The Challenges for Communities of Practice among Fruit Orchard Farmers in the Mae Klong River Basin
Main Article Content
Abstract
Fruit orchard farming communities in the Mae Klong River Basin have faced the
expansion of capitalism and industrialization around them, as well as government infrastructure
development policies that have put pressure on them. However, these communities have continued
to exist into the present. This implies that these fruit orchard farming communities may have some
special characteristics that help them cope with change. Using a qualitative approach interview key
informants, case studies and household survey, we found that the fruit orchard communities of
practice in this study had accumulated and passed on their farming knowledge to each other,
leading to the persistence of fruit orchard farming. The fruit orchard communities of practice,
however, continually face new challenges inside their communities, as well as pressure from
outside. They have learned about the situations that affect their communities and have established
networks to work with other groups in society to empower themselves in negotiating with the
changes that affect their livelihoods and local resources.
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ก่อนเท่านั้น
References
ภาคเหนือของประเทศไทย. เชียงใหม่: ศูนย์ศึกษาชาติพันธุ์และการพัฒนา คณะสังคมศาสตร์
มหาวทิยาลยัเชียงใหม่.
อาภรณ์ จันทร์สมวงศ์. (2541). วิถีชีวิตและสวนไทยในบริบทการพัฒนา:กรณีศึกษาชุมชนชาวสวน
ในจังหวัดสมุทรสงคราม. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชา
เทคโนโลยกีารบริหารสิ่งแวดลอ้ ม มหาวิทยาลัยมหิดล.
สุรจิต ชิรเวทย์. (2550ก). คนแม่กลอง (พิมพค์ร้ังที่5). สมุทรสงคราม: หอการค้าจังหวัด
สมุทรสงคราม._______. (2550 ข). คนแม่กลอง :ฉบับพิเศษ หมายเหตุโรงไฟฟ้าหายนะแห่งการคุกคามชีวิตและ
สิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ: เครือข่ายประชาชนแม่กลอง.
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์. (2554).ผังเมืองรวมเมืองอัมพวา (ปรับปรุงครั้งที่ 1) อ าเภออัมพวา
จังหวัดสมุทรสงคราม. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุภาภรณ์ จินดามณีโรจน์. (2536). ประวตัิศาสตร์ทอ้งถิ่นลุ่มน้า แม่กลอง:ศึกษากรณีชุมชนมอญบ้าน
ม่วงในลุ่มน้า แม่กลองและพฒั นาการทางสังคมและวฒั นธรรม. ใน ปรานี วงษ์เทศ
(บรรณาธิการ). แม่น ้าแม่กลอง: พัฒนาการทางสังคมและวัฒนธรรม. หน้า 74-112.กรุงเทพฯ:
มหาวิทยาลัยศิลปากร.
มนตช์ยั ผอ่งศิริ, มณีมยั ทองอยู่และเยาวลักษณ์ อภิชาติวัลลภ. (2557). ไทยพลดัถิ่
นในตะนาวศรี:การดำรงชีพของ “ผเู้ลือกที่จะอยู่อย่างคนพลัดถิ่น.
วารสารสังคมลุ่มน ้าโขง. 10(2), pp. 81-106.
วิภาส ปรัชญาภรณ์. (2544). ช่างไม้:ความรู้ และตัวตน.วิทยานิพนธ์ปริญญาสังคมวิทยาและ
มานุษยวิทยา (มานุษยวิทยา) คณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อรรถจักร สัตยานุรักษ์ (2559). ลืมตาอ้าปาก จากชาวนาสู่ผู้ประกอบการ.กรุงเทพฯ: มติชน.
ชิเกฮารุ ทานาเบ. (2551). ชุมชนกับการปกครองชีวญาณ: กลุ่มผู้ติดเชื้อเอชไอวีในภาคเหนือของไทย.
กรุงเทพฯ:ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน).นลินี ตันธุวนิตย์. (2551). มิติวัฒนธรรมในขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคม. วารสารสังคมลุ่มน้า โขง,4(1),1-27.
อนุสรณ์ อุณโณ และคณะ. (2552). คนท าตาล:ประวัติศาสตร์ อัตลักษณ์ ส านึก และการเคลื่อนไหว
ทางสังคมและการเมืองของชาวสวนบางนางลี่.กรุงเทพฯ: ส านักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ชยันต์ วรรธนะภูติ. (2549). “คนเมือง”: ตัวตน การผลิตซ ้า สร้ างใหม่ และพื้นที่ทางสังคมของคน
เมือง. ใน อานันท์ กาญจนพันธุ์ (บรรณาธิการ). อยู่ชายขอบ มองลอดความรู้ รวมบทความ
เนื่องในวาระครบรอบ 60 ปี ฉลาดชาย รมิตานนท์. หน้า 33-73. กรุงเทพฯ: มติชน.
ศรีศักร วัลลิโภดม. (2536). ลุ่มน้า แม่กลอง. ใน ปรานี วงษ์เทศ (บรรณาธิการ). แม่น ้าแม่กลอง:
พัฒนาการทางสังคมและวัฒนธรรม. หน้า 24-62.กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
เวนเกอร์, เอเตียน; แมคเดอร์ม็อท, ริชาร์ด และ ชไนเดอร์, วิลเลี่ยม เอ็ม. (2547). ชุมชนปฏิบัติ: การ
จัดการความรู้ สายพันธุ์ใหม่. (พูนลาภ อุทัยเลิศอรุณ, แปล). กรุงเทพฯ:วีเลิร์น.
Lave, J. & Wenger, E. (1991). Situated learning: Legitimate peripheral participation. Cambridge:
Cambridge University Press.
Rigg, J. (1997). Southeast Asia “The human landscape of modernization and development”.
London: Routledge.
Wenger, E. (1998). Community of practice learning, meaning and identity. Cambridge: Cambridge
University Press.