การแปรของเสียงพยัญชนะในภาษาไทยพวน อำเภอบ้านผือ จังหวัดอุดรธานี

Abstract

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์การแปรของเสียงพยัญชนะในภาษาไทยพวน อำเภอบ้านผือ จังหวัดอุดรธานี ตามปัจจัยด้านอายุของผู้พูด เก็บข้อมูลด้วย การสัมภาษณ์โดยใช้รายการคำจำนวน 250 คำจากผู้บอกภาษาเพศหญิงและชาย จำนวน 6 คน โดยแบ่งออกเป็น 3 รุ่นอายุ รุ่นอายุละ 2 คน คือ รุ่นอายุที่ 1 อายุ 65 ปี ขึ้นไป รุ่นอายุที่ 2 อายุ 40-50 ปี และรุ่นอายุที่ 3 อายุ 15-25 ปี ผลการศึกษา พบว่าพยัญชนะต้นเดี่ยว มี 20 หน่วยเสียง พบการแปร 7 หน่วยเสียง ได้แก่ /b-, m-, s-, k-, kh-, ɲ-/ และ /h-/ ส่วนพยัญชนะท้าย มี 9 หน่วยเสียง พบการแปรหน่วยเสียง /-ʔ/ โดยการแปรเสียงพยัญชนะพบมากที่สุดในผู้พูดรุ่นอายุที่ 3 รองลงมาคือ ผู้พูดรุ่นอายุที่ 2 และพบน้อยที่สุดในผู้พูดรุ่นอายุที่ 1 ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการแปรเสียงพยัญชนะของภาษาไทยพวนส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลจากภาษาไทยมาตรฐานConsonant Variation in Thai Phuan Spoken at Ban Phue District, Udon Thani Province

The present study aims to analyze Thai Phuan consonant variation related to age groups speakers, spoken at Ban Phue, Udon Thani province. The data were collected by interviews and were transcribed by using the International Phonetic Alphabets. The wordlist of 250 items was used to analyze the consonant variation. Six informants, both male and female, were divided into three generations, two for each group, which are: first generation (the age more than 65 years old), second generation (the age between 40-50 years old), and third generation (the age between 15-25 years old). The results show that from 20 initial consonant phonemes, seven phonemes out of them were varied according to age group, which are /b-, m-, s-, k-, kh-,ɲ-/ and /h-/. While there are nine final consonant phonemes; only one phoneme was varied which is /-ʔ/. The study reveals that the consonant variations are mostly occurred in the third generation (the age between 15-25 years old). Therefore, it can be concluded that Standard Thai is influenced the variations of the Thai Phuan consonants.