History and Techniques for Conveying Saomai Dance in Lineage of Mrs. Buariao Rattanamaneeporn

ความเป็นมาและการถ่ายทอดฟ้อนสาวไหมสายสกุลช่างฟ้อนนางบัวเรียว รัตนมณีภรณ์

Authors

  • Bhudit Siriwattanakula Students in Master of Arts in Thai Dramatic Arts, Bunditpatanasilapa Institute, Thailand
  • Jintana Saithongkum Advisor in Thai Dramatic Arts, Bunditpatanasilapa Institute, Thailand

Keywords:

transferring, Fon Sao Mai (Silk Weaving Dance), Mrs. Buariao Rattanamaneeporn

Abstract

The objective of this article was to study the history and techniques for conveying Saomai dance by Mrs. Buariao Rattanamaneeporn. The study was qualitative research using relevant document studies and on-site data collection from interviews, observations, and dance practice. The data were then analyzed using descriptive research.  

The results showed that the history of Saomai dance in the lineage of Mrs. Buariao Rattanamaneeporn originated from family knowledge and patronage knowledge. There were five principles for conveying dance techniques: 1) relationship between instructor and recipient, 2) opportunity to pass on knowledge, 3) individual knowledge transfer, 4) group knowledge transfer, and 5) evaluation of knowledge transfer. The characteristics of inherited recipients could be divided into two types: single and individual. In this regard, the aim was to enable the recipient to perform the proper dance according to the set standards. Importantly, knowledge transfer in groups was assessed based on the limitations of the recipients in each group. Group recipients could be classified into three groups: concentration-restricted youth, physically-restricted seniors, and educational institutions with restrictions as defined in their curriculum.

References

เพียงแพน สรรพศรี และยุทธนา ฉัพพรรณรัตน์. (2563). การศึกษากระสวนทางการบรรเลงสะล้อของครูพรหเมศวร์สรรพศรี (ครูภูมิปัญญาไทย). วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 11(1), 110. สืบค้นจาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/humanjubru/article/download/218251/164414/

ประภัสสร วรปรางกุล. (2561). นาฏยลักษณ์ฟ้อนสาวไหม. วารสารศิลป์ปริทัศน์ คณะศิลปกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 6(2), 95. สืบค้นจาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/APJ/article/view/159744

บัวเรียว รัตนมณีภรณ์. (2564, 28 มิถุนายน). ศิลปินแห่งชาติ [บทสัมภาษณ์].

บุญชม วงค์แก้ว. (2564, 16 มิถุนายน). หัวหน้าคณะสายทิพย์เชียงราย ดนตรีพื้นเมืองล้านนา [บทสัมภาษณ์].

พูนพิศ อมาตยกุล. (2545-2550). อาศรมดนตรีวิทยา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.

ไพโรจน์ ทองคำสุก. (2544). วิเคราะห์รูปแบบความเป็นครูสู่กระบวนการถ่ายทอดความรู้ของผู้เชี่ยวชาญนาฏศิลป์ไทย ครูเฉลย ศุขะวณิช (พิมพ์ครั้งที่1). กรุงเทพฯ: สถาบันนาฏดุริยางคศิลป์ กรมศิลปากร

รุจนจรุง มีเหล็ก. (2548). ฟ้อนสาวไหม : กรณีศึกษาบัวเรียว รัตมณีภรณ์ และคำ กาไวย์.

(วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพฯ.

วัลยา ไชยพรม และรัตนา ณ ลำพูน. (2559). การจัดการความรู้นาฏศิลปพื้นบ้านล้านนา เรื่อง การฟ้อนสาวไหม. วารสารสารสนเทศศาสตร, 34(4), 30. สืบค้นจาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jiskku/article/download/81038/74936/

สนั่น ธรรมิ. (2564, 20 กรกฎาคม). นักวิชาการศึกษาด้านส่งเสริมศิลปวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ [บทสัมภาษณ์].

อนุกูล โรจนสุขสมบูรณ์. (2549). แนวคิดทฤษฎีการฟ้อนล้านนาแบบใหม่. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพฯ.

Downloads

Published

2022-12-29

How to Cite

Siriwattanakula, B., & Saithongkum, J. (2022). History and Techniques for Conveying Saomai Dance in Lineage of Mrs. Buariao Rattanamaneeporn: ความเป็นมาและการถ่ายทอดฟ้อนสาวไหมสายสกุลช่างฟ้อนนางบัวเรียว รัตนมณีภรณ์. JOURNAL OF LANGUAGE, RELIGION AND CULTURE, 11(2), 142–161. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/gshskku/article/view/259459

Issue

Section

บทความวิจัย