การสร้างสรรค์ ละครพันทางหลังยุคจารีตนิยม เรื่อง เจ้าแม่สร้อยดอกหมาก

บทคัดย่อ

        บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อสร้างสรรค์ละครพันทางหลังยุคจารีตนิยม เรื่องเจ้าแม่สร้อยดอกหมาก รูปแบบการสร้างสรรค์ครั้งนี้เพื่อนำเสนอหลักการสร้างสรรค์การแสดง โดยวิเคราะห์และตีความตัวละคร ได้แก่ 1) วัตถุประสงค์ 2) ยุทธวิธี 3) สถานการณ์ที่กำหนด 4) สื่อสารแนวคิด และ 5) ความคิดและความรู้สึกที่ตัวละครได้รับ การวิเคราะห์องค์ประกอบของบทละคร ประกอบด้วย 1) ตัวละคร 2) ความสัมพันธ์ 3) โครงสร้างบทละคร 4) กระบวนการคิด และ 5) พัฒนาจากละครพันทาง รูปแบบจารีตนิยมและรูปแบบหลังยุคจารีตนิยม ตามแนวความคิดปรัชญาแนวธรรมชาติ เรียกว่า “ปรากฏการณ์วิทยา” ประกอบด้วย 3 ขั้น คือ 1) การลดทอน 2) การสร้าง และ 3) การทำลาย โดยมีการเสริม เพิ่ม ตัด บางส่วนของบทวรรณกรรมต้นแบบ และนำขั้นตอนของการสร้างสรรค์งานทางนาฏศิลป์ ประกอบด้วย 1) กระบวนการประดิษฐ์สิ่งใหม่ที่ไม่เคยมีมาก่อน 2) การเชื่อมโยงสัมพันธ์สิ่งที่มีอยู่แล้วตั้งแต่สองชิ้นขึ้นไป 3) การปรับแนวคิดเดิมให้สื่อสารประเด็นหลักอย่างกระชับเป็นเอกภาพ ละครพันทางหลังยุคจารีตนิยม เรื่องเจ้าแม่สร้อยดอกหมาก ดำเนินตามบทพงศาวดารเหนือ เรื่องพระเจ้าสายน้ำผึ้ง โดยนำเสนอประเด็นการผิดคำสัญญาของพระเจ้าสายน้ำผึ้ง ซึ่งก่อให้เกิดเหตุการณ์การฆ่าตัวตายของพระนางสร้อยดอกหมากโดยออกแบบลีลาการแสดงและเครื่องแต่งกายลักษณะตามเชื้อชาติของตัวละคร ออกแบบดนตรีและเพลงร้อง ในลักษณะของเพลงออกภาษาตามเชื้อชาติของตัวละคร เพื่อให้สื่อสารแบบเข้าใจง่าย