CAUSAL FACTORS AFFECTING SATISFACTION WITH LIFE SKILLS LEARNING AND COGNITIVE COMPETENCY OF EDUCATIONAL PERSONNEL IN PUBLIC UNIVERSITIES PARTICIPATING IN BUDDHIST PILGRIMAGE PROJECTS IN THAILAND, INDIA, AND NEPAL

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ระบุปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อความพึงพอใจต่อประสบการณ์การแสวงบุญ 2) สำรวจระดับการพัฒนาทักษะชีวิตและความสามารถทางปัญญาของผู้เข้าร่วมผ่านการเข้าร่วมโครงการ และ 3) วิเคราะห์ผลกระทบเชิงพยากรณ์ของปัจจัยเชิงสาเหตุต่อความพึงพอใจ และผลกระทบของความพึงพอใจต่อการพัฒนาทักษะชีวิตและความสามารถทางปัญญา เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี ระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง กลุ่มตัวอย่างคือบุคลากรทางการศึกษา 120 คน จากมหาวิทยาลัยของรัฐทั่วประเทศไทย จำนวนประชากร 5,449 คน โดยเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงจากผู้ที่เคยเข้าร่วมโครงการแสวงบุญทางพระพุทธศาสนาครบวงจร (ประเทศไทย อินเดีย และเนปาล) อย่างน้อยหนึ่งครั้ง และได้ทำกิจกรรมการทำสมาธิและธัมมะ ณ สถานที่ทั้งสามประเทศ ระหว่างปี 2565-2567 ข้อมูลเชิงปริมาณที่รวบรวมจากแบบสอบถามได้รับการวิเคราะห์โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน รวมถึงสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ สหสัมพันธ์เพียร์สัน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ข้อมูลเชิงคุณภาพที่รวบรวมจากการสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างและการสนทนากลุ่ม ได้รับการวิเคราะห์เนื้อหาและมีการตรวจสอบความถูกต้องของข้อมูล ระหว่างผลการสัมภาษณ์และการสนทนากลุ่ม โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปในการวิเคราะห์ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อความพึงพอใจของบุคลากรทางการศึกษาในมหาวิทยาลัยของรัฐที่เข้าร่วมโครงการแสวงบุญทางพระพุทธศาสนาในประเทศไทย อินเดีย และเนปาล ประกอบด้วยคุณภาพของการสอน สภาพแวดล้อมที่สงบและศักดิ์สิทธิ์ของสถานที่แสวงบุญ และการใคร่ครวญส่วนบุคคลที่ได้รับจากประสบการณ์
2) กิจกรรมแสวงบุญทางพระพุทธศาสนามีส่วนสำคัญในการพัฒนาทักษะชีวิต อย่างมีนัยสำคัญ สอดคล้องกับและทฤษฎีการเรียนรู้จากประสบการณ์ 3) ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อความพึงพอใจ มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อการพัฒนาทักษะชีวิตและความสามารถทางปัญญา โดยผู้ที่มีความพึงพอใจสูงจะมีการพัฒนาทักษะดังกล่าวเพิ่มขึ้น