ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความเครียดและผลกระทบจากการเรียนออนไลน์ของนักศึกษาวิทยาลัยนานาชาติการท่องเที่ยว
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาทัศนคติต่อการเรียนการสอนแบบออนไลน์ของนักศึกษา 2) เพื่อศึกษาระดับความเครียดและผลกระทบจากการเรียนออนไลน์ 3) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความเครียดและผลกระทบจากการเรียนออนไลน์ กลุ่มตัวอย่างในเก็บข้อมูลเชิงปริมาณ ได้แก่ นักศึกษาจำนวน 194 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้คือ แบบสอบถามแบบประมาณค่า สถิติพรรณนาที่นำมาวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ส่วนสถิติอนุมานที่นำมาทดสอบสมมติฐาน ได้แก่ ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า นักศึกษามีทัศนคติต่อการเรียนการสอนแบบออนไลน์อยู่ในระดับมาก (x̄ = 4.01, S.D. = 0.72) ความเครียดและผลกระทบจากการเรียนออนไลน์อยู่ในระดับปานกลาง (x̄ = 3.49, S.D. = 0.90) ทัศนคติต่อการเรียนการสอนแบบออนไลน์มีความสัมพันธ์กับความเครียดและผลกระทบจากการเรียนออนไลน์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 (r = -.196) อาจารย์ผู้สอนและอาจารย์ที่ปรึกษาควรให้ความสนใจ สังเกต และเฝ้าระวังนักศึกษาที่อาจมีความเสี่ยงหรือกำลังประสบกับปัญหาทางสุขภาพจิตอย่างรุนแรง เพื่อที่จะช่วยเหลือให้คำปรึกษาแก่นักศึกษาได้อย่างทันท่วงที
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ชฎาภา ประเสริฐทรง จรินวรรณ แสงหิรัญรัตนา และพรชนา กลัดแก้ว. (2564). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความเครียด
ในการเรียนออนไลน์ จากสถานการณ์โควิด - 19 ของนักศึกษาพยาบาล. วารสารสถาบันจิตเวชศาสตร์ สมเด็จเจ้าพระยา, 15(1), 14-28.
ทรงศักดิ์ ภูสีอ่อน. (2552). การประยุกต์ใช้ SPSS วิเคราะห์ข้อมูลงานวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 3). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ธรรมรัตน์ แซ่ตัน โภไคย เฮ่าบุญ โสภณ จันทร์ทิพย์ ธงชัย สุธีรศักดิ์ และวัชรวดี ลิ่มสกุล. (2564). ความพร้อมต่อการเรียนการสอนแบบออนไลน์ของนักศึกษา ภายใต้สถานการณ์การระบาดไวรัส COVID - 19 : กรณีศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตภูเก็ต. วารสารสังคมวิจัยและพัฒนา, 3(1), 23-37.
ฟีรดาวซ์ มูหะมัด รอฮานี เต๊ะซา และรอฮานี มาแจ. (2564). ศึกษาสภาพปัญหาการจัดการเรียนการสอนรายวิชา การใช้ภาษามลายูในชีวิตประจำวัน
รหัสวิชา (11 - 034 - 104) ของนักศึกษา มหาวิทยาลัยนราธิวาส
ราชนครินทร์. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 8(2), 137-216.
นิศากร โพธิมาศ สุนทรีภรณ์ มีพริ้ง และมาลินี อยู่ใจเย็น. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดในการเรียนออนไลน์ ความยืดหยุ่นทางอารมณ์และการเผชิญความเครียดของนิสิตพยาบาล ในช่วงการแพร่ระบาด ของโควิด - 19. วารสารวิจัยสุขภาพและการพยาบาล, 37(3), 142-154.
บุญทิพย์ สิริธรังศรี. (2563). การจัดการเรียนการสอนออนไลน์สู่กรอบมาตรฐานวิชาชีพการสอน และสนับสนุนการเรียนรู้ ระดับอุดมศึกษา. วารสารวิชาการราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์, 2(3), 1-17.
มนธิชา ทองหัตถา. (2564). การจัดการเรียนรู้แบบออนไลน์ ในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID - 19) ของครูกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ โรงเรียนปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารลวะศรี มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี, 5(1), 43-51.
ลัดดาวัลย์ คงสมบูรณ์. (2563). ความพร้อมในการเรียนรู้ออนไลน์ของนักศึกษาระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัย ในกรุงเทพมหานคร ท่ามกลางการระบาดของไวรัสโควิด-19. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี,9(2), 186-197.
Alsoud, A.R. and Harasis, A.A. (2021). The Impact of COVID-19 Pandemic on Student’s E-Learning Experience in Jordan. J. Theor. Appl. Electron. Commer. Res, 16, 1404-1414.
Krejcie, R. V. and Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
