Effect of Musical Training on Reaction Time: A Randomized Control Trial in Thai Elderly Individuals. Music and Medicine; 4(1):16-21.
Komenthai, S. (2003). Effect of music on quality of sleep in critically ill patents.Unpublished master’s thesis, Mahidol University, Bangkok, Thailand.
Moran, D. (2005). Edmund Husserl : Founder of Phenomenology. Cambridge: Polity Press.
Poh Kiat Ng. (2013). Hand Anthropometry: A Descriptive Analysison Elderly Malaysians. [Online]. Available from:
https://www.researchgate.net/publication/266733943 retrieved on 14 December 2016.
Roy Ernst. (2011). Music for Life: An interview with Roy Ernst, International Journal of Community Music, Volume 4, Number 3, 9 December 2011, pp. 277-280(4).
Seinfeld S, Figueroa H, Ortiz-Gil J and Sanchez-Vives MV (2013) Effects of music learning and piano practice on cognitive function, mood and quality of life in older adults. Front. Psychol.
Sofia Seinfeld, Heidi Figueroa, Jordi Ortiz-Gil, and Maria V. Sanchez-Vives.(2011). Effects of music learning and piano practice on cognitive function, mood and quality of life in older adults. Volume 4, November 2011, Article 810.
Wassily Kandinsky (2010). In M. Gibney, Contemporary world issues: global refugee crisis: a reference handbook, second edition (2nd ed.). Santa Barbara, CA: ABC-CLIO. [Online]. Available from:
https://search.credoreference.com/content/entry/abcgrefugeec/wassily_kandinsky_18 66_1944/0 retrieved on 2 April 2017.
World Health Organization. (2015). World report on ageing and health. [Online]. Available from:
http://apps.who.int/iris/bitstream/10665/186463/1/9789240694811_eng.pdf retrieved on 24 April 2017.
