Value of Cultural Identity of Local Mud Mee Silk in Chaiyaphum Province
Main Article Content
Abstract
This research aims to study the identity of Mud Mee Silk, and as a suggestion to promote
the traditional weaving of Mud Mee Silk. Target group was Mud Mee Silk manufacturer, and
experts of silk weaving, by purposive sampling. The tools used were in-depth interviews and small
focus group discussion. Data analysis was used by analytical descriptive methods. Research results
on identity value of Mud Mee Silk, found that 1. The wisdom of weaving was based on beliefs,
values, traditions, materials, tools and equipment used in weaving. It was scrutinized as wisdom in
the field of mulberry farming for to tying dye and weaving methods of Mud Mee Silk. The silk
pattern is the identity pattern by bring the Kaonaree pattern and the Meikhan pattern is applied to
proud to preserve the weaving traditions that have been inherited from the ancestors. 2. Mud Mee
native of Chaiyaphum province should be introduced knowledge of wisdom, weaving identity,
develop as a learning course, and selling product.
blend with other patterns. There were 17 identity patterns ; such as 1) Mei Khonaree, 2) Meikhan
Khonaree, 3) Meikhan Khonoi, 4) Meikhan Meekho, 5) Khomha, 6) Khomjett, 7) Khomkhao, 8)
Khokarnbin, 9) Khoslab, 10) Takho, 11) Meekhan Krabeung, 12) Khapia, 13) Khongann, 14)
Danghea, 15) Mangmom, 16) Fongnum, and 17) Khoniyom. The dyeing process uses most of the
natural raw materials such as yellow from Tonkhe tree, and red from shellac. The methods of
woven are made mostly by hand using silk produce from own house and buy from neighboring
villages. The target group is consistently woven. In addition to being unique apparel, they are
proud to preserve the weaving traditions that have been inherited from the ancestors. 2. Mud Mee
native of Chaiyaphum province should be introduced knowledge of wisdom, weaving identity,
develop as a learning course, and selling product.
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ก่อนเท่านั้น
References
เมื่อวันที่ 26 มิถุนายน 2558 จาก https://www.teched.rumtt.ac.th/wpcontent/uploads/2013/07/กมลนัทธ์-ศรีจ้อย. pdf
กนัยารัตน์พิพฒั น์วชัรา. (2546). ผ้าไหมมัดหมี่: หมู่บ้านผ้าไหมไทย. ชัยภูมิ: ชัยภูมิอิงค์เจ็ท.
คณะนักวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ. 2554.การศึกษาอัตลักษณ์และสร้ างแบรนด์ผ้าไหมกลุ่ม
จังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง(กลุ่มจังหวัดนครชัยบุรินทร์ ). (รายงาน
ผลการวิจัย).ศรีสะเกษ : มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ.
จินตนาลินโพธ์ิศาล. (2556).คุณค่าอตัลกัษณ์ศิลปวฒั นธรรมของทอ้งถิ่
นกบัการนา มาประยกุ ตเ์ป็นผลิตภณั ฑท์ อ้งถิ่นเพื่อเพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจและการท่องเที่ยวเชิงศิลปวฒั นธรรม
กรณีศึกษากลุ่มทอผา้พ้ืนเมืองจงัหวดัสกลนคร.วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. 5(9)
: 1-16.
ใจภกัด์ิบุรพเจตนา. (2559).การประยกุ ตล์วดลายจากอตัลกัษณ์ผา้ทอตีนจกแม่แจ่มเพื่อออกแบบ
ผลิตภณั ฑส์ ิ่งทอเชิงวฒั นธรรมประเภทของตกแต่งบา้น. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร. ฉบับ
ภาษาไทย สาขา มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ. 9(3) : 1720-1738.
ณงค์ณุช นทีพายัพทิศ. (2557). อัตลักษณ์ผ้าทอกะเหรี่ยงปกาเกอะญอ. วารสารการพัฒนาชุมชนและ
คุณภาพชีวิต. 2(1) : 113-121.
ทรงคุณ จันทจรและคณะ. (2552). คุณค่าอัตลักษณ์ศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่นกับการน ามาประยุกต์เป็ น
ผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นเพื่อเพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจและการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมภาค
ตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคกลางและภาคใต้. ค้นเมื่อวันที่ 16 สิงหาคม 2557. จาก
https://www.ocac.go.th/userfiles/cultural%20identity-pdf.pdf
ทรงพล ต่วนเทศ. (2555). การศึกษาภูมิปัญญาการทอผ้าพื้นเมืองของคนไทยเชื้อสายลาวครั่งใน
จังหวัด สุพรรณบุรีชัยนาทและอุทัยธานี. ค้นเมื่อวันที่ 26 มิถุนายน 2558. จาก
https://www.thesis.swu.ac.th/swuthesis/Art_Ed/Songphol_T.pdf
ทัศวรรณ ธิมาค าและคณะ. (2554). การจัดการความรู้ ภูมิปัญญาพื้นบ้านล้านนาเรื่อง การทอผ้ายก
ล าพูน. ค้นเมื่อวันที่ 26 มิถุนายน 2558 จาก https://www.jiskku.com/wpcontent/uploads/2011/12/02-Tatsawan.pdf
บุญช่วย สุทธิรักษ์และอเนกพงศ์ ธรรมาธิวัฒน์. (2555). รายงานการวิจัยเพื่อพัฒนาครูในจังหวัด
เพชรบูรณ์ด้วยภูมิปัญญาการทอผ้ามุก. ค้นเมื่อวันที่ 16 สิงหาคม 2557 จาก
https://research.pcru.ac.th/rdb/pro_data/files/5504002.pdf.
ประภาศรี ถนอมธรรมและคณะ. (2557). การรักษาอัตลักษณ์ในการทอผ้าไหมมัดหมี่ประดิษฐ์
พื้นเมืองของจังหวัดชัยภูมิ. (รายงานผลการวิจัย). ชัยภูมิ : มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ.
ประภาศรี ถนอมธรรมและคณะ. (2561). คุณค่าอัตลักษณ์และการเพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจของผ้า
ไหมมัดหมี่พื้นเมืองของจังหวัดชัยภูมิ. (รายงานผลการวิจัย). ชัยภูมิ : มหาวิทยาลัยราชภัฏ ชัยภูมิ.
สุจินดา เจียมศรีพงษ์ และปิ ยวัน เพชรหมี. (2560). การสร้างมูลค่าเพิ่
มของผลิตภณั ฑจ์ากภูมิปัญญา
ทอ้งถิ่น :กรณี ศึกษาผ้าทอโบราณ. วารสารเพื่อวิจัยเพื่อพัฒนาชุมชน(มนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์). 10(4) : 62-85