เสียงวรรณยุกต์ในภาษาไทยสมัยรัชกาลที่ 5 และปัจจุบัน; Thai Tones in the Reign of King Rama V and Now

Authors

  • เอธิกา เอกวารีสกุล สาขาวิชาภาษาศาสตร์ สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัยมหิดล
  • ยุทธพร นาคสุข สาขาวิชาภาษาศาสตร์ สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัยมหิดล
  • Qingqing Chen สาขาวิชาภาษาศาสตร์ สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัยมหิดล

Keywords:

วรรณยุกต์ภาษาไทย, วรรณยุกต์ภาษาไทยสมัยรัชกาลที่ 5, Thai tones, Thai tones in the reign of King Rama V

Abstract

 

Author Biographies

เอธิกา เอกวารีสกุล, สาขาวิชาภาษาศาสตร์ สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัยมหิดล

นักศึกษาหลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาศาสตร์ สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัยมหิดล

ยุทธพร นาคสุข, สาขาวิชาภาษาศาสตร์ สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัยมหิดล

อาจารย์ประจำหลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิตและหลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาษาศาสตร์ สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัยมหิดล

Qingqing Chen, สาขาวิชาภาษาศาสตร์ สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัยมหิดล

นักศึกษาหลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาษาศาสตร์ สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเชีย มหาวิทยาลัยมหิดล

References

พิพิธภัณฑ์ ธงชาติไทย. (23 กันยายน 2552). เสียงคนไทยที่เก่าที่สุดในโลก [คลิปวิดีโอ]. สืบค้นจาก https://www.youtube.com/watch?v=ai1pqsPpTlY

วิไลลักษณ์ จูวราหะวงศ์. (2543). วรรณยุกต์ภาษาไทยกรุงเทพฯ ที่พูดโดยคนไทย คนแต้จิ๋ว และคนซิกซ์. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาภาษาศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ผณินทรา ธีรานนท์. (2543). หน่วยจังหวะกับการแปรของวรรณยุกต์ในคำพูดต่อเนื่องภาษาไทย. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาภาษาศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ผณินทรา ธีรานนท์. (2545). เสียงวรรณยุกต์ภาษาไทยในสมัยรัชกาลที่ 6 และรัชกาลที่ 9. ภาษาและภาษาศาสตร์, 21(1), 33-46.

ศุจิณัฐ จิตวิริยนนท์. (2555). การปรับค่าความถี่มูลฐานโดยการแปลงค่าเฮิรตซ์เป็นเซมิโทน: แนวทางในการเสนอผลการวิเคราะห์วรรณยุกต์. The Journal: Journal of the Faculty of Arts, 8(2), 19-46.

Abramson, A. S. (1962). The vowels and tones of Standard Thai: Acoustical measurements and experiments. International Journal of American Linguistics, 28(2):1–146.

Anivan, S. (1988). Evolution of Bangkok tones. International Symposium on Language and Linguistics,8-21.

Bradley, C. B. (1911). Graphic analysis of the tone-accents of the Siamese language (with one plate). Journal of the American Oriental Society, 31(3):282–89.

Erickson, D. (1974). Fundamental Frequency Contours of the Thai Tones of Standard Thai. Pasaa, 4(1), 1–25.

Teeranon, P,,and Rungrojsuwan, R. (2009). The change of Standard Thai high tone: An acoustic study and a perceptual experiment. SKASE Journal of Theoretical Linguistics, 4(3).

Tingsabadh, M.R., and Daranee K. (1996). Tones in Standard Thai connected speech. Paper presented at the Fourth International Symposium on Language and Linguistics: Pan-Asiatic Linguistics.Bangkok, Thailand. January 8–10, 1996.

Thepboriruk, K. (2009). Bangkok Thai Tones Revisited. Working Papers in Linguistics: University of Hawaii at Manoa, 40(5).

Downloads

Published

2017-12-29

How to Cite

เอกวารีสกุล เ., นาคสุข ย., & Chen, Q. (2017). เสียงวรรณยุกต์ในภาษาไทยสมัยรัชกาลที่ 5 และปัจจุบัน; Thai Tones in the Reign of King Rama V and Now. JOURNAL OF LANGUAGE, RELIGION AND CULTURE, 6(2), 51–68. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/gshskku/article/view/100943

Issue

Section

บทความวิจัย