รูปแบบการป้องกันอาชญากรรมเกี่ยวกับทรัพย์ของนักท่องเที่ยวในเขตพื้นที่อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหาการเกิดอาชญากรรมเกี่ยวกับทรัพย์ของนักท่องเที่ยวในเขตพื้นที่อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา และ 2) ศึกษารูปแบบในการป้องกันอาชญากรรมเกี่ยวกับทรัพย์ของนักท่องเที่ยวในเขตพื้นที่อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา มีวิธีวิจัยเป็นการวิจัยแบบผสมผสาน โดยการวิจัยเชิงคุณภาพ มีผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 16 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยเทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหา ส่วนการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง คือ นักท่องเที่ยวในเขตพื้นที่อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา จำนวน 400 คน โดยการสุ่มตัวอย่างแบบสะดวก เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามความคิดเห็นต่อรูปแบบในการป้องกันอาชญากรรมเกี่ยวกับทรัพย์ของนักท่องเที่ยวในเขตพื้นที่อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา ที่มีค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.98 และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) อาชญากรรมเกี่ยวกับทรัพย์ของนักท่องเที่ยวในเขตพื้นที่อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา ได้แก่ การวิ่งราวทรัพย์ การลักทรัพย์ลักษณะเก็บของได้ไม่ส่งคืนเจ้าของ การลักทรัพย์ในที่พัก การชิงทรัพย์ การลักทรัพย์ลักษณะล้วงกระเป๋า และการลวงขายสินค้า ด้านสาเหตุที่ทำให้นักท่องเที่ยวตกเป็นเหยื่ออาชญากรรมเกี่ยวกับทรัพย์ ได้แก่ นักท่องเที่ยวไปในสถานที่เสี่ยง นักท่องเที่ยวไม่ระมัดระวังทรัพย์สินของตน สถานที่ท่องเที่ยวไม่มีกล้องวงจรปิด นักท่องเที่ยวเดินทางในเวลากลางคืน มีนักท่องเที่ยวรวมตัวกันเป็นจำนวนมาก จึงเป็นเป้าหมายของมิจฉาชีพ และสภาพเศรษฐกิจใม่ดีทำให้คนตัดสินใจก่อเหตุ ด้านสภาพแวดล้อมที่เป็นสาเหตุทําให้นักท่องเที่ยวตกเป็นเหยื่ออาชญากรรมเกี่ยวกับทรัพย์ ได้แก่ สถานที่ที่มีมุมอับสายตา สถานที่เปลี่ยว ห่างไกลผู้คน สถานที่ที่ไม่มีแสงสว่างตอนกลางคืน ไม่มีกล้องวงจรปิด มีต้นไม้ขึ้นรก และสถานที่กว้างใหญ่ทำให้เจ้าหน้าที่ดูแลไม่ทั่วถึง ด้านการบังคับใช้กฎหมายสําหรับการป้องกันอาชญากรรมเกี่ยวกับทรัพย์ ได้แก่ โทษของอาชญากรรมเกี่ยวกับทรัพย์ไม่มากพอที่จะทำให้ผู้ก่อเหตุกลัว ด้านการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ภาครัฐในการป้องกันอาชญากรรมที่เกี่ยวกับทรัพย์ ได้แก่ เจ้าหน้าที่น้อยแต่มีพื้นที่รับผิดชอบเยอะทำให้การดูแลไม่ทั่วถึง การประสานงานของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องไม่ดีพอ ยังไม่มีการร่วมมือกันแบบบูรณาการ เจ้าหน้าที่ไม่เข้มงวด เจ้าหน้าที่ทำงานแบบตั้งรับ ไม่ทำงานเชิงรุก และเจ้าหน้าที่ไม่สามารถเข้าระงับเหตุได้ทันมีความล่าช้าในการปฏิบัติงาน และ 2) รูปแบบในการป้องกันอาชญากรรมเกี่ยวกับทรัพย์ของนักท่องเที่ยวในเขตพื้นที่อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา ประกอบด้วย 5 ด้าน ได้แก่ (1) การบังคับใช้กฎหมาย (2) การจัดการสภาพแวดล้อม (3) การสื่อสารให้ความรู้ (4) ชุมชนสัมพันธ์ และ (5) การมีส่วนร่วมระหว่างหน่วยงาน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ส่งมาขอรับการตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ จะต้องไม่เคยตีพิมพ์หรืออยู่ระหว่างการพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิเพื่อตีพิมพ์ในวารสารอื่น รวมทั้งผู้เขียนจะต้องคำนึงถึงจริยธรรมการวิจัย ไม่ละเมิดหรือคัดลอกผลงานของผู้อื่นมาเป็นของตนเอง ซึ่งทางวารสารฯ ได้กำหนดความซ้ำของผลงาน ด้วยโปรแกรม CopyCat เว็บ Thaijo ในระดับ ไม่เกิน 25%
ในกรณีที่ บทความวิจัยมีกระบวนการวิจัยเกี่ยวข้องกับมนุษย์ ผู้นิพนธ์จะต้องส่งหลักฐานการรับรองจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์มาประกอบการลงตีพิมพ์ด้วยจึงจะได้รับการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสาร
ผู้เขียนบทความจะต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ์การเสนอบทความเพื่อตีพิมพ์ในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ รวมทั้งระบบการอ้างอิงต้องเป็นไปตามหลักเกณฑ์ของวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ โดยรวมทั้งทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์และวารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์
เอกสารอ้างอิง
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2564). 9 แนวโน้มใหม่ในอนาคตการท่องเที่ยว. กรุงเทพมหานคร: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2566). ข้อมูลนักท่องเที่ยว ณ เดือนมกราคม-เดือนกันยายน พ.ศ. 2566. กรุงเทพมหานคร: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.
ไกรวุฒิ วัฒนสิน. (2561). รูปแบบการป้องกันอาชญากรรมที่กระทำต่อผู้สูงอายุ. รายงานวิจัย. โรงเรียนนายร้อยตำรวจ.
คมเดช ไชยเดือน. (2561). รูปแบบการพัฒนาการมีส่วนร่วมในการป้องกันอาชญากรรมและรักษาความสงบ เรียบร้อยของอาสาสมัครตำรวจบ้านในเขตพื้นที่ตำรวจภูธรภาค 4. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ชัยวัฒน์ สลักคำ. (2557). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการป้องกันปัญหาอาชญากรรมกรณีศึกษา : สถานีตำรวจภูธรสามโคก จังหวัดปทุมธานี. การค้นคว้าอิสระรัฐศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ธันย์ชนก สุขเกษม. (2558). รูปแบบการป้องกันปราบปรามอาชญากรรมของตำรวจท่องเที่ยวจังหวัดภูเก็ต. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหิดล.
พรหมพิเชฐ สนธิเมือง. (2564). สภาพปัญหาและแนวทางการป้องกันอาชญากรรมเกี่ยวกับการท่องเที่ยวในประเทศไทย. วารสารอาชญาวิทยาและสังคมศาสตร์. 3(2). 1-17.
ยงยุธ อาจกมล. (2559). การป้องกันอาชญากรรมและการดูแลความปลอดภัยของนักท่องเที่ยวในพื้นที่เกาะเมืองอยุธยา. การค้นคว้าอิสระรัฐศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศูนย์วิเคราะห์เศรษฐกิจทีทีบี. (2566). ttb analytics คาดรายได้การท่องเที่ยวไทยปี 2566 เพิ่มขึ้น 1 ล้านล้านบาทจากปีก่อน. แหล่งที่มา https://www.ttbbank.com/th/newsroom/detail/travel-thailand-2566. สืบค้นเมื่อ 7 เม.ย. 2566.
ศูนย์วิจัยด้านตลาดการท่องเที่ยว การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2566). โครงการสำรวจพฤติกรรมการเดินทางท่องเที่ยวของชาวไทย. แหล่งที่มา https://intelligencecenter.tat.or.th/articles/12311. สืบค้นเมื่อ 7 เม.ย. 2566.
สถานีตำรวจภูธรพระนครศรีอยุธยา. (2561). สถิติอาชญากรรม. พระนครศรีอยุธยา: สถานีตำรวจภูธรพระนครศรีอยุธยา.
สถาพร เธียรสรรชัย. (2564). แนวทางในการจัดการความปลอดภัยด้านอาชญากรรมที่เกิดขึ้นกับผู้โดยสาร การรถไฟแห่งประเทศไทย กรณีศึกษาพื้นที่รับผิดชอบของกองกำกับการ 1 กองบังคับการตำรวจรถไฟ. วารสารคุณภาพชีวิตกับกฎหมาย. 17(1). 17-32.
สำนักงานตำรวจแห่งชาติ. (2557). คู่มือการฝึกอบรมข้าราชการตำรวจที่ปฏิบัติหน้าที่งานป้องกันปราบปรามในสถานีตำรวจ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานตำรวจแห่งชาติ.
อัตถกร ธรรมศิริ. (2561). แนวทางการป้องกันอาชญากรรมในชุมชนรอบสถาบันการศึกษากรณีศึกษามหาวิทยาลัยรังสิต. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยรังสิต.
อานันท์ สุทธินันท์. (2564). แนวทางการป้องกันการตกเป็นเหยื่อการประทุษร้ายต่อทรัพย์ของนักท่องเที่ยวต่างชาติในเขตพื้นที่สถานีตำรวจนครบาลชนะสงคราม. วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์. 7(2). 108-121.
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis. New York: Harper & Row.
