สภาพแวดล้อมภายนอก การมีส่วนร่วมและความสามารถทางการตลาด ที่มีผลต่อการเติบโตของวิสาหกิจชุมชนเขตภาคเหนือตอนบน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความสำคัญของสภาพแวดล้อมภายนอก การมีส่วนร่วม และความสามารถทางการตลาดและการเติบโตของวิสาหกิจชุมชนและ 2) ศึกษาสภาพแวดล้อมภายนอก การมีส่วนร่วมและความสามารถทางการตลาดที่มีผลต่อการเติบโตของวิสาหกิจชุมชนเขตภาคเหนือตอนบน เป็นการวิจัยเชิงปริมาณโดยการสำรวจทางไปรษณีย์ กลุ่มตัวอย่าง คือ กรรมการกลุ่มวิสาหกิจชุมชน จำนวน 500 ราย ดำเนินการใน 8 จังหวัด คือ จังหวัดลำปาง จังหวัดลำพูน จังหวัดเชียงใหม่ จังหวัดแพร่ จังหวัดน่าน จังหวัดพะเยา จังหวัดเชียงราย และจังหวัดแม่ฮ่องสอน เน้นกลุ่มการผลิต 6 ประเภท คือ 1) กลุ่มการแปรรูปและผลิตภัณฑ์อาหาร 2) กลุ่มผ้าและเครื่องแต่งกาย 3) กลุ่มเครื่องจักสาน 4) กลุ่มเครื่องดื่ม 5) กลุ่มผลิตภัณฑ์สมุนไพร และ 6) กลุ่มของชำร่วยและของที่ระลึก เครื่องมือวิจัยคือ แบบสอบถาม โดยใช้สถิติพรรณนาวิเคราะห์เพื่อหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ส่วนสถิติอนุมานวิเคราะห์ด้วยสมการโครงสร้างด้วยโปรแกรม AMOS ผลการวิจัยพบว่า ความสามารถทางการตลาดมีความสำคัญในระดับมากที่สุด รองลงมา คือ การเติบโตของวิสาหกิจชุมชน การมีส่วนร่วมและสภาพแวดล้อมภายนอก ตามลำดับ การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน พบว่าโมเดลมาตรวัดของ ตัวแปรที่ใช้ในการวิจัยมีความสอดคล้องกับทฤษฎี โดยตัวแปรสังเกตได้มีค่าน้ำหนักองค์ประกอบอยู่ระหว่าง 0.68-1.00 มีค่าความผันแปรเฉลี่ยที่สกัดได้มีค่าระหว่าง 0.58-0.92 และค่าความเชื่อมั่นได้อยู่ระหว่าง 0.91-0.99 โมเดลอิทธิพลโครงสร้างความสัมพันธ์เชิงสาเหตุสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ X2=24.339, X2/df =1.522, p=0.082, GFI=0.998, CFI=0.995, RMR= 0.023 และค่า RMSEA=0.028 ผลการวิเคราะห์สมการโครงสร้าง พบว่า สภาพแวดล้อมภายนอกมีผลทางตรงต่อความสามารถทางการตลาดมากที่สุด รองลงมาคือสภาพแวดล้อมภายนอกมีผลทางตรงต่อการมีส่วนร่วมและสภาพแวดล้อมภายนอกมีผลต่อการเติบโตของวิสาหกิจชุมชน ด้านการมีส่วนร่วมและความสามารถทางการตลาดไม่มีผลต่อการเติบโตของวิสาหกิจชุมชน
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารทดสอบระบบ ThaiJo2 ก่อนเท่านั้น
References
Benarit, P. (2008). One Tambon One Product management: Case study of rubber leaf flower group Pattani Province. Journal of the Faculty of Humanities and Social Sciences, 13(2), pp. 66-77. [in Thai]
Byrne, B.M. (2010). A primer of LISREL: Basic applications and programming for confirmatory factor analysis models. New York: Springer-Verlag.
Cohen, J. M. & Uphoff, N.T. (1980). Participation place in rural development: Seekingclarity through specificity. World Development, 8, pp. 213-235.
________ (1981). Rural development participation: Concept and measures for project design implementation and evaluation. New York: Rural Development Committee Center for International Studies, Cornell University.
Colin, C. T. (2005). Managing supply chain relationships. Retrieved on August 15, 2017 from https://www.groupe-intellex.com/editorials/17-management/13-supply-chain-management business.html
Comrey, A. L. & Lee, H.B. (1992). A first course in factor analysis. Hillsdale, New Jersey: Erlbaum.
Day, G. (1994). The capabilities of market-driven organization. Journal of Marketing, 5(2), pp. 37-52.
Hooper, D., Coughlam, J. & Mullen, M. (2008). Structural equation modeling: Guidelines for determining model fit. Electronic Journal of business Research Methods, 6(1), pp. 53-60.
Likert, R.N. (1970). A technique for the measurement of attitude and attitude measurement. Chicago: Ronal McNally & Company.
Mechat, W. (2006). Organization management (7th ed.). Bangkok: Chulalongkorn University Press. [in Thai]
Murphy, G. G., Trailer, J.W. & Hill, R. C. (1996). Measuring performance in entrepreneurship research. Journal of Business Research.
Office of the Secretary of the Community Enterprise Promotion Committee. (2015). Concepts of the theory of community enterprise job analysis.
Bangkok: Office of the Secretary of the Community Enterprise Promotion Committee,
Journal No. 3, September 6-December. [in Thai]
Office of Agricultural Economics. (2016). Community enterprise development to strength: Case of artificial flowers from rubber leaves. [in Thai]
Office of Community Enterprise Promotion. (2017). Number of community enterprises. Classified by product group, region 6, Chiang Mai province. [in Thai]
Raymond, L. & St-Pierre, J. (2003). Entrepreneurial antecedents and performance outcomes of organizational development in manufacturing SMEs.
Reeder, W. W. (1974). Some aspects of the informal social participation of farm families in New York State. Doctoral dissertation, Department of Rural Sociology, Cornell University.
Sangkharat, U. & Phromsakha Na Songkhla, Th. (2013). Guidelines for determining government policies to support Operation of community enterprises In the Songkhla Lake Basin area.
Retrieved on December 30, 2016 from http: //ophbgo.blogspot.com/ [in Thai]
Tantrabanthit, K. (2008). Community business development guidelines. Journal of Local Development, 3(2), pp. 55-63. [in Thai]
Tanaisi, A. (2014). Community enterprises. Retrieved on December 5, 2014 from http: //ophbgo.blogspot.com/ [in Thai]
Wheelen, T. L. & Hunger, J. D. (2012). Strategic management and business policy (10th ed.). New Jersey: Pearson Prentice-Hall.