การวิเคราะห์การใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารด้านการท่องเที่ยวบนฐานทรัพยากรท้องถิ่น : กรณีศึกษาผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในแหล่งท่องเที่ยวชุมชนตำบลบ้านหวาย อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์การใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารด้านการท่องเที่ยวบนฐานทรัพยากรท้องถิ่นของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในแหล่งท่องเที่ยว ตำบลบ้านหวาย อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ โดยใช้แนวคิดการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อวัตถุประสงค์เฉพาะ (English for Specific Purposes) ของฮัทชินสันและวอเทอร์ส เป็นการวิจัยแบบเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างและการสนทนากลุ่ม แล้วนำข้อมูลที่รวบรวมได้ไปวิเคราะห์แบบเชิงเนื้อหา โดยมีกลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ คือ ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียด้านการท่องเที่ยวในตำบลบ้านหวาย อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ จำนวน 20 คน ได้แก่ นักเรียน ศิษย์เก่า ครู ผู้บริหารโรงเรียนพ่อขุนผาเมืองอุปถัมภ์ ผู้ประกอบการการจำหน่ายสินค้า และผู้ประกอบการที่พักแบบโฮมสเตย์ ตำบลบ้านหวาย อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มเป้าหมายมีการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารด้านการท่องเที่ยวในฐานะที่เป็นมัคคุเทศก์ท้องถิ่น และเนื้อหาภาษาอังกฤษที่ปรากฏการใช้ประกอบด้วยขอบเขตเนื้อหาดังนี้ 1) การกล่าวทักทายและกล่าวแนะนำตัว 2) กล่าวต้อนรับเข้าสู่สถานที่ท่องเที่ยว 3) การให้ข้อมูลรายละเอียดเกี่ยวกับแหล่งท่องเที่ยว 4) การกล่าวขอบคุณและกล่าวอำลา
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ก่อนเท่านั้น
References
Crystal, D. (2003). English as a global language. Cambridge: Cambridge University Press.
Hutchinson, T., & Waters, A. (1989). English for specific purposes. Oxford: Oxford University Press.
Hutchinson, T., & Waters, A. (1994). English for specific purposes. New York: Cambridge University Press.
Ministry of Tourism and Sports. (2022). Domestic tourism statistics classify by region and province 2022. https://www.mots.go.th/news/category/657/ [in Thai]
Office of the National Economic and Social Development Council. (2018). Master Plan under National Strategy based on Tourism 2018 - 2037. http://nscr.nesdb.go.th/wp-content/uploads/2019/04/05-tourism [in Thai]
Parapob, J., & Khamyod, T. (2015). A study of English communication patterns used by qualified tourism service providers in Satun Province [Research Report]. Rajamangala University of Technology Srivijaya. [in Thai]
Provincial Administrative Organization. (2019). Phetchabun Province Development Plan 2017-2022. https://www.phetchabun.go.th/PBNPLAN/download _pr1.php [in Thai]
Saiduang, P., & Pitikornpuangpetch, C. (2017). The study on the needs of English language communication for conservative tourism of homestay tourism group: A case study of Ban Sasom Village, Khong Chiam District, Ubon Ratchathani Province. Humanities and Social Sciences Journal, Ubon Ratchathani Rajabhat University, 8(1), 284-299. [in Thai]
Strevens, P. (1988). ESP after twenty years: A re-appraisal. Singapore: SEAMEO Regional Language Center.