แนวทางป้องกันการกระทำผิดซ้ำของผู้ต้องขังในเรือนจำกลางนครปฐม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยการกระทำผิดซ้ำของผู้ต้องขังในเรือนจำกลางนครปฐม 2) เพื่อศึกษาแนวทางป้องกันการกระทำผิดซ้ำของผู้ต้องขังในเรือนจำกลางนครปฐมไม่ให้กลับมากระทำความผิดซ้ำอีก เป็นการวิจัยเชิงปริมาณโดยมีกลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ต้องขังในเรือนจำกลางนครปฐมที่กระทำผิดซ้ำ ตั้งแต่ 2 ครั้งขึ้นไป จำนวน 323 คน ได้มาโดยใช้วิธีโดยไม่ใช้ความน่าจะเป็น และเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบโควต้า มีเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.93 และทำการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการกระทำผิดซ้ำของผู้ต้องขังในเรือนจำกลางนครปฐม ประกอบด้วย (1) ปัจจัยด้านเศรษฐกิจ ได้แก่ ความยากจน และการว่างงาน สำหรับความยากจน ส่วนใหญ่เกิดจากค่าครองชีพสูงขึ้นแต่รายได้ของท่านยังเท่าเดิม ส่วนการวางงาน ส่วนใหญ่เกิดจากมีประวัติติดคุกทำให้หางานได้ยาก (2) ปัจจัยด้านสภาพแวดล้อม ได้แก่ การยอมรับของสังคม สภาพชุมชน และการคบค้าสมาคมกับเพื่อน สำหรับการยอมรับของสังคมส่วนใหญ่เกิดจาก คิดว่าสังคมมองว่าไม่สามารถเป็นคนดี เลิกกระทำผิดไม่ได้อย่างเด็ดขาด ส่วนสภาพชุมชน ส่วนใหญ่เกิดจากคนในชุมชนที่อาศัยอยู่มีแหล่งมั่วสุมอบายมุข และการคบค้าสมาคมกับเพื่อน ส่วนใหญ่เกิดจากเพื่อนส่วนใหญ่เคยต้องโทษอยู่ในเรือนจำ (3) ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ สภาพทางจิตใจ อุปนิสัยส่วนตัว และทางกายภาพ สำหรับสภาพทางจิตใจ ส่วนใหญ่เกิดจากกระทำผิดเพราะยับยั้งความต้องการของตนเองไม่ได้ ส่วนอุปนิสัยส่วนตัว ส่วนใหญ่เกิดจากเป็นคนที่ใช้เงินซื้อสินค้าฟุ่มเฟือย และทางกายภาพ ส่วนใหญ่เกิดจากการมีสุขภาพร่างกายไม่แข็งแรง (4) ปัจจัยด้านครอบครัว ได้แก่ สถานภาพทางครอบครัว และความสัมพันธ์ในครอบครัว สำหรับสถานภาพทางครอบครัว ส่วนใหญ่เกิดจากครอบครัวอยู่คนละทิศละทาง ส่วนความสัมพันธ์ในครอบครัว ส่วนใหญ่เกิดจากไม่ได้รับความอบอุ่นจากครอบครัว 2) แนวทางป้องกันการกระทำผิดซ้ำของผู้ต้องขังในเรือนจำกลางนครปฐม ได้แก่ (1) ด้านเศรษฐกิจ ควรให้เรือนจำประสานกับหน่วยงานภายนอกเพื่อให้รับผู้ต้องขังเข้าทำงาน (2) ด้านส่วนบุคคล ควรมีการจัดกิจกรรมผ่อนคลายความเครียดให้กับผู้ต้องขัง เช่น กีฬา นันทนาการ ดนตรี เป็นต้น (3) ด้านครอบครัว ควรเปิดโอกาสให้ผู้ต้องขังได้รับการเยี่ยมเยือนจากญาติทั้งทางใกล้และทางไกลผ่านทางจอภาพโทรศัพท์มือถือเพื่อไม่ให้ผู้ต้องขังคิดว่าถูกทอดทิ้งหรืออยู่ห่างไกลจากครอบครัว (4) ด้านสภาพแวดล้อม ได้แก่ ควรสร้างความเข้าใจต่อชุมชนและสังคม ควรให้การยอมรับผู้ต้องขังหลังพ้นโทษ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ส่งมาขอรับการตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ จะต้องไม่เคยตีพิมพ์หรืออยู่ระหว่างการพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิเพื่อตีพิมพ์ในวารสารอื่น รวมทั้งผู้เขียนจะต้องคำนึงถึงจริยธรรมการวิจัย ไม่ละเมิดหรือคัดลอกผลงานของผู้อื่นมาเป็นของตนเอง ซึ่งทางวารสารฯ ได้กำหนดความซ้ำของผลงาน ด้วยโปรแกรม CopyCat เว็บ Thaijo ในระดับ ไม่เกิน 25%
ในกรณีที่ บทความวิจัยมีกระบวนการวิจัยเกี่ยวข้องกับมนุษย์ ผู้นิพนธ์จะต้องส่งหลักฐานการรับรองจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์มาประกอบการลงตีพิมพ์ด้วยจึงจะได้รับการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสาร
ผู้เขียนบทความจะต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ์การเสนอบทความเพื่อตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ รวมทั้งระบบการอ้างอิงต้องเป็นไปตามหลักเกณฑ์ของวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ โดยรวมทั้งทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์และวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์
เอกสารอ้างอิง
กรมราชทัณฑ์. (2561). คู่มือการจัดโปรแกรมการแก้ไขฟื้นฟูผู้ต้องขังตามลักษณะแห่งคดีและพฤติการณ์การกระทำผิด. กรุงเทพมหานคร: กรมราชทัณฑ์ กระทรวงยุติธรรม.
กรมราชทัณฑ์. (2566). รายงานสถิติผู้ต้องราชทัณฑ์ทั่วประเทศ. แหล่งที่มา http://www.correct.go.th สืบค้นเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2566.
เกษมศานต์ โชติชาครพันธุ์ และคณะ. (2558). ปัจจัยที่ก่อให้เกิดการกระทำผิดซ้ำในคดียาเสพติดและการพัฒนาคุณภาพชีวิต. รายงานการวิจัย. สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด.
ชวลิต กลิ่นแข, เกชา ใจดี, ณฐวรรธน์ เสมียนเพชร, สุพัตรา สมวงศ์ และทิพวรรณ สุวรรณโณ. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการกระทำผิดซ้ำของผู้ต้องขังในเรือนจำจังหวัดแม่ฮ่องสอน. วารสารวิชาการ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 6(3), 253-261.
นคพัฒน์ สินเย็น. (2564). การกระทำผิดซ้ำของผู้ต้องขังในเรือนจำจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารวิชาการ. การจัดการภาครัฐและเอกชน, 3(1), 46-56.
นัทธี จิตสว่าง. (2549). หลักทัณฑวิทยา. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพิบูลสงเคราะห์.
นัทธี จิตสว่าง. (2566). จะแก้ปัญหาผู้ทำความผิดซ้ำ ต้องเปลี่ยนแปลงให้ถูกคน. แหล่งที่มา www.tijthailand.org. สืบค้นเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2566.
นิมิต ทัพวนานต์. (2560). การพัฒนาแนวทางการกระทำผิดซ้ำของผู้ต้องขังไร้ญาติ. กรุงเทพมหานคร: วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร.
ประเสริฐ แก้วจันทร์ และโกศล สอดส่อง. (2565). ปัจจัยการกระทำผิดซ้ำของผู้ต้องขังในเรือนจำจังหวัดหนองคาย. วารสารพุทธมัคค์, 7(2), 170-182.
ปิรัชญาภรณ์ บุญชู. (2558). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการกระทำผิดซ้ำของผู้ต้องขังเรือนจำพิเศษธนบุรี. วารสารสหวิทยาการ วิทยาลัยสหวิทยาการ, 12(2), 102-129.
พรชัย ขันตี. (2553). ทฤษฎีอาชญาวิทยา : หลักการ งานวิจัย และนโยบายปฏิบัติประยุกต์. กรุงเทพมหานคร: สุเนตร์ฟิลม์.
พัทรา เจริญสิทธิ์, ฐนันดร์ศักดิ์ บวรนันทกุล, เชษฐ รัชดาพรรณาธิกุล และอายุตม์ สินธพพันธุ์. (2561). วุฒิภาวะทางอารมณ์ของผู้ต้องขังที่กระทำผิดซ้ำในเรือนจำพิเศษกรุงเทพมหานคร. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 12(2), 11-19.
ภานุวัฒน์ มีเพียร และบุญเหลือ บุบผามาลา. (2565). ปัจจัยที่ทำให้มีการกระทำผิดซ้ำในคดียาเสพติดของผู้ต้องขังเรือนจำกลางอุดรธานี. Journal of Roi Kaensarn Academi, 7(3), 17-32.
เรือนจำกลางนครปฐม. (2566). ข้อมูลสถิติผู้ต้องราชทัณฑ์เรือนจำกลางนครปฐม. นครปฐม: เรือนจำกลางนครปฐม.
วรินทร์ญาภา เมืองไทย. (2562). สาเหตุของการกระทำผิดซ้ำในคดีเกี่ยวกับยาเสพติดของผู้ต้องขังหญิงภายในทัณฑสถานหญิงกลาง. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 1(1), 25-35.
วีระศักดิ์ สัจจะปกาสิต. (2564). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการกลับมากระทำผิดซ้ำในความผิดฐาน พ.ร.บ.ยาเสพติดของผู้ต้องขังเรือนจำกลางเพชรบุรี. วารสารวิชาการ การจัดการภาครัฐและเอกชน, 3(3), 147-157.
ศิลป์ชัย ลีลิตธรรม และวงศกร เพิ่มผล. (2564). การศึกษาปัจจัยและแนวทางป้องกันตามหลักเบญจศีลเพื่อส่งเสริมการไม่กระทำความผิดซ้ำของผู้ต้องขังในเรือนจำจังหวัดสมุทรปราการ. วารสารวิชาการ มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี, 4(1), 51-68.
สุวรรณ ใจคล่องแคล่ว. (2556). สาเหตุการกระทำผิดซ้ำของผู้ต้องขังเรือนจำพิเศษธนบุรี. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหิดล.
เสกสัณ เครือคำ. (2562). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการกระทำผิดวินัยของผู้ต้องขังในเรือนจำกลางนครปฐม. วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา, 11 (2), 117-135.
อัคคกร ไชยพงษ์. (2556). การพัฒนากลยุทธ์การป้องกันและแก้ไขปัญหาการกระทำผิดซ้ำของผู้ต้องขังชายในเรือนจำเขต 8. รายงานการวิจัย. สุราษฎร์ธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
อานนท์ ฉัตรเงิน และเกษมศานต์ โชติชาครพันธุ์. (2558). ลักษณะส่วนบุคคลและพฤติกรรมของผู้กระทำผิดซ้ำหญิงในคดีจำหน่ายยาเสพติด. รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยสวนดุสิต.
