THE MODEL OF KNOWLEDGE MANAGEMENT OF THE MAHACHATI SERMON
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to 1) study the components of knowledge management from Mahachati sermon, 2) develop a Mahachati sermon knowledge management model, and 3) evaluate the Mahachati sermon knowledge management model. The research was a mixed-methods study. The quantitative research used a questionnaire with a sample of 175 people. The qualitative research interviewed key informants and organized a focus group discussion with experts. The research instruments were questionnaires, interview forms, and focus group discussions. Data were analyzed using basic statistics: frequency, percentage, mean, standard deviation, and content analysis. The research results showed that 1) the results of studying the components knowledge management from Mahachati sermon showed that opinions were at a high level overall and in each aspect, ranked from highest to lowest: knowledge collection, learning, knowledge seeking, knowledge exchange, and knowledge determination, respectively. 2) The Mahachati sermon knowledge management model consisted of principles, knowledge management concepts, objectives, content, steps, and expected results. 3) The evaluation of the Mahachati sermon knowledge management model showed that its suitability, feasibility, and overall usefulness were at a high level. The summary of the research knowledge was DM.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ส่งมาขอรับการตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ จะต้องไม่เคยตีพิมพ์หรืออยู่ระหว่างการพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิเพื่อตีพิมพ์ในวารสารอื่น รวมทั้งผู้เขียนจะต้องคำนึงถึงจริยธรรมการวิจัย ไม่ละเมิดหรือคัดลอกผลงานของผู้อื่นมาเป็นของตนเอง ซึ่งทางวารสารฯ ได้กำหนดความซ้ำของผลงาน ด้วยโปรแกรม CopyCat เว็บ Thaijo ในระดับ ไม่เกิน 25%
ในกรณีที่ บทความวิจัยมีกระบวนการวิจัยเกี่ยวข้องกับมนุษย์ ผู้นิพนธ์จะต้องส่งหลักฐานการรับรองจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์มาประกอบการลงตีพิมพ์ด้วยจึงจะได้รับการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสาร
ผู้เขียนบทความจะต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ์การเสนอบทความเพื่อตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ รวมทั้งระบบการอ้างอิงต้องเป็นไปตามหลักเกณฑ์ของวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ โดยรวมทั้งทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์และวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์
References
เตือนใจ รักษาพงศ์. (2551). การพัฒนารูปแบบการจัดการความรู้เพื่อการบริหารงานวิชาการของ สถานศึกษาขั้นพื้นฐานด้วยกระบวนการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม. ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา.
ธิติพล กันตีวงศ์. (2545). ทำนองเทศน์มหาชาติ กัณฑ์มัทรี ในประเพณีตั้งธัมม์หลวง จังหวัดเชียงใหม่.วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหิดล.
พรพิมล หรรษาภิรมย์โชค. (2554). การศึกษาสภาพการจัดการความรู้ของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาในเขตภูมิภาคตะวันตก. รายงานวิจัย. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกําแพงแสน.
พระครูวินัยธร มานพ ปาละพันธ์. (2552). รูปแบบการสืบสานและการพัฒนาทำนองแหล่เทศน์มหาชาติภาคกลาง. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มาลี สืบกระแส. (2552). การพัฒนารูปแบบองค์การแห่งการเรียนรู้ของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสยาม.
โรงเรียนบดินทรเดชา (สิงห์ สิงหเสนี). (2566). ข้อมูลโรงเรียนบดินทรเดชา (สิงห์ สิงหเสนี). แหล่งที่มา https://www.bodin.ac.th/ สืบค้นเมื่อ 10 ส.ค. 2566.
สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี. (2524). ทศบารมีในพุทธศาสนาเถรวาท. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Inkpen. (1996). Creating Knowledge through collaboration. California Management Review. New York: Authur P. Brief.
Keeves, Peter J. (1988). Model and Model Building: Educational Research Methodology and Measurenment : An Intermational Handbook. Oxford: Pergamon Press.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3). 607–610.
