PUBLIC OPINIONS ON THE DESRIABLE CHARACTERISTICS OF MODERN LOCAL LEADER: A CASE STUDY OF LAD KHAE SUBDISTRIC, CHON DAN DISTRICT, PHETCHABUN PROVINCE Kamonthat Srisongmuang, Teeraphat Kitjarak and Arun Sonchai
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study aimed to survey public opinions on the desirable characteristics of modern local leaders in Lad Khae Subdistrict, Chon Dan District, Phetchabun Province. The sample group used in the study consisted of 385 residents of Lad Khae Subdistrict, Chon Dan District, Phetchabun Province. The tool employed for data collection was a questionnaire, and the statistics used for data analysis included percentage, mean, and standard deviation.
The results indicated that, overall, the public opinion was at a high level ( = 4.36, S.D.= 0.44) The aspect with the highest level of opinion was good human relations ( = 4.39, S.D.= 0.48), followed by morality and ethics ( = 4.38, S.D.= 0.48), and leadership ( = 4.35, S.D.= 0.46)And the aspect with the lowest level of opinion is management (= 4.32, S.D. = 0.46) . The aspect with the lowest level of opinion was management.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารกฎหมายและการเมืองการปกครอง มหาวิทยาลัยสวนดุสิต ห้ามผู้ใดนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตอย่างเป็นลายลักษณ์อักษรจากโรงเรียนกฎหมายและการเมือง มหาวิทยาลัยสวนดุสิต นอกจากนี้ เนื้อหาที่ปรากฎในบทความเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ทั้งนี้ไม่รวมความผิดพลาดอันเกิดจากเทคนิคการพิมพ์
References
จุฑาทิพย์ สุจริตกุล. (2562). ภาวะผู้นําการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในยุคประเทศไทย 4.0 กรณีศึกษา : องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดภูเก็ต. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 6(10), 1-18.
เฉลิมพงศ์ มีสมนัย. (2548). การบริหารองค์การและการจัดการทรัพยากรมนุษย์สมัยใหม่โดยใช้ HR. Scorecard. วารสารการจัดการสมัยใหม่. 3(2), 80-92.
ชลิดา ศรมณี. (2556). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. เอกสารประกอบการบรรยายกระบวนวิชาการจัดการทรัพยากรมนุษย์ร่วมสมัย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง, โครงการรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ชัยวุฒิ วรพินธุ์, เพ็ญพิสุทธิ์ ไชยกาญจน์, สอาด บรรเจิดฤทธิ์ และวิมล หอมยิ่ง. (2563). คุณลักษณะภาวะผู้นำยุคใหม่กับสมรรถนะการบริหารงานแบบมืออาชีพของปลัดเทศบาลในภาคกลาง. วารสารสมาคมนักวิจัย. 19(1), 36-56.
ดวงตา ราชอาษา. (2559). บทบาทของผู้นําในกระบวนทัศน์ใหม่. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์. 3(2), 180–196.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.
บุษยา วีรกุล. (2558). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพฯ : สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การ สงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
ภูริทัต บริบูรณ์. (2565). คุณธรรมของผู้นําตามหลักพุทธธรรม. วารสาร มจร เพชรบุรีปริทรรศน์. 5(1), 33-52.
รณิดา มนต์ขลัง และคณะ. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จของการนำนโยบายการจัดบริการสุขภาพผู้สูงอายุไปสู่การปฏิบัติ ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์. 3(2), 133 – 153.
วาโร เพ็งสวัสดิ์. (2552). การวิจัยและการพัฒนา. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. 1(2) : 1 – 12.
สนุก สิงห์มาตร. (2560). คุณลักษณะภาวะผู้นำของผู้บริหารองค์กรในศตวรรษที่ 21. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการเสนอผลงานการวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา. ครั้งที่ 2 มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม : 487-493.
สุวิมล ติรกานันท์. (2543). การประเมินโครงการ:แนวทางสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ : คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคําแหง.
เสกสรรค์ สนวา. (2561). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ใน 5 มิติ. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา. 13(3) : 503-513.
เสกสรรค์ สนวา, สุพัฒนา ศรีบุตรดี และฉัตรณรงค์ศักดิ์ สุธรรมดี. (2560). การปรับตัวขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในยุคไทยแลนด์ 4.0. วารสารช่อพะยอม. 28(2), 1–27.
Burns, James M. (1987). Leadership. New York: Harper.
Bass, Bernard M. and Avolio, Bruce J. (1994). Improving Organizational Effectiveness Through Transformational Leadership. Thousand Oaks, Calif.: Sage.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. New York: Harper and Row Publications.