ปัญหาการบังคับใช้โทษอาญาตามมาตรา 22 แห่งพระราชบัญญัติการส่งออกไปนอก และการนำเข้ามาในราชอาณาจักรซึ่งสินค้า พ.ศ. 2522

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษาค้นคว้าปัญหาเกี่ยวกับการบังคับใช้โทษอาญาตามมาตรา 22 แห่งพระราชบัญญัติการส่งออกไปนอกและการนำเข้ามาในราชอาณาจักรซึ่งสินค้า พ.ศ. 2522 โดยศึกษาในส่วนของความเหมาะสมในการกำหนดโทษอาญาตามบทบัญญัติมาตราดังกล่าว การนำโทษทางปกครอง และโทษปรับเป็นพินัยมาปรับใช้แทนโทษอาญา โดยได้ทำการศึกษาวิเคราะห์แนวคิด ทฤษฎีเกี่ยวกับการกำหนดโทษทางอาญา แนวคิดการลดทอนการกำหนดความผิดอาญา แนวคิดการแปรรูปความผิดทางอาญา แนวคิดการกำหนดโทษทางปกครอง และแนวคิดกำหนดโทษปรับเป็นพินัย รวมทั้งกฎหมายของต่างประเทศเพื่อวิเคราะห์สภาพปัญหา พร้อมทั้งเสนอแนะแนวทางในการแก้ไขปัญหาดังกล่าว จากการศึกษาพบว่า ความผิดตามมาตรา 22 แห่งพระราชบัญญัติการส่งออกไปนอกและการนำเข้ามาในราชอาณาจักรซึ่งสินค้า พ.ศ. 2522 ถือเป็นความผิดที่มีบทลงโทษอาญาซึ่งไม่ใช่ความผิดที่มีลักษณะร้ายแรงหรือสร้างความเสียหายต่อสังคมในวงกว้าง การกำหนดโทษอาญาโดยใช้โทษจำคุกและโทษปรับอาจไม่ใช่วิธีการลงโทษที่เหมาะสมและมีประสิทธิภาพ ความผิดตามบทบัญญัติมาตราดังกล่าวจึงเป็นบทบัญญัติที่หมดความจำเป็นและไม่สอดคล้องกับสภาพการณ์ในปัจจุบัน ดังนั้น เพื่อเป็นการแก้ไขประเด็นปัญหาดังกล่าว เห็นควรเสนอให้มีประเมินผลสัมฤทธิ์ของพระราชบัญญัติการส่งออกไปนอกและการนำเข้ามาในราชอาณาจักรซึ่งสินค้า พ.ศ. 2522 และแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 22 โดยนำ โทษปรับทางปกครองมาใช้แทนโทษอาญาและแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 39 แห่งพระราชบัญญัติว่าด้วยการปรับเป็นพินัย พ.ศ. 2565 เพื่อนำโทษปรับเป็นพินัยมาใช้กับบทบัญญัติมาตรา 22 ดังกล่าว