การดำเนินการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในกลุ่มโรงเรียนสังกัดเทศบาลนครเชียงราย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการดำเนินการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในกลุ่มโรงเรียนสังกัดเทศบาลนครเชียงราย กลุ่มตัวอย่าง คือ ครูในกลุ่มโรงเรียนสังกัดเทศบาลนครเชียงราย จำนวน 103 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับการดำเนินการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า การดำเนินการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในกลุ่มโรงเรียนสังกัดเทศบาลนครเชียงรายใน 5 ด้าน พบว่า โดยรวมอยู่ในระดับมาก และทุกด้านอยู่ในระดับมาก โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยการดำเนินการมากที่สุด คือ ด้านการรู้จักนักเรียนเป็นรายบุคคล และด้านที่มีค่าเฉลี่ยการดำเนินการน้อยที่สุด คือ ด้านการส่งต่อ ข้อเสนอแนะในการปรับปรุงพัฒนาการบริหารจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ที่มีกลุ่มตัวอย่างแสดงความคิดเห็นร้อยละมากที่สุด คือ สถานศึกษาควรจัดกิจกรรมที่สอดคล้องกับลักษณะปัญหาของนักเรียนได้อย่างเหมาะสมทุก ๆ ด้าน เพื่อส่งเสริมและพัฒนาคุณลักษณะอันพึงประสงค์ทั้งด้านวิชาการ และด้านนันทนาการ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้ยังไม่เคยลงตีพิมพ์ในวารสารใดมาก่อน และไม่อยู่ระหว่างการพิจารณาของวารสารอื่น
บทความที่ลงพิมพ์เป็นข้อคิดเห็น/แนวคิด/ทัศนคติของผู้เขียนเท่านั้น หากเกิดผลทางกฎหมายใดๆที่อาจ
เกิดขึ้นจากบทความนี้ ผู้เขียนจะเป็นผู้รับผิดชอบ และบทความนี้เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารเท่านั้น
References
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.การดำเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษาสำหรับ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาและสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.); 2547.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณการเกษตรแหงประเทศไทย; 2552.
สำนักการศึกษา เทศบาลนครเชียงราย. รายงานสรุปสภาพปัญหาของระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนของสถานศึกษา. เชียงราย: สำนักการศึกษา เทศบาลนครเชียงราย; 2563.
เปมิกา สุขสําราญ. 2564. ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนเพื่อการลดพฤติกรรมความก้าวร้าวของนักเรียน ในสถานศึกษาสังกัด
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา.วารสารนวัตกรรมการพัฒนาจิตและปัญญา ปที่ 1 ฉบับที่ 1 (กันยายน – ธันวาคม 2564): 64 – 77.
ศตพร เลิศล้ำไตรภพ สาลินี มีเจริญ ละมุล รอดขวัญ และวรรณรี ปานศิริ. 2565. การดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนตามทัศนะของครูโรงเรียนในกลุ่มเครือข่ายสินปุน โคกหาร พรุเตียว สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากระบี่. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย ปีที่ 4 ฉบับที่ 2 กรกฎาคม - ธันวาคม 2565 : 177-188.
กรมสุขภาพจิต. (2546). คู่มือระบบดูแลช่วยนักเรียนในช่วงชั้นที่ 1-ช่วงชั้นที่ 2. กรุงเทพฯ: องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึกษา.
นัฏพันธ์ ดิศเจริญ. การพัฒนากลยุทธ์การบริหารระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาระยอง เขต 1. วารสารศิลปการจัดการ 2565; 2 : 844 – 862.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.ระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน หลักการแนวคิด และทิศทางในการดำเนินงาน.
พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน; 2559.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.); 2558.
กระทรวงศึกษาธิการ. นโยบายปีการศึกษา 2557 – 2558 ปีแห่งการดูแลช่วยเหลือและคุ้มครองนักเรียน. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ; 2557.
ธรรมจักร นิลรักษา เอื้อมพร โตภาณุรักษ์กุล และอภิชาติ เลนะนันท์. กลยุทธ์การขับเคลื่อนเพื่อพัฒนาทักษะการแก้ปัญหาของ
นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนทองผาภูมิวิทยา จังหวัดกาญจนบุรี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี 2563; 1: 109 – 117.
กรมสุขภาพจิต. คู่มือครูที่ปรึกษาระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน. กรุงเทพฯ : ยูเรนัสอิมเมจกรุ๊ป; 2559.
อัญทลียา ยอดมั่น อานันต์ ทาปทา และชวนคิด มะเสนะ. สภาพ ปัญหา และแนวทางในการดำเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายโสธร เขต 1. Journal of Ratchathani Innovative
Social Sciences: Vol.1 No.3 October-December 2017: 22 – 33.