กระบวนการสื่อสารที่ส่งเสริมการท่องเที่ยวในงานประเพณีสงกรานต์ การเล่นสะบ้าของชาวมอญ อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ
Main Article Content
บทคัดย่อ
กระบวนการสื่อสารเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมและการเล่นสะบ้าในงานประเพณีสงกรานต์ของชาวมอญ อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการนั้น สามารถจำแนกได้เป็น 2 ช่วง คือ การสื่อสารในช่วงเตรียมงาน และการสื่อสารในช่วงเทศกาล การสื่อสารในช่วงเตรียมงาน เกิดขึ้นจากคณะกรรมการจัดงานเทศกาลสงกรานต์พระประแดง ซึ่งมีหน้าที่หลักในการจัดหารายได้ เพื่อนำมาใช้จ่ายในการจัดงาน และกำหนดรูปแบบกิจกรรมต่าง ๆ ที่จะแสดงในปีที่ตนรับผิดชอบ โดยจะต้องประสานงานกับหน่วยงานราชการเพื่ออำนวยความสะดวกในการดำเนินงาน โดยมีอำเภอพระประแดง ทำหน้าที่หลักในการดูแลรับผิดชอบในส่วนพิธีกรรม การสื่อสารในช่วงเทศกาลเกิดขึ้นหลังจากที่คณะกรรมการกลุ่มต่าง ๆ ได้จัดเตรียมงานเป็นที่เรียบร้อย โดยสาระสำคัญของการสื่อสารในช่วง เทศกาลแบ่งได้เป็น 2 ลักษณะคือ การสื่อสารผ่านพิธีกรรม และการสื่อสารผ่านการละเล่น โดยการสื่อสารผ่านพิธีกรรม เป็นการสื่อสารผ่านการประกอบพิธีกรรม ก่อนวันสงกรานต์จะมาถึง โดยชาวบ้านจะเตรียมบ้านเรือนให้สะอาด นำเงินที่เก็บหอมรอมริบไว้มาใช้จ่าย เพื่อการรื่นเริงในวันสงกรานต์ มีการกวนกาละแม ข้าวเหนียวแดง เพื่อทำบุญตักบาตรหรือแจกจ่ายญาติพี่น้อง ผู้ที่คุ้นเคยและเคารพนับถือ การสื่อสารผ่านการละเล่นสะบ้า เกิดขึ้นหลังจากสรงน้ำพระเสร็จแล้ว เป็นการรดน้ำของหนุ่มสาวและการละเล่นสะบ้าซึ่งมีทั้งการเล่นสะบ้าหัวช้าง (สะบ้าทอยไกล) ในเวลากลางวันและการเล่นสะบ้าบ่อน (สะบ้าใต้ถุนบ้าน)ในตอนกลางคืน
Downloads
Article Details
References
กาญจนา แก้วเทพ. (2555). เมื่อสื่อส่องและสร้างวัฒนธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 2).กรุงเทพมหานคร :
โรงพิมพ์ศาลาแดง.
กาญจนา แก้วเทพ และสมสุข หินวิมาน. (2551). สายธารแห่งนักคิดทฤษฎี เศรษฐศาสตร์การเมืองกับสื่อการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ภาพพิมพ์.
กาญจนา แก้วเทพ, สุชาดา พงศ์กิตติวิบูลย์, และทิพย์พธู กฤษสุนทร. (2554). สื่อพื้นบ้านศึกษาในสายตา นิเทศศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จิราพร บุตรสันติ์. (2559). ลักษณะและปัญหาในการสื่อสารต่างวัฒนธรรมระหว่างชาวเลกับเจ้าหน้าที่พัฒนาชุมชน: กรณีศึกษาโครงการพัฒนาคุณภาพชีวิตชาวเลในตําบลราไวย์ อําเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต (วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ถิรนันท์ อนวัชศิริวงศ์. (2534). การสื่อสารในกลุ่ม. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธวัชชัย บุญอุ้ม. (2554) ทัศนคติของชาวมอญพระประแดงในการเล่นสะบ้าทอย (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
นงเยาว์ ปิฎกรัชต์. (2554). บทบาทของพระสงฆ์ในการส่งเสริมวัฒนธรรมพื้นบ้าน (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสารมิตร.
ลัดดา จิตตคุตตานนท์. (2552). การวิเคราะห์การสื่อสารเชิงวัฒนธรรมเพื่อการดำรงอยู่และสืบทอดประเพณีบูชาอินทขิล. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศักดา ปั้นเหน่งเพ็ชร์. (2556). บุคลิกภาพและมารยาท. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิรดา พงษ์ภมร. (2547). กระบวนการสื่อสารเพื่อการธำรงรักษางานประเพณีรับบัวของอำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ. (วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสรี วงษ์มณฑา. (2554). กลยุทธ์การตลาด วางแผนการตลาด. กรุงเทพมหานคร: ดวงกมลสมัย