พิธีกรรมความเชื่อเกี่ยวกับการเกิดและการตายของชาวบ้านไทยพุทธ ในอำเภอสายบุรีและอำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี; Ritual of Birth and Death of Thai Buddhists in Sai buri and Panara District, Pattani
คำสำคัญ:
พิธีกรรมความเชื่อ, การเกิด, การตาย, Ritual, Birth, Deathบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพิธีกรรมความเชื่อเกี่ยวกับการเกิดและการตายของชาวบ้านไทยพุทธในอำเภอสายบุรีและอำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี แบ่งพิธีกรรมออกเป็น 2 ส่วน คือ การเกิดและการตาย โดยมีผลการศึกษาดังนี้
พิธีกรรมความเชื่อเกี่ยวกับการเกิด แบ่งออกเป็น 3 ช่วง คือ ช่วงตั้งครรภ์ ช่วงคลอด ช่วงหลังคลอด ในช่วงตั้งครรภ์ชาวบ้านมีความเชื่อที่เกี่ยวกับความปลอดภัยของเด็กในครรภ์และของหญิงตั้งครรภ์เป็นหลัก ซึ่งเป็นความเชื่อเกี่ยวกับอำนาจเหนือธรรมชาติ การวางตนอยู่ในความไม่ประมาท การพยายามทำให้ทารกคลอดได้ง่าย การเตรียมการให้เด็กที่คลอดออกมามีสุขภาพและผิวพรรณดี เจริญเติบโตอย่างปลอดภัย ในช่วงคลอดมีความเชื่อเกี่ยวกับความปลอดภัยในการคลอด เพื่อให้คลอดได้ง่ายและสะดวก ความปลอดภัยและการเจริญเติบโตของเด็กให้มีสุขภาพแข็งแรง การมีความเจริญก้าวหน้าในชีวิต โดยขอกำลังใจจากอำนาจเหนือธรรมชาติและคนรอบข้างที่ใกล้ชิด การให้ความสำคัญกับรกที่ห่อหุ้มทารกมาตั้งแต่เริ่มสร้างตัวเองอยู่ในครรภ์ ซึ่งถือว่าเป็นสิ่งที่ให้คุณกับเด็ก โดยการหาสถานที่กลบฝังทำลายให้เป็นอย่างดี และช่วงหลังคลอด ผู้เป็นแม่จะต้องดูแลสุขภาพให้แข็งแรงเพื่อพร้อมรับมือกับการเลี้ยงดูลูกน้อยตามความเชื่อทั่วไป ดังนั้น การคาดหวังให้อาการบาดเจ็บทุเลาลงตามธรรมชาติจึงยังไม่เพียงพอ ต้องพึ่งแรงใจจากคนรอบข้าง และพึ่งพาอาศัยอำนาจเหนือธรรมชาติเพื่อสร้างขวัญและกำลังใจ ทั้งยังก่อให้เกิดความสามัคคีขึ้นในหมู่วงศาคณาญาติและเพื่อนบ้านที่ร่วมกันประกอบพิธีกรรม
พิธีกรรมความเชื่อเกี่ยวกับการตาย แบ่งออกเป็น 3 ช่วงคือ ช่วงใกล้เสียชีวิต ช่วงทำศพ ช่วงหลังเผาศพ ในช่วงใกล้เสียชีวิตมีพิธีกรรมเกี่ยวกับการจำเริญอายุ และความเชื่อที่เกี่ยวกับความฝันและลางสังหรณ์ต่าง ๆ ส่วนในช่วงทำศพมีข้อห้ามระหว่างการตั้งศพ การจัดการศพ อาหารสำหรับเซ่นศพ การเคลื่อนย้ายและการเผาศพ ความสัมพันธ์ระหว่างศพกับญาติ อาหารในงาน คนป่วยกับการไปร่วมงาน ของใช้ส่วนตัว การมัดตราสัง การสวดพระอภิธรรม การบวชหน้าศพและหน้าไฟ การชักผ้าบังสุกุล การหว่านกำพลิก การวางดอกไม้จันทน์ รวมถึงความเกี่ยวข้องกับสัปเหร่อ และในช่วงหลังเผาศพมีความเชื่อที่เกี่ยวเนื่องกับสุขภาพและสวัสดิภาพ จึงมีการประกอบพิธีดับธาตุ พิธีเก็บอัฐิ การทำบุญอุทิศให้ผู้ตายและทำบุญอัฐิ เพื่อให้ผู้ตายได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายในภพภูมิใหม่
Abstract
This research aimed to study beliefs and rituals concerning birth and death of the Thai Buddhists in Saiburi and Panare districts, Pattani province. Documentary study and interview were used in collecting data. The interview subjects included the Thai-Buddhists residents of Tungkla and Pan villages in Saiburi, and Don and Kuan villages in Panare, Pattani who specialized and comprehended the process of birth and death rituals. The findings were concluded as followed.
Birth ritual was grouped into 3 stages: pregnancy, delivery, and postpartum. During pregnancy, the villagers primarily believed in supernatural power focusing on safety of unborn child and its mother which covered careful living, easy childbearing, and preparation for good health, and secure growing up of the infant.
Regarding delivery stage, the villagers directed their attention toward harmless childbirth, life, health, and progression of the baby. They asked for moral support from supernatural power and the intimate. Placenta of the infant was placed great importance on and well buried in order to express their gratitude for it.
Like other regions of Thailand, the villagers in this area believed that after giving birth, mothers had to recover and remain in good health for raising their baby. Natural power and moral support from their loving ones were, therefore, crucial in encouraging and healing the mothers. The gather of relatives and neighbors for postpartum rituals also indicated their harmony.
Death ritual was divided into 3 periods: dying, funeral, and after cremation. Owing to the villagers’ beliefs in dreams, premonitions, and religious influences, they, therefore, performed rituals that would extend a person’s life. During funeral, they hold their beliefs on prohibitions during body placement; body preparation; food offered to the body; ways to move the body; cremation; relationship between the body and relatives; food provided to guests of the funeral; the presence of the sick at the funeral; personal objects of the body; body biding; chanting prayers; ordaining in front of the coffin and during cremation; accepting Pangsukula cloth; throwing of wrapped coins; placing wood flowers for cremation; and the connection with the undertaker. After cremation, as the villagers’ beliefs involved religion, health and safety, the rituals performed included collecting the bones and recreating the shape of the body; keeping the bones, and making merit for the dead body, and the bones for happy living in the new Bhava.
เอกสารอ้างอิง
อารยธรรม เล่ม 2. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
จินดา มาไข่. (2539). วัฒนธรรมเกี่ยวกับการเกิดและการบริบาลทารกโดยหมอตำแยของชาวตำบลพนางตุง อำเภอควนขนุน
จังหวัดพัทลุง. ปริญญานิพนธ์ ศศม. สงขลา : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ชัยชนะ จิตบุญ. (2536). การศึกษาประเพณีงานศพของชาวไทยท้องถิ่น จังหวัดตรัง. ปริญญานิพนธ์ ศศ.ม. สงขลา :
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ชะลอ บุญช่วย. (2539). ความเชื่อที่ปรากฏในพิธีกรรมของชาวไทยเชื้อสายจีน จังหวัดสงขลา. วิทยานิพนธ์ศิลปะศาสตร
มหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ สงขลา.
ดนัย ไชยโยธา. (2538). ลัทธิ ศาสนา และระบบความเชื่อกับประเพณีนิยมในท้องถิ่น. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์โอ.เอส. พริ้นติ้ง
เฮ้าส์.
ดนัย ไชยโยธา. (2546). สังคม วัฒนธรรม และประเพณีไทย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.
ธวัช ปุณโณทก. (2533). “ความเชื่อพื้นบ้านอันสัมพันธ์กับวิถีชีวิตในสังคมอีสาน”, ใน วัฒนธรรมพื้นบ้าน : คติความเชื่อ”,
กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ธีรพล สยามพันธุ์. (2538). พิธีกรรมความเชื่อในการทำนาของชาวบ้านตำบลควนมะพร้าว อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง.
ปริญญานิพนธ์ ศศ.ม. สงขลา : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ สงขลา.
ธีรานันโท (บรรณาธิการ). (ม.ป.ป.) การตายและพิธีการทำบุญศพ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ดวงแก้ว.
บันเทิง พาพิจิตร. (2549). ประเพณี วัฒนธรรมไทย และคติความเชื่อ. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ : โอ.เอส.พริ้นติ้ง เฮ้าส์.
ประชิด สกุณะพัฒน์. (2546). วัฒนธรรมพื้นบ้านและประเพณีไทย. กรุงเทพฯ : ภูมิปัญญา.
ประทุม ชุ่มเพ็งพันธุ์. (2544). วิถีชีวิตชาวใต้ ประเพณีและวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ : ชมรมเด็ก.
ประมวญ ดิคคินสัน. (2521). คติชาวบ้าน : การศึกษาด้านมานุษยวิทยา. แพร่วิทยา.
ประสาท อิศรปรีดา. (2518). ความเชื่อและสิ่งยึดเหนี่ยวทางจิตใจของชาวอีสาน. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัย
ศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม.
ประเทือง คล้ายสุบรรณ์. (2531). วัฒนธรรมพื้นบ้าน. กรุงเทพฯ : สุทธิสารการพิมพ์.
ปรานี วงษ์เทศ. (2528). “การละเล่นและพิธีกรรมในสังคมไทย”, ใน วัฒนธรรมพื้นบ้าน : คติความเชื่อ. กรุงเทพฯ :
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
. (2532). “ความเชื่อและระบบความเชื่อในสังคมไทย”, ใน เอกสารการสอนชุดวิชาศิลปะ การละเล่นและการแสดง
พื้นบ้านของไทย หน่วย 1-8. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
. (ม.ป.ป.) พิธีกรรมเกี่ยวกับความตายในประเทศไทย. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์อมรินทร์.
ปรีชา นุ่นสุข. (2523). “ประเพณีเกี่ยวกับการเกิดของชาวปักษ์ใต้”, ใน ชีวิตไทยปักษ์ใต้ ชุดที่ 4. หน้า 51-74.
นครศรีธรรมราช : ศูนย์วัฒนธรรมภาคใต้ วิทยาลัยครูนครศรีธรรมราช.
ผาสุก มุทธเมธา. (2535). คติชาวบ้านกับการพิจารณาคุณภาพชีวิต. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.
. 2540. คติชาวบ้านกับการพัฒนาคุณภาพชีวิต. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์คอมแพคท็พริ้นท์.
พรหมศักดิ์ เจิมสวัสดิ์ และปรีชา นุ่นสุข. (2525). “ศาสนาและความเชื่อต่างๆ ของชุมชนโบราณในภาคใต้”, ใน รายงาน
การสัมมนาประวัติศาสตร์โบราณคดีศรีวิชัย. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์พิฆเณศ.
พวงผกา คุโรวาท. (2549). ศิลปะและวัฒนธรรมไทย. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์อมรการพิมพ์.
พระมหาบุญมี มาลาวชิโร. (2547). พระพุทธศาสนากับความตาย. กรุงเทพฯ : ดอกหญ้าวิชาการจำกัด.
ภัทรพร สิริกาญจน. (2533). “เกิดกับตาย” ใน เอกสารการสอนชุดวิชา แนวคิดไทย หน่วยที่ 1-6. นนทบุรี :
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ภิญโญ จิตต์ธรรม. 2522. ความเชื่อ. สงขลา : โรงพิมพ์มงคลการพิมพ์.
มณฑิรา เขียวยิ่ง และคณะ. (2535). พิธีกรรมอยู่ไฟในชนบทอีสาน. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ : โอ.เอส.พริ้นติ้ง เฮ้าส์.
มณี พยอมยงค์. (2528). ความเชื่อของคนไทยในวัฒนธรรม : คติความเชื่อ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มารยาท กิจสุวรรณ. (2535). ความเชื่อดั้งเดิมของไทย. ในเอกสารประกอบการให้ความรู้ทางวัฒนธรรมไทยแก่ผู้เดินทางไป
ต่างประเทศ. กรุงเทพฯ : อรุณการพิมพ์.
ยศ สันตสมบัติ. (2544). มนุษย์กับวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
รัชนีกร เศรษโฐ. (2536). โครงสร้างสังคมและวัฒนธรรมไทย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช.
ไลลา บิลหมัน. (2548). ศึกษาวัฒนธรรมที่เกี่ยวข้องกับการเกิดและการบริบาลทารกของชาวไทยมุสลิม ตำบลเปียน อำเภอ
สะบ้าย้อย จังหวัดสงขลา. ปริญญานิพนธ์ ศศ.ม. สงขลา : มหาวิทยาลัยทักษิณ.
วิมล วิโรจพันธุ์ และคณะ. (2548). ศิลปะ และวัฒนธรรมไทย. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ : บริษัทอัลฟ่ามิเล็นเนียม จำกัด.
ส. พลายน้อย (นามแฝง). “ธรรมเนียมฝังรก”. วารสารวัฒนธรรมไทย. 5(1) : 62-66 : มีนาคม 2508.
สมปราชญ์ อัมมะพันธุ์. (2548). ประเพณีท้องถิ่นภาคใต้. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ : โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮ้าส์.
. (2536). ประเพณีและพิธีกรรมในวรรณคดีไทย. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์โอเดียน สโตร์.
สืบพงศ์ ธรรมชาติ. (2538). “ประเพณีการเกิด”, ในชีวิตไทย ชุดสมบัติตายาย. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการ
วัฒนธรรมแห่งชาติ.
สามารถ จันทร์สูรย์. (2543). ประเพณีไทยในปัจจุบัน. กรุงเทพฯ : อักษรไทย.
สุธิวงศ์ พงศ์ไพบูลย์. (2542). “คติความเชื่ออันเนื่องมาจากลัทธิศาสนา”, ใน สารานุกรมวัฒนธรรมไทยภาคใต้ เล่ม 2. หน้า
986-988. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสารานุกรมไทย ธนาคารไทยพานิชย์.
. (2542). “ความเชื่อของชาวใต้”, ใน สารานุกรมวัฒนธรรมไทยภาคใต้ เล่ม 2. หน้า 983. กรุงเทพฯ : มูลนิธิ
สารานุกรมไทย ธนาคารไทยพานิชย์.
สุพัตรา สุภาพ. (2535). สังคมและวัฒนธรรมไทย : ค่านิยม ครอบครัว ศาสนา ประเพณี. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช.
สุภาพรรณ ณ บางช้าง. (2535). ขนบธรรมเนียม ประเพณี : ความเชื่อและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
สุเมธ เมธาวิทยกุล. (2532). สังกัปพิธีกรรม. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.
สุรชัย ฉายศิริพันธ์. (2539). ความเชื่อ พิธีกรรม และวัฒนธรรมที่เกี่ยวข้องกับแม่ย่านางของชาวประมงในอำเภอเมืองสงขลา
จังหวัดสงขลา. ปริญญานิพนธ์ ศศ.ม. สงขลา : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เสาวลักษณ์ อนันตศานต์. (2543). ทฤษฎีคติชนและวิธีการศึกษา. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
เสฐียร โกเศศ. (2508). ประเพณีเบ็ดเตล็ด. กรุงเทพฯ : สมาคมสังคมศาสตร์แห่งประเทศไทย.
. (2553). ประเพณีเกี่ยวกับชีวิต งานนิพนธ์ชุดประเพณีไทย. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ศยาม.
แสงอรุณ กนกพงศ์ชัย. (2548). วัฒนธรรมในสังคมไทย. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โหรเมืองใต้. (2545). ประเพณี มงคลไทย รู้จัก รักษา สืบทอด เพื่อสิริมงคล. ตรัง : คนทำหนังสือ.
อคิน รพีพัฒน์. (2551). วัฒนธรรมคือความหมาย. กรุงเทพฯ : ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน).
อมรา พงศาพิชญ์. (2542). วัฒนธรรม ศาสนา และชาติพันธุ์ : วิเคราะห์สังคมไทยแนวมานุษยวิทยา. กรุงเทพฯ : โอเดียน
สโตร์.
อวยชัย ตั้งเตรียมใจ. (2546). พิธีกรรมประเพณีงานศพของชาวไทเขิน ตำบลทรายมูล อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่.
วิทยานิพนธ์ ศศ.ม. (สาขาไทยศึกษา) กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย สถาบันราชภัฎธนบุรี.
อภิศักดิ์ โสมอินทร์. (2548). ภูมิศาสตร์อีสาน. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม.
อภิธาน สมใจ และศรีเลา เกษพรหม. (2541). งานศพล้านนา ปราสาทกหัสดิลิงค์สู่ไม้ศพ. เชียงใหม่ : สถาบันวิจัยสังคม
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อริยานุวัตร เขมจารีเถระ, พระ. (2530). “ความเชื่อของชาวอีสาน”, ใน วัฒนธรรมพื้นบ้าน : คติความเชื่อ. กรุงเทพฯ :
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
