แนวทางการพัฒนาศูนย์ยุติธรรมชุมชนในเขตจังหวัดอุดรธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาและแนวทางการพัฒนาศูนย์ยุติธรรมชุมชนในเขตจังหวัดอุดรธานี ผู้ให้ข้อมูลสำคัญได้แก่ บุคลากรสำนักงานยุติธรรมจังหวัดอุดรธานี จำนวน 17 คน ได้มาโดยการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Purposive) และคณะกรรมการศูนย์ยุติธรรมชุมชนในเขตจังหวัดอุดรธานี จำนวน 20 อำเภอละ 2 ศูนย์ ศูนย์ละ 5 คน ได้กลุ่มเป้าหมายรวมทั้งสิ้น 200 คน โดยใช้เทคนิคการหาขนาดของกลุ่มตัวอย่างซึ่งเป็นตัวแทนในแต่ละศูนย์ด้วยเทคนิคแบบลูกโซ่ (Snowball Technique) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสัมภาษณ์อย่างมีโครงสร้าง หาคุณภาพของเครื่องมือโดยการตรวจสอบความเที่ยงตรง วิธีการเก็บรวบรวมข้อมูลใช้วิธีการสัมภาษณ์เจาะลึก และการสนทนากลุ่ม การวิเคราะห์ข้อมูลใช้วิธีวิเคราะห์เชิงคุณภาพ (Content Analysis) ผลการวิจัยพบว่า ศูนย์ยุติธรรมชุมชนในเขตจังหวัดอุดรธานีมีปัญหาในด้านการบริหารจัดการศูนย์ที่ไม่เป็นไปตามแนวปฏิบัติของกระทรวงยุติธรรม ปัญหาความรู้ความเข้าใจของผู้ปฏิบัติงาน การยอมรับและการรับรู้ข่าวสารของประชาชนยังมีน้อย ส่วนแนวทางการพัฒนาศูนย์ยุติธรรมชุมชนในเขตจังหวัดอุดรธานีที่เหมาะสมได้แก่ ผลักดันให้มีกฎหมายที่ชัดเจน สร้างเครือข่ายการทำงาน สร้างความรู้ความเข้าใจให้แก่ผู้ปฏิบัติงานและประชาชนให้มากขึ้น กำหนดช่องทางการประชาสัมพันธ์ที่หลากหลายและต่อเนื่อง
Downloads
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรกฎ ทองขะโชค และคณะ. (2561). การไกล่เกลี่ยข้อพิพาททางปกครองของมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ. วารสารวิชาการนิติศาสตร์มหาวิทยาลัย
ทักษิณ. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/lawtsu/article/view/257618. [2562 กรกฎาคม 20].
กระทรวงยุติธรรม. (2562). ประวัติและวิวัฒนาการกระทรวงยุติธรรม. กรุงเทพฯ: ทวีวัฒนการพิมพ์.
กิตติพงษ์ กิตยารักษ์ และจุฑารัตน์ เอื้ออำนวย. (2550). ยุติธรรมชุมชน: บทบาทการอำนวยความยุติธรรม โดยชุมชนเพื่อชุมชน. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
จิราลักษณ์ จิตรพัฒน์, สัมภาษณ์, 25 ธันวาคม 2560.
ช. ชยินทร์ เพ็ชญไพศิษฏ์และสมศักดิ์ นัคลาจารย์. (2558). การวัดความเชื่อมั่นต่อระบบงานยุติธรรมและการอำนวยความยุติธรรมของกระทรวงยุติธรรมประจำปีงบประมาณ 2555. วารสารธุรกิจปริทัศน์, 7(1), 31-46.
ชัญญานุช ไขแสง. (2557). บทบาทการมีส่วนร่วมของเครือข่ายยุติธรรมชุมชนตำบลไร่น้อย อำเภอเมืองอุบลราชธานี จังหวัดอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหา บัณฑิต สาขาวิชาการปกครองท้องถิ่น วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ธนิดา หิรัญคํา. (2558). การมีส่วนร่วมของประชาชนในเครือขายยุติธรรมชุมชน: กรณีศึกษายุติธรรมชุมชนตําบลบ้านฆ้อง อําเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร. สืบค้นจาก https://www.tci-thaijo.org/index.php/AJPU/article/download/ 54939/45604. [2559 ธันวาคม 25].
ประเวช จันทร์ฉาย. (2553). เครือข่ายยุติธรรมชุมชนในจังหวัดอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต (สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัย อุบลราชธานี.
รัตนะ บัวสนธ์. (2551). การวิจัยเชิงคุณภาพทางการศึกษา. กรุงเทพฯ : คำสมัย.
วรพล พินิจ. (2560). บทบาทของสำนักงานยุติธรรมจังหวัดกับการขับเคลื่อนนโยบายสาธารณะเพื่ออำนวยความยุติธรรมในสังคม. วารสารสำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยทักษิณ, 6, 41-63.
วันชัย รุจนวงศ์. (2550). ยุติธรรมชุมชน: การสร้างความยุติธรรมโดยประชาชน. ในยุติธรรมชุมชน: บทบาทการอำนวยความยุติธรรมโดยชุมชนเพื่อชุมชน. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
สุณีย์ กัลป์ยะจิตร และคณะ. (2544). การติดตามประเมินผลงานยุติธรรมชุมชน. สมุทรปราการ: สินทวีกิจ พริ้นติ้ง.
โสภิดา ชูมณี. (2556). การมีส่วนร่วมของชุมชนในงานยุติธรรมชุมชน กรณีศึกษาตำบลปะกาฮะรัง อำเภอเมือง จังหวัดปัตตานี. กรุงเทพฯ : ศูนย์ข้อมูลการวิจัย.
อมรเทพ ใหม่มา. (2563). แนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพการดำเนินงานของศูนย์ยุติธรรมชุมชนจังหวัดชลบุรี. วารสารอาชญาวิทยาและสังคมศาสตร์. สืบค้นจาก https://social.rpca.ac.th/books/03/Article6V2N2.pdf. [2564 เมษายน 24].
