การศึกษาเปรียบเทียบความรู้ผู้ที่เสี่ยงต่อโรคระบบทางเดินหายใจ ด้วยการแพทย์แผนไทยและการแพทย์แผนปัจจุบัน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการศึกษาวิจัยเป็นการวิจัยเชิงสำรวจเพื่อทราบถึงความรู้ของประชาชนผู้ที่เสี่ยงต่อโรคระบบทางเดินหายใจทางด้านการแพทย์แผนไทยและการแพทย์แผนปัจจุบัน และเพื่อเปรียบเทียบความรู้ในด้านการแพทย์แผนไทยกับการแพทย์แผนปัจจุบันในกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 105 คน จากการจัดทำแบบสอบถามในรูปแบบออนไลน์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยจำนวน ร้อยละ และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า ส่วนใหญ่ร้อยละ 65.7 เป็นเพศหญิง มีอายุอยู่ระหว่าง 31-40 ปี ร้อยละ 77.2 จบการศึกษาในระดับปริญญาตรี ร้อยละ 35.3 มีอาชีพเป็นพนักงานบริษัท ร้อยละ 92.4 ทราบเกี่ยวกับการทำหน้าที่ของระบบหายใจ และเรื่องการป้องกันตนจากการติดโรคระบบทางเดินหายใจในการแพทย์แผนปัจจุบัน ส่วนความรู้ด้านการแพทย์แผนไทย พบว่าร้อยละ 88.6 ทราบถึงยาสมุนไพรเดี่ยวสามารถนำมาใช้ในการดูแลสุขภาพในโรคระบบทางเดินหายใจ รองลงมาคือ ร้อยละ 65.7 ทราบถึงเรื่องธาตุทั้ง 4 ในร่างกายของมนุษย์ตามศาสตร์การแพทย์แผนไทย และผลจากการเปรียบเทียบความรู้ในด้านการแพทย์แผนไทยกับการแพทย์แผนปัจจุบัน บ่งบอกได้ว่าความรู้ด้านการแพทย์แผนไทย ส่วนใหญ่ส่งเสริมให้ความรู้ และมีสื่อเกี่ยวกับสมุนไพรเดี่ยว ส่วนของในเรื่องโครงสร้างระบบการเกิดโรค อาการของโรค การใช้ยาสมุนไพรในรูปแบบตำรับยังขาดความรู้เป็นอย่างมาก
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้ยังไม่เคยลงตีพิมพ์ในวารสารใดมาก่อน และไม่อยู่ระหว่างการพิจารณาของวารสารอื่น
บทความที่ลงพิมพ์เป็นข้อคิดเห็น/แนวคิด/ทัศนคติของผู้เขียนเท่านั้น หากเกิดผลทางกฎหมายใดๆที่อาจ
เกิดขึ้นจากบทความนี้ ผู้เขียนจะเป็นผู้รับผิดชอบ และบทความนี้เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
World Health Organization South-East Asia Thailand. Coronavirus disease (COVID-19) questions and answers. [อินเทอร์เน็ต]. 2563. [เข้าถึงเมื่อ 17 เมษายน 2563]. เข้าถึงได้จาก https://www.who.int/Thailand/emergencies/novel-coronavirus-2019/q-aon-covid-19.
Martono, Fatmawati, F., Mulyanti, S. Risk factors associated with the severity of COVID-19. Malays J Med Sci. 2023; 30:84-92.
กรมพัฒนาการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก. คู่มือเวชปฏิบัติแผนไทย กองทุนภูมิปัญญาการแพทย์แผนไทย กรมพัฒนาการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย; 2558.
Yamane T. Statistics: An Introductory Analysis. (3rd ED). New York: Harper and Row Publication; 1973.
ยุทธ ไกยวรรณ์. การสร้างเครื่องมือวิจัย. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ; 2550.
ดวงจันทร์ ครองยุติ, อนุชา เพียรชนะ และเผ่าไทย วงศ์เหลา. พฤติกรรมการใช้บริการแพทย์แผนไทยของประชาชนในสถานบริการสาธารณสุข จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี 2560; 6:18-29.
มุเล็ง ตาแห, ปานชนก ภูเดช, วิทวัส หมาอี และกุสุมาลย์ น้อยผา. ความรู้ เจตคติ และพฤติกรรมการใช้พืชสมุนไพรป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของชาวมุสลิม ตำบลตะปอเยาะ อำเภอยี่งอ จังหวัดนราธิวาส. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ 2566; 16:15-28.
รัชนี จันทร์เกษ, ณัชชา พัฒนะนุกิจ, กนกรัตน์ ยศไกร และวราภรณ์ นิลเพ็ชร์. ความรอบรู้ทางสุขภาพและการแบ่งปันข้อมูลในการนำสมุนไพรดูแลสุขภาพตนเองจากโควิด-19 ทางสื่อสังคมออนไลน์ของประชากรไทย พ.ศ. 2565. วารสารวิชาการสาธารณสุข 2566; 32:428-436.
