การแปรของวรรณยุกต์ภาษาเลยใน 6 อำเภอ : วังสะพุง ภูกระดึง ภูหลวง เอราวัณ ผาขาว และหนองหิน

Abstract

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระบบวรรณยุกต์และการแปรของวรรณยุกต์ภาษาเลยใน 6 อำเภอ ได้แก่ อำเภอวังสะพุง อำเภอภูกระดึง อำเภอภูหลวง อำเภอ ผาขาว อำเภอเอราวัณ และอำเภอหนองหิน ผู้วิจัยเก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ผู้บอกภาษา 6 อำเภอ จำนวน 31 ตำบล และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีทางกลสัทศาสตร์โดยใช้โปรแกรม PRAAT (5.4.05) ผลการศึกษา พบว่า ระบบวรรณยุกต์ของภาษาเลยที่พูดอยู่ในพื้นที่ 31 ตำบล สามารถจำแนกตามจำนวนหน่วยเสียงวรรณยุกต์ได้เป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่ 1 มีจำนวนหน่วยเสียงวรรณยุกต์ 5 หน่วยเสียง และกลุ่มที่ 2  มีจำนวนหน่วยเสียงวรรณยุกต์ 6 หน่วยเสียง เมื่อใช้เกณฑ์การแยกเสียงรวมเสียงวรรณยุกต์ในช่อง A สามารถแบ่งระบบวรรณยุกต์ที่พูดอยู่ใน 6 อำเภอ 31 ตำบล ออกเป็น 3 รูปแบบ ได้แก่ รูปแบบที่ 1 (A1-234) รูปแบบที่ 2 (A123-4) และรูปแบบที่ 3 (A1-23-4) ทั้งนี้ ภาษาเลยที่เป็นกลุ่มใหญ่ที่สุดมีจำนวน 5 หน่วยเสียงวรรณยุกต์ และสัทลักษณะของวรรณยุกต์ที่ปรากฏในช่อง C1 และ C234 เกิดการแปรมากที่สุด

Tonal Variation of Loei in 6 Districts: Wangsaphung, Phukradueng, Phuluang, Arawan, Phakaw and Nonghin

This paper aims to study the tonal system and variation of Loei spoken in 6 districts of Loei Province: Wangsaphung, Phukradueng, Phuluang, Arawan, Phakaw and Nonghin. The data were collected by using 60 monosyllabic words of tone box of William J. Gedney (Gedney, 1972). The 60 words were elicited from 31 female informants (31 sub-districts). The tonal data were acoustically analyzed by using PRAAT program (5.4.05). The findings reveal that tonal system of Loei spoken in 6 districts of Loei Province can be classified into 2 groups:  Group 1 having 5 tones and Group 2 having 6 tones. In term of the merger and split of tones in column A, the tonal system of Loei in 6 districts of Loei Province can be grouped into 3 patterns: 1) A1-234,  2) A123-4 and 3) A1-23-4. The results also show that 5-tones system is widely distributed in Loei Province. The tonal characteristics occurring in C1 and C234, in addition, are mostly varied.