การปรับตัวทางวัฒนธรรมอาหารของชาวไทยย้ายถิ่นในกรุงไคโร ประเทศอียิปต์
การปรับตัวทางวัฒนธรรมอาหารของชาวไทยย้ายถิ่นในกรุงไคโร ประเทศอียิปต์
คำสำคัญ:
การปรับตัวทางวัฒนธรรม, วัฒนธรรมอาหาร, ชาวไทยย้ายถิ่น, กรุงไคโรบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมอาหารไทยและอาหารอียิปต์ 2) การปรับตัวทางวัฒนธรรมอาหารของชาวไทยย้ายถิ่นในกรุงไคโร ประเทศอียิปต์ ใช้วิธีดำเนินการวิจัยเชิงคุณภาพ เลือกผู้ให้ข้อมูลหลักจำนวน 15 คน เก็บข้อมูลจากเอกสาร การสัมภาษณ์เชิงลึก และการสังเกตการณ์แบบมีส่วนร่วมและไม่มีส่วนร่วม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงอุปนัย นำเสนอผลการวิจัยแบบพรรณนาวิเคราะห์
ผลการวิจัยพบว่า วัฒนธรรมอาหารไทยและอาหารอียิปต์มีความแตกต่างในหลายด้านทั้งอาหารหลัก วิธีประกอบอาหาร รสชาติอาหาร วิธีการรับประทาน และนิสัยการรับประทาน สำหรับการปรับตัวทางวัฒนธรรมอาหารของชาวไทยย้ายถิ่นในกรุงไคโร ประเทศอียิปต์นั้น มี 2 วิธีหลัก ดังนี้ 1) ปรับตัวให้เข้ากับอาหาร ได้แก่ 1.1) เลือกรับประทานอาหารอียิปต์ที่มีรสชาติใกล้เคียงกับอาหารไทย 1.2) พยายามฝึกรับประทานอาหารอียิปต์ 2) ปรับอาหารให้เข้ากับตัว ได้แก่ 2.1) ดัดแปลงวัตถุดิบของประเทศอียิปต์ทำอาหารไทย 2.2) นำเข้าวัตถุดิบที่ไม่มีในประเทศอียิปต์จากประเทศไทยเป็นการส่วนตัว 2.3) ซื้อผลิตภัณฑ์ที่ประเทศอียิปต์นำเข้าจากประเทศไทยหรือประเทศอื่น 2.4) เรียนรู้วิธีการปรุงอาหาร 2.5) ใช้น้ำจิ้มไทยทานคู่กับอาหารอียิปต์ 2.6) ปลูกผักไทยบางชนิด 2.7) เลือกรับประทานอาหารของประเทศอื่น การวิจัยครั้งนี้สามารถนำข้อมูลการปรับตัวทางวัฒนธรรมอาหารไปเพิ่มพูนความรู้ด้านการศึกษาการปรับตัวทางวัฒนธรรม และเป็นประโยชน์ต่อชาวไทยย้ายถิ่นในกรุงไคโร ประเทศอียิปต์ และผู้ที่เตรียมตัวเดินทางมาประเทศอียิปต์ สามารถช่วยทำความเข้าใจกับความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมอาหารไทยและอาหารอียิปต์ และช่วยให้วิธีทางในการปรับตัวทางวัฒนธรรมอาหารในสังคมอียิปต์
เอกสารอ้างอิง
ธนภัทร พิริย์โยธินกุล. (2561). วัฒนธรรมอาหารในวรรณคดีไทยสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธัชชา วิทยวิโรจน์. (2552). ความสามารถทางการสื่อสารและการปรับตัวทางวัฒนธรรมของชาวต่างชาติที่อาศัยอยู่ในเขตกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
บุษบา ทองอุปการ. (2561). อาหารท้องถิ่น: ความมั่นคงทางอาหารในมิติวัฒนธรรม กรณีศึกษาชุมชนบ้านตลิ่งแดง จังหวัดกาญจนบุรี. Princess of Naradhiwas University Journal of Humanities and Social Sciences, 5 (ฉบับพิเศษ), 107-119.
ปรีชา ช้างขวัญยืน. (2560). มโนทัศน์วัฒนธรรม. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศูนย์ข้อมูลกลางทางด้านศาสนา. (2564). ศูนย์ข้อมูลกลางทางด้านศาสนา. เข้าถึงได้จาก https://e-service.dra.go.th/
สถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงไคโร. (2567). ข้อมูลประเทศอียิปต์. เข้าถึงได้จากhttps://shorturl.asia/NTXrA
สุทธิพร บุญมาก. (2556). ร้านอาหารไทยในประเทศออสเตรเลีย: ภาพสะท้อน “ความเป็นไทย” และ “การปรับตัว”. วารสารศิลปศาสตร์, 5(1), 90-103.
สุพัตรา สุภาพ. (2536). สังคมและวัฒนธรรมไทย ค่านิยม ครอบครัว ประเพณี. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช.
Appadurai, A. (1996). Modernity at large: Cultural dimensions of globalization (Vol. 1). University of Minnesota Press.
Fatimah, S., Syafrini, D., Wasino et al. (2021). Rendang lokan: history, symbol of cultural identity, and food adaptation of Minangkabau tribe in West Sumatra, Indonesia. Journal of Ethnic Foods, 8(12).
Lincoln, Y., & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. Newbury Park, CA: Sage.
Long, L. M. (2017). Meaning-Centered Research in Food Studies. In J. Chrzan & J. Brett (Eds.), Food culture: Anthropology, linguistics and food studies (pp. 204-217). New York, NY: Berghahn Books.
Noura Anwar. (2017). Aish Baladi: Bread of Ancient Egypt. Arabamerica. Retrieved from https://www.arabamerica.com/aish-baladi-bread-ancient-egypt/
Ruben, B. D., & Steward, L. P. (1998). Communication and human behavior (4th ed.). Boston: Allyn and Bacon.
Zhong Shuru, Zhang Xiaoxuan, Zeng Guojun. (2021). Progress of Research on Dietary Acculturation of Transnational Immigrants From the Perspective of Cultural Geography. Human Geography, 36(6), 1-8.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารภาษา ศาสนา และวัฒนธรรม
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
