จิตรกรรมพระอุมาในรูปแบบอุดมคติ

Main Article Content

กฤษศณกันต์ สิงห์น้อย
ธิดารัตน์ ชุ่มจังหรีด

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาคติความเชื่อของพระอุมาในสังคมไทย 2) เพื่อสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรมพระอุมาในรูปแบบอุดมคติที่สอดคล้องกับบริบทของสังคมไทยใน 4 ภูมิภาค โดยการศึกษาข้อมูลจากตำนานพระศรีอุมาเทวีหรือพระอุมาที่เป็นเทวีแห่งอำนาจวาสนา บารมีอันสูงสุด เป็นพระแม่แห่งความอุดมสมบูรณ์ตามความเชื่อของชาวฮินดู และคติความเชื่อ พิธีกรรม รูปแบบงานศิลปกรรมที่แสดงความเคารพต่อพระอุมาซึ่งเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของคนในสังคมไทย นำมาสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรมในรูปแบบอุดมคติ ที่มีการจัดองค์ประกอบของภาพที่เหนือจริง ประยุกต์ร่างอวตารปางต่าง ๆ ของพระอุมาให้สอดคล้องกับสิ่งแวดล้อม วิถีชีวิตของคนไทยในแต่ละภูมิภาค สร้างสัญลักษณ์เรื่องความเชื่อ ความศรัทธา ให้เป็นรูปธรรมผ่านรูปทรงท่าทางของมนุษย์ สัตว์ เครื่องสักการะบูชา และรูปทรงอิสระ ใช้สีสะท้อน บรรยากาศความเลื่อมใสศรัทธาในพระอุมาที่เปรียบเสมือนเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจในยามที่มีความทุกข์ และพิธีกรรมความเชื่อที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรมในสังคมไทย

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สิงห์น้อย ก., & ชุ่มจังหรีด ธ. (2024). จิตรกรรมพระอุมาในรูปแบบอุดมคติ. วารสารมนุษยสังคมศิลปาสาร, 6(1), 39–51. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/hsa/article/view/274491
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กริช ตาวัน. (2560). พระอุมา. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

เนื้ออ่อน ขรัวทองเขียว. (2559). ความเชื่อและรูปแบบงานศิลปกรรมพระศรีอุมาเทวีในประเทศไทย. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 36(2), 37 - 56.

ปาณิศา มีแสง. (2556). ศึกษาแนวคิดเรื่องเทพอารักษ์ในศาสนาพราหมณ์-ฮินดู กับเทพอารักษ์ในพุทธศาสนาเถรวาท. [วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย].

สุกัญญา ประเสริฐศรี. (2551). เทศกาลนวราตรีวัดพระศรีมหาอุมาเทวี: การศึกษาพิธีกรรมและความเชื่อ. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ].