การศึกษาเปรียบเทียบพฤติกรรมการออกกำลังกายของประชาชนใน จ.สงขลา

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้เพื่อศึกษาเปรียบเทียบพฤติกรรมการออกกำลังกายของประชาชนจังหวัดสงขลา
มีวัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อ 1) ศึกษาพฤติกรรมการออกกำลังกายของประชาชนจังหวัดสงขลา              2) เปรียบเทียบพฤติกรรมการออกกำลังกายของประชาชน จังหวัดสงขลา เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบความแตกต่าง ใช้การทดสอบค่าที (T-test) และทดสอบค่าเอฟ (F-test) และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) กลุ่มตัวอย่างในการศึกษาได้แก่ ประชาชนในจังหวัดสงขลา กลุ่มตัวอย่างของการวิจัยใช้เทคนิคการสุ่มตัวอย่างแบบอย่างง่าย ซึ่งผู้วิจัยกำหนดให้ระดับความคลาดเคลื่อนเท่ากับ 0.05 ซึ่งได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 คน

ผลการวิจัยพบว่า วัตถุประสงข้อที่ 1 พฤติกรรมการออกกำลังกายของประชนสูงสุดคือ เลือกประเภทของการออกกำลังกายให้เหมาะสมกับภาวะสุขภาพของวัย ( = 4.05, S.D.=.941) รองลงมาคือ สวมใส่เครื่องแต่งกายด้วยเสื้อ กางเกงและรองเท้าที่เหมาะสมกับการออกกำลังกาย ( = 3.97, S.D.=.952) ส่วนน้อยที่สุดคือ ออกกำลังกายเป็นประจำสม่ำเสมอ ( = 3.28 S.D.=1.038) วัตถุประสงค์ข้อที่ 2 ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของประชาชนในพื้นที่จังหวัดสงขลาสูงสุดคือ ปัจจัยความรู้ด้านการออกกำลังกาย ส่วนปัจจัยส่วนบุคคลที่มีผลต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายได้แก่ เพศ อายุ ระดับการศึกษา ค่าดัชนีมวลกาย ส่วนรายได้และอาชีพไม่มีผลต่อพฤติกรรม
การออกกำลังกาย ตัวแปรพยากรณ์ที่สามารถทำนายพฤติกรรมการออกกำลังกายประชาชนในจังหวัดสงขลา มี 5 ตัวแปร ได้แก่ ปัจจัยความรู้ด้านการออกกำลังกาย ปัจจัยการรับรู้ประโยชน์จากการออกกำลังกาย ปัจจัยสถานที่และสิ่งอำนวยความสะดวก ปัจจัยการรับรู้ภาวะสุขภาพ ปัจจัยการสนับสนุนจากคนรอบข้าง สามารถอธิบายพฤติกรรมการออกกำลังกายของประชาชนคิดเป็น 90.5 %