Inheriting the Melodious Rhythm: Problems and Guidelines of Teaching Rhythm Reading at the Tertiary Level
สืบสายเสียงเสนาะ: ปัญหาและแนวทางการจัดกิจกรรมการเรียนรู้การอ่านทำนองเสนาะในระดับอุดมศึกษา
Keywords:
Rhythm Reading, Teaching, Tertiary LevelAbstract
The purposes of this research were 1) to study problems of studying the rhythm reading at the tertiary level and 2) to study guidelines of teaching the rhythm reading at the tertiary level. Collecting data by using the questionnaire for students about the rhythm reading to ask the first and the second year of Thai language major students including 57 students at faculty of education, Silpakorn university in 2020 and using the interview form for experts about teaching the rhythm reading to interview 6 experts having the experience in teaching the rhythm reading. The collected data were analyzed by content analysis. The results found that 1) problems of studying rhythm reading at the tertiary level were 8 problems as follows: problem in individual factors, experience in literary reading, orthography reading, knowledge of prosody, emotion and meaning, techniques of rhythm reading, instructor and learning media 2) guidelines of teaching the rhythm reading to solve the above problems were 10 guidelines as follows: pointing the importance, selecting the student’s interested text, analyzing text, rhythm reading demonstration, integrating the various kind of reading, using cooperative learning, using learning technology, drama and role-playing, using growth score and individual feedback.
References
กำชัย ทองหล่อ. (2525). สนทนาภาษาไทย. กรุงเทพฯ: บำรุงสาส์น.
กิดานันท์ มลิทอง. (2540). เทคโนโลยีการศึกษาและนวัตกรรม. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เกศแก้ว คงคล้าย และศุภวรรณ สัจจพิบูล. (2563). ผลของการเรียนรู้จากตัวแบบร่วมกับกลวิธีการเสริม
ต่อการเรียนรู้ที่มีต่อความสามารถในการอ่านทำนองเสนาะและเจตคติต่อการอ่านทำนองเสนาะของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5, การประชุมวิชาการระดับชาติครั้งที่ 7 วิทยาลัยนครราชสีมา, 23 พฤษภาคม 2563: 88-97.
ขัณธ์ชัย อธิเกียรติ. (2559). การอ่านบทประพันธ์และเพลงพื้นบ้าน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
โชติมา หนูพริก. (2564 มิถุนายน 3). เทคนิคการประเมินเพื่อพัฒนาการเรียนรู้: การตั้งคำถามและการให้ข้อมูล
ย้อนกลับเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้. เข้าถึงได้จาก http://www.curriculumandlearning.com/
upload/%E0%B8%AA%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B8%9B%20concept%20QF_1426389
pdf.
นันทา ขุนภักดี. (2537). รายงานการวิจัย เรื่อง ลักษณะเฉพาะของการอ่านทำนองเสนาะ (พิมพ์ครั้งที่ 2).
นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
นันทา ขุนภักดี. (2539). เสนาะศัพท์สดับทำนองร้อยกรองไทย. กรุงเทพฯ: โครงการสารานุกรมไทย
สำหรับเยาวชน.
นันทา ขุนภักดี. (2559). การอ่านทำนองร้อยกรองไทย. กรุงเทพฯ: มติชนปากเกร็ด.
บรรพต ศิริชัย. (2557). การสอนอ่านทำนองเสนาะในโรงเรียนมัธยมศึกษาเขตกรุงเทพมหานคร.
วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ, 16(1), 93-104.
“ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง มาตรฐานคุณวุฒิระดับปริญญาตรี สาขาครุศาสตร์และสาขาศึกษาสาสตร์
(หลักสูตรสี่ปี) พ.ศ. 2562.” (2562). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 136 ตอนพิเศษ 56 ง (6 มีนาคม): 12-39.
พรทิพย์ ศิริสมบูรณ์เวช. (2548). เสนาะทำนองครรลองวรรณกรรม: ศิลปะการอ่านสำหรับครูภาษาไทย.
กรุงเทพฯ: สาขาวิชาการสอนภาษาไทย คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2564, มิถุนายน 5). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554. เข้าถึงได้จาก
https://dictionary.orst.go.th/.
วัฒนะ บุญจับ. (2543). การอ่านทำนองร้อยกรองไทย: ภาคกลาง ภาคเหนือ ภาคใต้ ภาคอีสาน. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร.
วัฒนะ บุญจับ. (ม.ป.ป.). การฝึกอ่านทำนองเสนาะชั้นต้น. กรุงเทพฯ: สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์
กรมศิลปากร กระทรวงวัฒนธรรม.
วิไล กาวิชัย. (2557). การใช้เทคนิคการขับร้องเพื่อพัฒนาความสามารถการอ่านทำนองเสนาะของ
นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนห้องสอนศึกษา (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
ส่งสุข ภาแก้ว. (2560). หกวิธีคิดฟื้นชีวิตอาขยานสืบสานทำนองไทย. วารสาร มจร. หริภุญชัยปริทรรศน์,
(1), 31-45
สมชาย แก้วเจริญ. (2556). การใช้สื่อประสมเพื่อพัฒนาความสามารถด้านการอ่านทำนองเสนาะของ
นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal กลุ่มมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(2), 1-13.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2559). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางต้องรู้และควรรู้
กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: กลุ่มพัฒนาหลักสูตรและมาตรฐานการเรียนรู้.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564, มิถุนายน 5). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ.
เข้าถึงได้จาก https://obeclaw.obec.go.th/archives/1231.
Bonwell, C. C., & Eison, J. A. (1991). Active Learning: Creating Excitement in the Classroom 1991
ASHE-ERIC Higher Education Reports. Washington D.C.: Office of Educational Research and Improvement (ED).