วิเคราะห์รูปแบบคำย่อจาก 4 พยางค์เป็น 2 พยางค์ ในภาษาจีนปัจจุบัน

บทคัดย่อ

บทความนี้เป็นการวิเคราะห์รูปแบบคำย่อสองพยางค์ในภาษาจีนปัจจุบัน ซึ่งย่อมาจากคำเดิม 4 พยางค์ เพื่อศึกษาเปรียบเทียบโครงสร้างของคำศัพท์ (วลี) เดิมและโครงสร้างของคำย่อสองพยางค์  การเรียงลำดับของคำในคำศัพท์ (วลี) เดิมและคำย่อสองพยางค์ ลักษณะเด่นของคำศัพท์ที่ย่อเป็นคำย่อสองพยางค์ ทำให้เข้าใจที่มาของคำย่อสองพยางค์และสามารถใช้ได้ดียิ่งขึ้น อันจะเป็นประโยชน์ต่อการเรียนการสอนภาษาจีน

ผลการวิเคราะห์พบว่าคำย่อสองพยางค์ซึ่งมีที่มาจากคำศัพท์ (วลี) เดิม 4 พยางค์ส่วนใหญ่เป็นการนำพยางค์ใดพยางค์หนึ่งของคำมูล 2 คำ มาสมาสรวมกันเป็นคำ 2 พยางค์ ความสัมพันธ์เชิงโครงสร้างของคำศัพท์ (วลี) เดิม 4 พยางค์นั้นมีโครงสร้าง 3 ลักษณะ คือโครงสร้างวลีที่มีความสัมพันธ์แบบคู่ขนาน โครงสร้างวลีแบบส่วนหลักและส่วนขยาย และโครงสร้างวลีแบบกริยาและกรรม ซึ่งในการสมาสรวมเป็นคำย่อสองพยางค์จะเลือกพยางค์ใดพยางค์หนึ่งของคำมูลมาสมาสกับอีกพยางค์หนึ่งของคำมูลคำหลังกลายเป็นคำย่อสองพยางค์  ลำดับการเรียงคำของคำย่อสองพยางค์ซึ่งมาจากคำศัพท์ (วลี) เดิม 4 พยางค์นั้น ส่วนใหญ่เรียงเหมือนเดิม โดยมีทั้งหมด 8 แบบ คือ 1. แบบ AC  2. แบบ AD  3. แบบ BD  4. แบบ BC  5. แบบ AB/CD  6. แบบ CA  7. แบบ CB  และ 8. แบบ DA  แต่มี 3 แบบคือ แบบ CA  CB และDA  เท่านั้นที่เรียงย้อนลำดับกัน ซึ่งลักษณะการเรียงลำดับของคำย่อแบบนี้มีจำนวนน้อยมาก  คำย่อสองพยางค์ที่ประกอบจากคำศัพท์เดิม 4 พยางค์นั้นมาจากการเลือกพยางค์พยางค์หนึ่งของคำมูล 2 คำโดยคำนึงถึงพยางค์หรือหน่วยคำที่สามารถสื่อนัยสำคัญของคำมูลนั้นๆ และเมื่อสมาสรวมกันเป็นคำย่อสองพยางค์แล้วสามารถแทนนัยของคำศัพท์ (วลี) เดิมได้