รูปแบบการออกกำลังกายในช่วงโควิด 19 ของนิสิตพลศึกษามหาวิทยาลัยรันตบัณฑิต
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษารูปแบบการออกกำลังกายในช่วงโควิด-19 ของนิสิตพลศึกษา มหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิต 2. เพื่อเปรียบเทียบรูปแบบการออกกำลังกายในช่วงโควิด-19 ของนิสิตพลศึกษา มหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิต ตามเพศ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นนิสิตชั้นปีที่ 1-5 สาขาพลศึกษา มหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิต จำนวน 169 คน ได้มาโดยวิธีการเปิดตารางแบบเครซี่มอร์แกน (Krejcie and Morgan) ด้วยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้นอย่างเป็น สัดส่วน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ แบบสอบถามรูปแบบการออกกำลังกายในช่วงโควิด-19 ของนิสิตมหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิต มีค่าความเที่ยงตรง I-CVI เท่ากับ 0.6-1.00 และมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .95 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ คือ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสถิติ Independent t-test
ผลการวิจัย พบว่า
- 1. รูปแบบการออกกำลังกายในช่วง โควิด-19 ของนิสิตพลศึกษามหาวิทยาลัยยรัตนบัณฑิต พบว่า อยู่ในระดับบางครั้ง มีค่าเฉลี่ย 2.77 (S=1.07) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ลำดับที่ 1 คือด้านระบบไหลเวียนโลหิตและระบบหายใจ มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 2.90 (S=.84) ลำดับที่ 2 ด้านความแข็งแรง มีค่าเฉลี่ย 2.59 (S=1.06) และ ด้านความอ่อนตัว มีค่าเฉลี่ย 2.40 (S =.92) ตามลำดับ
- 2. การเปรียบเทียบรูปแบบการออกกำลังกายในช่วงโควิด-19 ของนิสิตสาขาพลศึกษา ระหว่างเพศ พบว่า ด้านระบบไหลเวียนโลหิตและระบบหายใจ ด้านความแข็งแรงและด้านความอ่อนตัวแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ .05 โดยเพศชายมีค่าเฉลี่ยด้านความแข็งแรงและด้านความอ่อนตัวมากกว่าเพศหญิง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กมลมาศ เบญจพลสิทธิ์ และชนินทร์ชัย อินทิราภรณ์. (2557). ผลฉับพลันของการใช้ยางยืดที่มีแรงต้านต่างกันต่อพลังสูงสุด
ของการกระโดดแนวดิ่งในนักกีฬาวอลเลย์บอลเยาวชนหญิง. วารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและสุขภาพ, 16(3), 28-36.
กระทรวงสาธารณสุข. (2563). คลังความรู้สุขภาพ. ค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 4, 2565, จาก http://healthydee.moph.go.th/article_list.php?
submit=init&id_group=4.
กรมอนามัย. (2547). ผลการสำรวจสถานการณ์การออกกำลังกายของคนไทย ภายหลังรวมพลังสร้างสุขภาพ ครั้งที่ 1. กองออกกำลังกายเพื่อสุขภาพ กรมอนามัย
กระทรวงสาธารณะสุข. ค้นเมื่อ ตุลาคม 28, 2564, จาก http://dopah.anamai.moph.go.th.
กาญจนศรี สิงห์ภู่. (2555). ความสำคัญของการออกกำลังกาย. ค้นเมื่อ พฤศจิกายน 13, 2564,
จาก http://jaisor.blogspot.com/2012/12/blog-post.html.
กุลธิดา เหมาเพชร คมกริช เชาว์พานิช พรเพ็ญ ลาโพธิ์ และวาสิฏฐี เทียมเท่าเกิด. (2556). พฤติกรรมการออกกําลังกายของบุคลากรในมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
วิทยาเขตกําแพงแสน. การประชุมวิชาการแห่งชาติ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกําแพงแสน ครั้งที่ 10.
ข่าวไทยพีบีเอส. (2563). วันที่ไทยรู้จัก COVID-19. ค้นเมื่อ กุมภาพันธ์ 4, 2565, จาก https://news.thaipbs.or.th/content/290347.
คณะกรรมการโรคติดต่อแห่งชาติ. (2563). ประกาศกรุงเทพมหานคร เรื่อง สั่งปิดสถานที่เป็นการชั่วคราว (ฉบับที่ 2). ค้นเมื่อ พฤศจิกายน 13, 2564,
จาก https://ddc.moph.go.th/viralpneumonia/file/im_commands/im_commands05.pdf.
เจริญ กระบวนรัตน์. (2550). ยางยืดชีวิตพิชิตโรค. กรุงเทพ : แกรนด์สปรอต์ กรุ๊ป.
ถนอมวงศ์ กฤษณเพ็ชร และจรูญ มีสิน. (2536). หลักการกําหนดการออกกําลังกาย. วารสารสุขศึกษา พลศึกษาและสันทนาการ, 36(5), 9-12.
ราชกิจจานุเบกษา. (2563). ประกาศและคำสั่งของจังหวัดที่ออกโดยผู้ว่าราชการจังหวัด ตามพระราชบัญญัติโรคติดต่อ พ.ศ. ๒๕๕๘ (ฉบับที่ ๗).
ค้นเมื่อ พฤศจิกายน 13, 2564, จาก http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2563/E/152/T_0002.PDF.
ศิริรัตน์ หิรัญรัตน์. (2539). สมรรถภาพทางกายและทางกีฬา. กรุงเทพฯ: โรงเรียนกีฬาเวชศาสตร์คณะแพทย์ ศิริราชพยาบาล.
ศิวะ พลนิล. (2555). บทความวิจัยเรื่อง พฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษาปริญญาตรี. ค้นเมื่อ พฤศจิกายน 13, 2564,
จาก http://tahcabpom.blogspot.com/2012/08/blog-post.html.
Krejcie, R. V., and D. W. Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement,
(3), 607-610.
