The Development of Learning Achievement in Playing Pleng Naphat With Taphon Thai and Gong Tad by Using Adobe Photoshop and Sony Vegas Programmed

Main Article Content

Somkiat Phumipak

Abstract

The purposes of this research were to 1) develop and find efficiency according to criteria of 80/80 of VDO about Pleng Naphat for the students in the First Year of Bachelor Degree by using Adobe Photoshop and Sony Vegas Programmed 2) compare the learning achievement in playing Taphon Thai and Gong Tad for the students in the First Year of Bachelor Degree before and after learning by using Adobe Photoshop and Sony Vegas Programmed 3) study the students’ attitudes toward Adobe Photoshop and Sony Vegas Programmed.


The result of this research revels that:


1. The efficiency of Adobe Photoshop and Sony Vegas Programmed was found at 82.00/86.00 which exceeded the criteria of 80/80


2. The students’ learning achievement after using Adobe Photoshop and Sony Vegas Programmed was statically higher than that before using them at the .05 level of significant.


3. The students’ attitudes towards Adobe Photoshop and Sony Vegas Programmed was at the highest level.

Article Details

How to Cite
Phumipak, S. (2018). The Development of Learning Achievement in Playing Pleng Naphat With Taphon Thai and Gong Tad by Using Adobe Photoshop and Sony Vegas Programmed. Journal of International Studies, Prince of Songkla University, 6(2), 136–164. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jis/article/view/114515
Section
Research Articles

References

กมลรัตน์ หล้าสุวงษ์. (2526). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหามงกุฎราชวิทยาลัย.

กระทรวงวัฒนธรรม. (2551). หลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาดนตรีคีตศิลป์ไทยศึกษา. หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2555. คณะศิลปศึกษา สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์.

จรัสศรี กิจบัญญัติอนันต์. (2532). การเปรียบเทียบความเข้าใจในการอ่าน การเขียนคำและทัศนคติต่อวิชาภาษาไทย ของนักศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 จังหวัดขอนแก่น ที่ได้รับการสอนแบบมุ่งประสบการณ์ทางภาษากับการสอนแบบปกติ. ปริญญานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาเทคโนโลยีทางการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.

ชนก สาคริก. (2530). “เอกลักษณ์เครื่องสายไทย.” ใน ดนตรีไทยอุดมศึกษา ครั้งที่ 11.

บุญชม ศรีสะอาด. (2535). หลักการวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : อักษรเจริญทัศน์.

บุญเชิด ภิญโญอนันตพงษ์. (2527). การทดสอบอิงเกณฑ์ : แนวคิดและวิธีการ. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.

พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2540). การสร้างและพัฒนาแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนคริน

ทรวิโรฒ ประสานมิตร.

มาลินี จุฑะรพ. (2537). จิตวิทยาการเรียนการสอน. กรุงเทพฯ : อักษรพิพัฒน์.

รวีวรรณ อังคนุรักษ์พันธ์. (2533). การวัดทัศนคติเบื้องต้น. ชลบุรี : มหาวิทยาลัยบูรพา.

ล้วน สายยศ และ อังคณา สายยศ. (2538). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 3) กรุงเทพฯ : ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ.

วรุทัย ญานะพันธ์. (2543). ตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับค่านิยมในการอนุรักษ์นาฏศิลปพื้นบ้านภาคกลาง ของนักศึกษาสาขาวิชาเอกนาฏศิลป์ สถาบันราชภัฏในเขตภาคกลาง.วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาการศึกษาบัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยศรีนครินวิโรฒ ประสานมิตร.

วิมลศรี อุปรมัย. (2525). ดนตรีในระบบการเรียนการสอนสำหรับชั้นประถม มัธยมและอุดมศึกษา. สมุทรปราการ.

สมปอง ม้วยอุเทศ. (2542). การศึกษาความเชื่อมั่นและความเที่ยงตรงของแบบทดสอบวัดเจตคติต่อวิชาภาษาอังกฤษที่สร้างโดยวิธีลิเคอร์ทที่มีการจัดกลุ่มข้อสอบและรูปแบบคำตอบต่างกัน.วิทยานิพนธ์. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวัดผลการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

อมรา กล่ำเจริญ. (2526). สุนทรียนาฏศิลป์ไทย. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.