Needs of Employee Development of a Hotel Business in Phuket
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were to study needs of personnel development of hotel business in Phuket. The questionnaires were used as a research instrument. The questionnaires were launched to hotel executives, department heads and hotel staff. The subjects of this study were 512 people consisting of 256 people who work as the executives, heads of personnel department, and another 256 people who were working as hotel staff. Frequency, percentage, mean, standard deviation and t-test were utilized to analyze and interpret data.The findings showed that 1) Majority of hotels in Phuket have attended to develop hotel staff. Both department heads and staff are available to participate in training on Monday to Friday. The hotel used the Internet to search for training contents, to promote the training section as well as to inform all staff. Regularly, the hotel used boards to inform the staff to attend the training, which was very convenient. However, hotel staff preferred being informed by their department heads directly. Most of hotel staff was excellent at hospitality. Most of them wanted to participate in the training organized by Community College of Prince of Songkla, Phuket Campus. Also, most of department heads and staff wanted to enroll in training courses such as ASEAN languages (conversation in daily life) and English language.
Article Details
Statements and opinions expressed in articles herein are those of the authors and do not necessarily reflect the position of the editors or publisher.
Article, information, text, image, etc. which are published in Journal of International Studies, belong to Journal of International Studies. If anybody or any organization would like to use part or whole of them, they must receive written permission from Journal of International Studies before usage.
References
กองวิชาการและแผน กรมการปกครอง. (2537). โครงการสำรวจทัศนคติของประชาชนต่องานชุมชนและมวลชนสัมพันธ์ (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: กระทรวงมหาดไทย.
กัลป์พฤกษ์ พลศร และจารุพรรณ มียิ้ม. (2554). ความต้องการด้านการอบรมอาชีพระยะสั้นของเยาวชนใน 4 จังหวัดชายแดนภาคใต้. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์: สำนักส่งเสริมและการศึกษาต่อเนื่อง.
กิตตินันท์ อรรถบท. (2542). การศึกษาความพึงพอใจของประชาชนต่อการให้บริการสุขาภิบาล: ศึกษาเฉพาะกรณีสุขาภิบาลบางปะหันและสุขาภิบาลนครหลวง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. ภาคนิพนธ์ คณะพัฒนาสังคม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
กุลธน ธนาพงศธร และไตรรัตน์ โภคพลากรณ์. (2546). เอกสารประกอบการสอนชุดวิชา การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในองค์การหน่วยที่ 7-10. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
จารุพงศ์ พงเดช. (2551). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. ค้นเมื่อ 1 พฤษภาคม 2556, จาก www.lopburi.go.th/govermor/book_january_51/human.doc.
จิตตินันท์ เดชะคุปต์. (2543). จิตวิทยาการบริหารอุตสาหกรรมท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จุฆามาส แสงอาวุธ และพรนิภา จินดา. (2551). แนวทางการพัฒนาศักยภาพบุคลากรสายสนับสนุน มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฏร์ธานี (รายงานการวิจัย). มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฏร์ธานี.
ฉัฐชสรณ์ กาญจนศิลานนท์. (2555). แนวทางการพัฒนาบุคลากรในงานโรงแรม กรณีศึกษาโรงแรมระดับ 3 ดาว ในกรุงเทพมหานคร
(รายงานการวิจัย). ภาควิชาอุตสาหกรรมบริการ คณะศิลปะศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ชาญ สวัสดิ์สาลี. (2544). นักฝึกอบรมมืออาชีพ: การจัดดำเนินการฝึกอบรมอย่างมีประสิทธิผล. (พิมพ์ครั้งที่ 3.), กรุงเทพฯ: น่ำกังการพิมพ์.
ชาตรี ทั่งเจริญกุล. (2542, หน้า 18). ทัศนะของนักท่องเที่ยวและพนักงานของบริษัทการบินไทยต่อนโยบายส่งเสริมการท่องเที่ยวของบริษัท:
ศึกษาเฉพาะกรณีจังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ชูชัย สมิทธิไกร. (2549). การฝึกอบรมบุคลากรในองค์การ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธงชัย สันติวงษ์. (2540). การบริหารงานบุคคล. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพาณิช จำกัด.
ธัญญารัตน์ บุญต่อ. (2552). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจของผู้ใช้บริการ โรงแรมเวสติน แกรนด์สุขุมวิท. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
บุญยง ชื่นสุวิมล. (2550). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. ค้นเมื่อ 1 พฤษภาคม 2556, จาก www.polsci.chula.ac.th/sumonthip/journalhrd.
doc.
บุญเรือง สุนทรสลิษฏ์กุล. (2553). ความต้องการการฝึกอบรมอาชีพของผู้ใช้แรงงานในจังหวัดแพร่. การค้นคว้าอิสระปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
บุญเสริม หุตะแพทย์ และมนูญ กาละพัฒน์. (2542). หลักการโรงแรม. กรุงเทพฯ: สำนักส่งเสริมและฝึกอบรม มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พัชรินทร์ กีรติวินิจกุล และคณะ. (2553). ความต้องการการพัฒนาศักยภาพของบุคลากรธุรกิจโรงแรมในมหาวิทยาลัยราชภัฎเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
มณีวรรณ ตั้นไทย. (2533). พฤติกรรมการให้บริการของเจ้าหน้าที่กองควบคุมยา สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาต่อประชาชนที่มาติดต่อ. สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
มาฆะ ขิตตะสังคะ และวิจิตร ณ ระนอง. (2542). การจัดการและเทคนิคการบริหารในโรงแรม. กรุงเทพฯ: มหาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
มาลินี จันทวิมลและคณะ. (2541). การสำรวจความต้องการและเจตคติของบุคคลในสาขาอาชีพต่าง ๆ เกี่ยวกับความสำคัญของภาษาอังกฤษ
ในงานอาชีพและชีวิตประจำวัน. วารสารภาษาปริทัศน์. ฉบับที่ 17 ปีที่ 2541.
รภัสสา ปานชู. (2554). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในธุรกิจโรงแรมกรณีศึกษา โรงแรมมาร์ริไทม์ ปาร์ค แอนด์ สปา รีสอร์ท จังหวัดกระบี่. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฏร์ธานี.
ราชบัญฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คพับลิเคชั่น จำกัด.
วนิดา เลิศพิพัฒนานนท์และคณะ. (2555). ความต้องการพัฒนาตนเองของพนักงานในสถานประกอบการประเภทโรงแรมรีสอร์ทและโฮมสเตย์
ในอำเภออัมพวา และพื้นที่ใกล้เคียง จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารการบริการและการท่องเที่ยว. ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม-ธันวาคม).
วิชชาพรรณ กิ่งวัชระพงษ์ และคณะ. (2554). รูปแบบการพัฒนาหลักสูตรฐานสมรรถนะ ด้านการโรงแรมและบริการงานบริการส่วนหน้าตาม
มาตรฐานอาชีพอุตสาหกรรมการโรงแรม. วารสารวิชาการพระจอมเกล้าพระนครเหนือ. ปีที่ 21 ฉบับที่ 2 (พฤษภาคม - สิงหาคม).
วิบูลย์ บุญยธโรกุล. (2545). คู่มือวิทยากรและผู้จัดการฝึกอบรม. กรุงเทพฯ: ด่านสุทธาการพิมพ์.
ศิริรัตน์ มีเดช. (2549). ความต้องการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในอุตสาหกรรมท่องเที่ยวของอำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฏร์ธานี. วารสารวิทยบริการ. ปีที่ 17 ฉบับที่ 3 (กันยายน-ธันวาคม 2549).
ศุภชัย ยาวะประภาษ. (2548). การบริหารงานบุคคลภาครัฐไทย: กระแสใหม่และสิ่งท้าทาย. กรุงเทพฯ: จุดทอง.
ศูนย์รวมชุมชนคนโรงแรม. (2553). ประเภทของโรงแรมและการแบ่งระดับชั้น. ค้นเมื่อ 1 พฤษภาคม 2556, จาก http://www.hotelstaff.in.th/index.php?lay=show&ac=article&Id=324310&Ntype=5.
สมชาติ กิจยรรยง และอรจรีย์ ณ ตะกั่วทุ่ง. (2550). เทคนิคการจัดฝึกอบรมเพื่อพัฒนาบุคลากรอย่างมีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริม
เทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).
สำนักงานบริหารงานวิทยาลัยชุมชน. (2556). การจัดการศึกษาหลักสูตรฝึกอบรม. กรุงเทพฯ: กลุ่มพัฒนาวิชาการและมาตรฐานการศึกษา
สำนักงานบริหารงานวิทยาลัยชุมชน. ค้นเมื่อ 1 พฤษภาคม 2556, จาก http://cc.mua.go.th/static_course.php.
สุราษฏร์ พรมจันทร์. (2550). ยุทธวิธีการเรียนการสอนวิชาเทคนิค. กรุงเทพฯ: สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
เสรี วงษ์มณฑา. (2542). กลยุทธ์การตลาด: การวางแผนการตลาด. กรุงเทพฯ: ธีรฟิล์ม และไชเท็กซ์การพิมพ์.
อดิศร วงศ์คงเดช. (2552). การพัฒนาหลักสูตร การจัดกระบวนการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมและการทำงานร่วมกับชุมชน. ขอนแก่น: ศูนย์ฝึกอบรมและพัฒนาสุขภาพภาคประชาชนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ.
อนงค์นาฎ แก้วไพฑูรย์. (2554). ความพึงพอใจของประชาชนต่อการให้บริการตามหลักสังคหวัตถุ 4 ของฝ่ายทะเบียนที่ว่าการอำเภอเมือง จังหวัดนครสวรรค์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อรุณ รักธรรม. (2540). การพัฒนาและการฝึกอบรมบุคคล: ศึกษาเชิงพฤติกรรม. กรุงเทพฯ: เอส แอนต์ จี กราฟฟิก.
อาภรณ์ ภู่วิทยพันธุ์. (2547). Career Development in Practice. กรุงเทพฯ: เอช อาร์ เซ็นเตอร์.
อาภารัตน์ ประทีปะเสน. (2548). ความต้องการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษของบุคลากรในธุรกิจโรงแรม ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี.
วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (การจัดการอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว) มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. 3nd ed.New York: Harper & Row.